Τι συμβαίνει με την παχυσαρκία; Αλήθεια τα φρούτα παχαίνουν;

     Ας δούμε μια λίστα παραγόντων που σχετίζονται με την αύξηση του βάρους μας που τις περισσότερες φορές δεν τους δίνουμε τη σημασία που πρέπει.
Η λίστα αυτή έχει βασιστεί σε μελέτες και έρευνες διαφόρων επιστημόνων και ερευνητών και είναι πάντα επίκαιρη – ας της δώσουμε την δέουσα προσοχή
– Αν οι φίλοι μας είναι παχύσαρκοι έχουμε πολλές πιθανότητες να παχύνουμε και εμείς.
Βασίζεται στην έρευνα που έγινε το 2007 από τους Nicholas Christakis  και τον James Fowler.
Οι συμπεριφορές, είτε καλές, είτε κακές, μπορούν να περάσουν από φίλο σε φίλο ακριβώς το ίδιο όπως ένας μεταδοτικός ιός!
Οι ερευνητές εξέτασαν τα εκτεταμένα στοιχεία που συγκεντρώθηκαν από την μελέτη Framingham Heart Study για να βγάλουν το εξής περίεργο συμπέρασμα “αποκτάμε τις συνήθειες των φίλων μας και οι συνήθειες αυτές δημιουργούν το καταναλωτικό μας προφίλ”
Για να καταλήξουν στο συμπέρασμα αυτό οι ερευνητές δημιούργησαν – έχτισαν – ένα κοινωνικό δίκτυο το οποίο περιελάμβανε 50.000 συνδεδεμένα άτομα.
Τα συνδεδεμένα αυτά άτομα αυτά είχαν 57% περισσότερες πιθανότητες να γίνουν παχύσαρκα αν ένας φίλος τους ήταν παχύσαρκος.
Από τα αρχικά άτομα – εκτός από εκείνα που ήσαν παχύσαρκα – ένα  20%  είχαν περισσότερες πιθανότητες  να γίνουν παχύσαρκα αν κάποιος φίλος ενός φίλου έγινε παχύσαρκος ακόμη και αν το άτομο που τους συνέδεσε ήταν αδύνατο.
– Το στρες και το άγχος μας παχαίνει.
Η φυσική αντίδραση του σώματος στο στρες είναι η απελευθέρωση κορτιζόνης.
Η έκκριση της κορτιζόνης μας κάνει να θέλουμε να φάμε όλο και περισσότερες λιπαρές τροφές και περισσότερα γλυκά
– Το μέγεθος της μερίδας επηρεάζει το πόσο τρώμε
Οι μεγάλες μερίδες συντελούν στην αύξηση της παχυσαρκίας.
Ο τρόπος που παρουσιάζεται ένα τρόφιμο-μικρό,
μεσαίο,
μεγάλο, επηρεάζει την ποσότητα που καταναλώνουμε.
Καταναλώνουμε όλο και μεγαλύτερες μερίδες σε όλο και μεγαλύτερα πιάτα δείπνου.
Τα υπερμεγέθη επιτραπέζια σκεύη μας κάνουν να καταναλώνουμε μεγαλύτερες ποσότητες.
Στην πραγματικότητα, φαίνεται ότι οι μόνοι άνθρωποι που είναι ανοσοποιημένοι σε μεγάλες μερίδες είναι τα βρέφη και τα πολύ μικρά παιδιά.
Μέχρι την ηλικία των τριών ή τεσσάρων ετών, τα παιδιά έχουν μια αξιοζήλευτη ικανότητα να σταματήσουν να τρώνε όταν χορτάσουν.
Μετά από αυτή την ηλικία, αυτή η αυτορρύθμιση της πείνας χάνεται, και μερικές φορές δεν επανέρχεται ποτέ.
Πρόκειται για ένα διαπολιτισμικό φαινόμενο, από το Λονδίνο στο Πεκίνο.
Μία από τις πολλές μελέτες πάνω στο θέμα διαπίστωσε ότι τα τρίχρονα παιδιά όταν τους έτρωγαν πάντα περίπου την ίδια ποσότητα φαγητού ανεξάρτητα αν οι μερίδες με μακαρόνια με τυρί που τους σερβίριζαν ήταν μικρές,μεσαίες ή μεγάλες
Αντίθετα, τα παιδιά ηλικίας 5 ετών έτρωγαν όση ποσότητα και να τους σερβίριζαν,είτε ήταν μικρή ,είτε μεσαία είτε μεγάλη**.
Έχει παρατηρηθεί επίσης πως ακόμα και μη ευχάριστα στη γεύση φαγητά έχουν καταναλωθεί μέχρι να αδειάσει το πιάτο που είναι σερβιρισμένα.
– Η απραξία και η ακινησία μπροστά στην τηλεόραση μας και ότι μας αποσπά την προσοχή παχαίνει.
Ξαπλωμένοι μπροστά σε μιά τηλεόραση ή σε μιά τηλεοπτική εκπομπή οδηγεί σε μιά παρατεταμένη περίοδο μη καύσης των θερμίδων ενώ παράλληλα οδηγεί σε μια ανεξέλεγκτη και ασυνείδητη λήψη τροφής ,γλυκών και ποτών.
Έρευνες έχουν επιβεβαιώσει ότι η απόσπαση της προσοχής μας από την τηλεόραση δεν μας αφήνει να ακούσουμε τα σήματα που στέλνει το σώμα μας, ότι πρέπει να σταματήσουμε να μασουλάμε.
Η αρνητική αυτή επίδραση συνεχίζεται καθ’ όλη τη διάρκεια της μέρας.
Η διάσπαση της προσοχή, δυστυχώς, διαταράσσει και τη μνήμη μας σχετικά με το τι έχουμε καταναλώσει, έτσι τρώμε περισσότερο και αργότερα μέσα στη μέρα.
– Τα στενά και άβολα ρούχα συντελούν στην παχυσαρκία.
Θα περίμενε κανείς ότι τα άβολα και στενά ρούχα σε συνδυασμό με άβολα και στενάχωρα παπούτσια που επιβάλει η μόδα θα έκανε τους ανθρώπους να ντρέπονται για το σώμα τους και αυτό θα τους έκανε να αρχίσουν να ελέγχουν το βάρος και την διατροφή τους.
ΟΧΙ, λένε οι ερευνητές, τα στενά, τα άβολα και τα στενάχωρα ενδύματα φέρνουν ακριβώς το αντίθετο αποτέλεσμα, γιατί τα άτομα που τα χρησιμοποιούν, έχει παρατηρηθεί ότι περπατούν 8% λιγότερο από τα άτομα που χρησιμοποιούν ανάλαφρο και άνετο ντύσιμο σε συνδυασμό με άνετα και ανάλαφρα παπούτσια.
– Χρώματα, πολλά χρώματα και ποικιλία στα φαγητά, στα ποτά, στα γλυκά και νάτη η παχυσαρκία έρχεται.
Όταν αναμίχτηκαν σε ένα μπολ έξι διαφορετικά χρώματα μικρών γλυκών τα άτομα της δοκιμής έφαγαν 69% περισσότερα γλυκάκια από την ομάδα των ατόμων που τους δόθηκαν ατομικά μπολάκια και τα γλυκάκια που περιείχαν ήταν όλα ίδιου  χρώματος.
Σε άλλες δύο ομάδες δόθηκαν από ένα μπολ στην κάθε μία με ίδιο αριθμό γλυκών,αλλά τα γλυκάκια του πρώτου  μπολ  είχαν επτά διαφορετικά χρώματα ενώ του δεύτερου  δέκα.
Ε – λοιπόν τα άτομα της δεύτερης ομάδας με τα περισσότερα χρώματα έφαγαν 43% περισσότερα γλυκάκια.
Σε μια άλλη μελέτη προσφέρθηκαν τρεις διαφορετικές γεύσεις ενός πιάτου.
Το αποτέλεσμα ήταν να καταναλωθούν 23% περισσότερες θερμίδες σε σχέση με τη μία γεύση.
Αυτό έχει σχέση με την περιέργεια, διότι θέλουμε να γευτούμε όλες τις γεύσεις που υπάρχουν στο τραπέζι μας.
Οι επιστήμονες επισημαίνουν πως αισθανόμαστε χορτάτοι πιο γρήγορα όταν δεχόμαστε τον ίδιο γευστικό ερεθισμό.
     Όπως βλέπουμε κανένα φρούτο και κανένα λαχανικό δεν μας παχαίνει αλλά όλοι οι άλλοι παράγοντες όπως η απόσπαση της προσοχής,οι μεγάλες μερίδες και όλα τα τρανσ λιπαρά που έχουν γίνει απαραίτητα,δυστυχώς, στα περισσότερα άτομα, οδηγώντας τα στην παχυσαρκία με ότι αυτό συνεπάγεται.