Το σκόρδο, ο πολυτιμότερος βολβός του πλανήτη, με την ισχυρότερη θεραπευτική δύναμη.

Το σκόρδο -Allium sativum L. fam. Alliaceae- είναι ένα από τα πιο μελετημένα λαχανικά -βότανα, διότι έχει προσελκύσει την προσοχή της σύγχρονης ιατρικής, εξαιτίας της ευρέως διαδεδομένης πίστης ότι θεραπεύει πολλές παθήσεις και συμβάλλει στη διατήρηση της καλής υγείας.
Είναι γνωστό πως τα λαχανικά του γένους Allium, όπως το σκόρδο έχουν χρησιμοποιηθεί καθ ‘όλη τη διάρκεια της γραφτής ιστορίας  για τις θεραπευτικές τους ιδιότητες.
Για αιώνες χρησιμοποιήθηκε ως παραδοσιακή θεραπεία για τις περισσότερες διαταραχές, παθήσεις και ανισορροπίες του ανθρώπινου οργανισμού.
Ο θρύλος του για τις θεραπευτικές του ιδιότητες έχει περάσει από γενιά σε γενιά εδώ και χιλιάδες χρόνια.
Τα ιστορικά στοιχεία αποδεικνύουν, ότι το σκόρδο μαζί με το κρεμμύδι χρησιμοποιήθηκαν στη διατροφή, σε θρησκευτικές τελετές και στην ιατρική στην αρχαία Σουμερία το 4000 π.Χ, στους δε  τάφους της αρχαίας Αιγύπτου το 3200 π.Χ., στο παλάτι της Κνωσού στην Κρήτη και στα ερείπια της Πομπηίας το 100 μ.Χ., βλέπουμε να απεικονίζονται βολβοί σκόρδου.
Χαρακτηριστικά αναφέρεται πως η πρώτη απεργία που έγινε στην Αίγυπτο στο τέλος της 20ης δυναστείας, δηλαδή περίπου 3500 χρόνια πριν, ήταν όταν ο Φαραώ Ραμσής Γ’ διέκοψε την παροχή σκόρδων στους εργάτες που κατασκεύαζαν τις πυραμίδες.
Οι Κινέζοι το χρησιμοποιούν τουλάχιστον για 4000 χρόνια.
Ο αιγυπτιακός ιατρικός πάπυρος The Codex Ebers πού χρονολογείται κοντά στο 1500 π.Χ. αναφέρει 24 συνταγές για πονοκέφαλους,
πονόλαιμο και σωματική αδυναμία.
Ο Πλίνιος ο Πρεσβύτερος στο Historia Naturalis αναφέρει συνταγές με το σκόρδο για 61 αρρώστιες, όπως γαστρεντερικές διαταραχές,
δαγκώματα από σκύλους και φίδια,
τσιμπήματα από σκορπιούς,
άσθμα,
ρευματισμούς,
αιμορροΐδες,
έλκη,
απώλεια όρεξης,
σπασμούς,
τρέμουλο και φυματίωση.
Ο Ιπποκράτης χορηγούσε το σκόρδο ως καθαρτικό και διουρητικό,
για θεραπεία των όγκων της μήτρας και σαν αντιπυρετικό.
Ο Διοσκουρίδης το ονομάζει σκόρδον το ήμερον και το αναφέρει ως ένα από τα πλέον εύγευστα και τονωτικά φάρμακα, γι’ αυτό και οι Αρχαίοι Έλληνες, αλλά και οι παρά τις ακτές της Μεσόγειου λαοί, το μεταχειρίζονταν πολύ.
Ο Θεόφραστος το ονομάζει ως σκόρδον ή σκόροδον και αναφέρει ότι το χρησιμοποιούσε και ο Αριστοτέλης
Στην σύγχρονη παραδοσιακή ιατρική το σκόρδο έχει εκπληκτική φήμη.
Χρησιμοποιείται παραδοσιακά ως αντισηπτικό,
εφιδρωτικό,
διουρητικό,
αποχρεμπτικό,
διεγερτικό,
τονωτικό,
καρδιοτονωτικό,
αντικαταρροϊκό,
αντιμεθυστικό,
αντιπυρετικό,
αντιυπερτασικό και για τη θεραπεία παθήσεων όπως το άσθμα,
ο βήχας,
η δυσκολία της αναπνοής,
η χρόνια βρογχίτιδα,
η λέπρα, 
ο κοκκύτης,
η επιληψία,
οι ρευματικές παθήσεις.
Στην αρχή του αιώνα οι αλοιφές,
οι κομπρέσες και εισπνεόμενα ιάματα από σκόρδο ήταν το πλέον προτιμότερο φάρμακο κατά της φυματίωσης.
Ο πρώτος που σημείωσε την αντιβιοτική δράση του σκόρδου ήταν ο Louis Psteur το 1858.
Στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο το σκόρδο χρησιμοποιήθηκε για τον τύφο και τη δυσεντερία,
ενώ κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο οι Βρετανοί γιατροί που θεράπευαν τα τραύματα της μάχης με σκόρδο, ανέφεραν πλήρη επιτυχία σε περιπτώσεις σηπτικής δηλητηρίασης και γάγγραινας.
Στις αρχές του αιώνα η κυβέρνηση της Ρωσίας, ονόμασε το σκόρδο  ρωσική πενικιλίνη όταν ξέμεινε από αντιβιοτικά και το λάδι του σκόρδου και το σκόρδο ολόκληρο χρησιμοποιήθηκε εκτενώς από τη Ρωσική Ιατρική.
Οι ρώσοι γιατροί χρησιμοποιούσαν επίσης το πτητικό εκχύλισμα του σκόρδου σχεδόν αποκλειστικά με τη μορφή ατμών και εισπνοών.
Λέγεται πως και στην μετέπειτα πρώην Σοβιετική Ένωση το σκόρδο το αποκαλούταν ρωσική πενικιλίνη και ήταν τόσο συνηθισμένο, που κάποτε η κυβέρνηση εισήγαγε 500 τόνους σκόρδο για να καταπολεμηθεί μία επιδημία γρίπης.
Τέσσερις σκελίδες σκόρδου αντιστοιχούσαν σε μία δόση πενικιλίνης για έναν ενήλικα, – αυτή ήταν η αντιστοιχία.
Επίσης θεωρούσαν το σκόρδο γιατρικό για το κρυολόγημα, τον κοκίτη και τις εντερικές διαταραχές.
Ακόμα και ο dr Albert Schweitzerχρησιμοποιούσε σκόρδο για να θεραπεύσει στην Αφρική τη δυσεντερία και σαν αντισηπτικό, για να παρεμποδίσει την γάγγραινα στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
           *ο dr Albert Schweitzer έλεγε χαρακτηριστικά: κάθε ασθενής κουβαλάει μέσα του τον δικό του γιατρό.
Το βάμμα του σκόρδου έχει χρησιμοποιηθεί και χρησιμοποιείται εκτενώς στην ιατρική, όπως και το αιθέριο έλαιό του, το οποίο μαζί με αιθέριο έλαιο από φύλλα αγγελικής, για εντριβές,– ισχυρό μείγμα, το οποίο πρέπει να χρησιμοποιείται μόνο από αρωματοθεραπευτές
Και βέβαια το σκόρδο έχει χρησιμοποιηθεί ευρέως ως συστατικό τροφίμων, ως μπαχαρικό και αφροδισιακό.
Οι σύγχρονες έρευνες επιβεβαιώνουν όλους τους ισχυρισμούς για το σκόρδο και αποδεικνύουν πως οι ιδιότητες του σκόρδου προκύπτουν από έναν συνδυασμό ποικίλων βιολογικά δραστικών ουσιών, που όλες μαζί είναι υπεύθυνες για την ισχυρή θεραπευτική του δράση. 
Επίσης αυτό που παρατηρείται σε πάρα πολλές έρευνες για το σκόρδο και όλα τα είδη του γένους Allium είναι οι ισχυρές αντιβακτηριακές ιδιότητες των ακατέργαστων εκχυλισμάτων τους, τα οποία έχουν και την υψηλότερη συγκέντρωση allicin, ουσία με ισχυρότατες αντιβακτηριακές ιδιότητες και δράσεις.

Σκόρδο – ο πολύτιμος βολβός
Είναι βότανο γνωστό σε όλους μας για τη συμβολή του στη μαγειρική αλλά και για τη δριμεία οσμή και γεύση του.
Όλοι μας έχουμε ακούσει ότι είναι ένα από τα ιδανικότερα βοτανολογικά φάρμακα, ένα πανίσχυρο θεραπευτικό γιατρικό για ένα πλήθος προβλημάτων υγείας, εντελώς ασφαλές για χρήση στο σπίτι.
Μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε φρέσκο, αφυδατωμένο σε σκόνη ή αποξηραμένο.
Οι ιδιότητες του έχουν μελετηθεί σε κλινικές δοκιμές και έρευνες καθώς και σε επιδημιολογικές μελέτες και έχουν μελετηθεί εκτενώς οι αντιμικροβιακές, αντιθρομβωτικές και  αντιοξειδωτικές του ιδιότητες καθώς και η ιδιότητά του να μειώνει τα επίπεδα των λιπιδίων στο αίμα.
Οι ισχυρές αντινεοπλασματικές ιδιότητες του, οι οποίες οφείλονται στις ενώσεις του θείου ή στη συνέργεια των συστατικών του, έχουν επίσης μελετηθεί επισταμένως.
Όλα αυτά τα χρόνια το σκόρδο έχει χρησιμοποιηθεί ως φάρμακο για την πρόληψη ή τη θεραπεία ενός ευρέος φάσματος παθήσεων ενώ από το 1500 π.Χ., οι Αιγύπτιοι είχαν εντοπίσει είκοσι δύο (22) διαφορετικές χρήσεις του, όπως η ανακούφιση από τους πονοκέφαλους,
η επαναφορά της σωματικής ευρωστίας και πολλά άλλα.
Οι βασικές δράσεις του σκόρδου
Το σκόρδο, Allium sativum, που αναπτύχθηκε αρχικά στην Κεντρική Ασία, έχει πολλές φαρμακευτικές ιδιότητες με βάση την αντιβακτηριακή,
αντιμυκητιακήκαι αντιική δράση του και γενικά δρα μέσω του καρδιαγγειακού συστήματος.
Το σκόρδο έχει προταθεί εδώ και πολλά χρόνια από επιδημιολογικές μελέτες και εργαστηριακά πειράματα, σαν θεραπεία για πάρα πολλές παθήσεις, και βέβαια έχουν επισημανθεί τα προβλήματα που παρουσιάζονται κατά τη θερμική του επεξεργασία.
Πρέπει να γνωρίζουμε  πως το σκόρδο χάνει τις ισχυρές του ιδιότητες και δράσεις όταν θερμαίνεται.
Παρ’ όλα αυτά, το σκόρδο καθημερινά, κατά τη διαδικασία του μαγειρέματος, επεξεργάζεται σε υψηλές θερμοκρασίες και χάνονται σχεδόν όλα τα θρεπτικά και θεραπευτικά συστατικά του.
Το μαγείρεμα του σκόρδου στους 100° C για 20 λεπτά καταστέλλει εντελώς τις αντιβακτηριακές του δραστηριότητες.
Η έρευνα έδειξε επίσης ότι η αύξηση της θερμοκρασίας από τους 60 στους 100° C παρήγαγε σημαντική μείωση της ανασταλτικής επίδρασης των βολβών σκόρδου έναντι των μυκήτων που δοκιμάστηκαν – για αυτό προσοχή στη διαχείριση του σκόρδου!
Πριν να προχωρήσω στις ιδιότητες του σκόρδου θα αναφέρω δύο σημαντικές πληροφορίες που αφορούν τη διαχείριση του σκόρδου
-1. Το σκόρδο και ο πολύτιμος κανόνας των “10 λεπτών”
Είναι η εποχή των κρυωμάτων και πολλών ιογενών λοιμώξεων, όπως η γρίπη, η οποία είναι η πιο γνωστή μας ιογενής λοίμωξη του αναπνευστικού συστήματος και όλοι γνωρίζουμε ότι το σκόρδο είναι η απάντηση της φύσης σχεδόν στα περισσότερα προβλήματα που μας απασχολούν.
Το πιο δραστικό συστατικό στο σκόρδοείναι  η allicin, η οποία κάνει θαύματα.
Τρεις σκελίδες σκόρδου έχουν αρκετή allicin για να παρέχουν στο σώμα μας την ίδια αντιβακτηριακή δράση με την τυπική δόση της πενικιλίνης , χωρίς παρενέργειες
Δεν είναι λοιπόν έκπληξη το γεγονός ότι το σκόρδο είναι γνωστό ως η “πενικιλίνη της φύσης” 
Ωστόσο, πολλές φορές ο τρόπος που χρησιμοποιούμε το σκόρδο δεν μας προσφέρει τις θαυμάσιες ιδιότητές του και η θεραπευτική του αξία καταστρέφεται -και ας δούμε γιατί
Η ένωση αλλισίνη-allicinδεν είναι πάντοτε παρούσα στο σκόρδο, αλλά σχηματίζεται μόνο όταν υπάρξει ρήξη των ιστών του, για παράδειγμα, όταν κόβουμε ή πολτοποιούμε μια σκελίδα σκόρδο.
Το σκόρδοπεριέχει ένα θειούχο αμινοξύ την αλλιίνη-Alliin και ένα ένζυμο την αλλιινάση-Alliinase
Όταν πολτοποιούμε και τεμαχίζουμε το σκόρδο, η alliin και η alliinase αντιδρούν μεταξύ τους και παράγουν την πολύτιμη ουσία Allicin.
Εδώ όμως χρειάζεται προσοχή, διότι οι ουσίες αυτές του σκόρδου για να αντιδράσουν χρειάζονται χρόνο και ο χρόνος αυτός είναι τα περίφημα 10 λεπτά
Έτσι όταν συνθλίβουμε το σκόρδο χρειάζονται 10 λεπτά ώστε η αλλιίνη-Alliin και η αλλιινάση-Alliinase να αντιδράσουν και να δώσουν την αλλισίνη-Allicin.
Όταν η αλλισίνη-Allicin  δημιουργηθεί δεν πρέπει να παραμείνει πολύ ώρα εκτεθειμένη διότι πρόκειται για μια ιδιαίτερα ασταθή ένωση – διασπάται σε άλλες ενώσεις εντός 16 ωρών στους 23 ° C.
Αυτό που πρέπει να γνωρίζουμε είναι πως η Allicin δεν παράγεται στο σώμα μας από την κατανάλωση ωμού σκόρδου ή σκόνης σκόρδου – πρέπει οπωσδήποτε να πολτοποιηθεί το σκόρδο, να παραμείνει 10 με 15 λεπτά και μετά να καταναλωθεί, ώστε να επωφεληθούμε τις ισχυρές του ιδιότητες και δράσεις.
Προσθέτουμε λοιπόν πάντα πολτοποιημένο το σκόρδο μας στα φαγητά μας  και πάντα 10 με 15 λεπτά μετά την πολτοποίησή του, για να έχουμε το μέγιστο της δύναμής του.
Δεν διατηρούμε το πολτοποιημένο σκόρδο, ούτε καν μέσα σε σαλάτες ή σάλτσες, διότι η Allicin αποδομείται εντός 16 ωρών στους 23 ° C.
Η αλλισίνη-Allicin έχει πολλές και ισχυρότατες ιδιότητες συμπεριλαμβανομένων των ανοσοδιεγερτικών,
αντιβακτηριακών,
αντιφλεγμονωδών,
αντικαρκινικών,
αντιοξειδωτικών  και αντιιικών.
Επίσης πρέπει να γνωρίζουμε πως το μαγείρεμα καταστρέφει τα περισσότερα θρεπτικά συστατικά του σκόρδου , εάν θέλουμε να εμποδίσουμε την ολική καταστροφή των θρεπτικών συστατικών του, το πολτοποιούμε και το αφήνουμε 10 λεπτά πριν το μαγειρέψουμε σε πολύ χαμηλή θερμότητα και για πολύ λίγη ώρα.
-2. Δεν πετάμε ποτέ τα σκόρδα που έχουν βγάλει φύτρα.
Δεν πετάμε ποτέ το σκόρδο που έβγαλε φύτρα, διότι έχει περισσότερες μετρήσιμες αντιοξειδωτικές δράσεις και ιδιότητες που το καθιστούν ακόμα σημαντικότερο για την υγεία μας
Πολλές φορές παρατηρούμε τα σκόρδα που έχουμε στην αποθήκη μας να έχουν βγάλει φύτρα και πολλές φορές χωρίς δεύτερη σκέψη τα σκόρδα αυτά τα πετάμε στα σκουπίδια.
Λάθος, μεγάλο λάθος διότι τα φύτρα του σκόρδου είναι ένας χρήσιμος τρόπος για να βελτιωθεί το αντιοξειδωτικό δυναμικό του.
Τα φωτεινά πράσινα βλαστάρια που προκύπτουν από τις σκελίδες του σκόρδου απογειώνουν τις αντιοξιδωτικές του ιδιότητες μετατρέποντάς το σε έναν ακόμα ισχυρότατο σύμμαχο για την καρδιά μας και όχι μόνο!
Όπως γνωρίζουμε το σκόρδο είναι ο μεγαλύτερος και ο ισχυρότερος σύμμαχός μας στην προσπάθειά μας να διατηρήσουμε ισχυρό το ανοσοποιητικό μας και υγιή τον οργανισμό μας
και η καινούργια ανακάλυψη που δείχνει ότι το σκόρδο που έχει βγάλει φύτρες έχει περισσότερες αντιοξειδωτικές δυνατότητες δηλαδή περισσότερες μετρήσιμες αντιοξειδωτικές δράσεις το καθιστά ακόμα σημαντικότερο.
Στις εργαστηριακές δοκιμές, η ερευνητική ομάδα διαπίστωσε ότι τα εκχυλίσματα από τις φύτρες του σκόρδου προστατεύουν τα κύτταρα από οξειδωτική βλάβη και οι επιστήμονες υποστήριξαν τη σπουδαιότητά του για άλλη μια φορά και για άλλη μιά μορφή του!
Εμείς αυτό που έχουμε να κάνουμε είναι να μην ξεχνάμε το σκόρδο στην καθημερινότητά μας ενθυμούμενοι πάντα πως οι αντιοξειδωτικές του επιδράσεις επηρεάζουν την υγεία μας με πολλούς θετικούς τρόπους-
Ας θυμηθούμε κάποιες από τις καταστάσεις του οργανισμού μας που το σκόρδο έχει θετική επίδραση και πολλές φορές θεραπευτική δράση:
– προστατεύει από την υψηλή αρτηριακή πίεση,
– βοηθά στη θεραπεία της καλοήθους υπερπλασίας του προστάτη,
– βοηθά στην πρόληψη καρδιαγγειακών παθήσεων,
– βοηθά στην αντιμετώπιση του συνδρόμου χρόνιας κόπωσης, του διαβήτη,
του κρυολογήματος,
της γρίπης και
των λοιμώξεων του δέρματος,
– ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα,
– ενισχύει την ανάπτυξη της φυσικής χλωρίδας, ενώ παράλληλα σκοτώνει τους παθογόνους μικροοργανισμούς,
– είναι γενικό τονωτικό και βοηθά στην ταχύτερη ανάρρωση από λοιμώξεις, αποτρέποντας τις παρενέργειες,
– συμβάλλει στην υγεία των οστών.
       και να μην το πετάμε όταν βλέπουμε να έχει βγάλει φύτρα!
Επίσης πρέπει να γνωρίζουμε ότι ο τρόπος επεξεργασίας του σκόρδου επηρεάζει την ποιότητα και άλλων ενεργών συστατικών του, για παράδειγμα όταν ξεφλουδίζουμε το σκόρδο απελευθερώνεται ένα ένζυμο, το οποίο βοηθάει στην σύνθεση της -DADS- μιάς ενεργούς ένωσης, η οποία έχει, και αυτή, αντικαρκινική δράση.
Και προχωράμε στις ιδιότητές του, που πολυάριθμες προκλινικές μελέτες ανέφεραν ότι οι organosulfur ενώσεις του  ασκούν αντιοξειδωτικές,
αντιφλεγμονώδεις,
αντιμικροβιακές – το σκόρδο είναι ένα από τα αποτελεσματικότερα θεραπευτικά μέσα που μας έχει δωρίσει η φύση για την καταπολέμηση των μικροβίων,
αντικαρκινικές και καρδιοπροστατευτικές δραστηριότητες σε διάφορα πειραματικά περιβάλλοντα.
Αναλυτικά οι ιδιότητες, ο μηχανισμός δράσης και οι φαρμακολογικές επιδράσεις του Allium Sativum
Ανοσοποιητικό Σύστημα
Το 1944 ο χημικός Chester J.Cavallito διαπίστωσε ότι το σκόρδο λειτουργεί ως ισχυρό αντιβιοτικό.
Μεταγενέστερες μελέτες ανακάλυψαν ότι το ωμό σκόρδο είναι πιο ισχυρό ακόμα και από την πενικιλίνη η την τετρακυκλίνη.
Έχουν δείξει ότι το σκόρδο αποτελεί αντιβιοτικό ευρέος φάσματος ενάντια σε αμέτρητα μικρόβιαπου μεταδίδουν ασθένειες όπως αλλαντίαση- τροφική δηλητηρίαση,
η φυματίωση,
η διάρροια,
ο σταφυλόκοκκος,
η δυσεντερία και ο τυφώδης πυρετός.
Πιο πρόσφατη μελέτη αναφέρει 72 μολυσματικούς παράγοντες που καταστέλλονται με το σκόρδο.
Το σκόρδο θεωρείται η πιο ισχυρή αντιμικροβιακή ουσία που είναι γνώστη: είναι αντιβακτηριακό,
αντιμυκητιασικό,
αντιπαρασατικό και αντιπρωτοζωικό
αντιβακτηριακές– το σκόρδο έχει χρησιμοποιηθεί για αιώνες σε διάφορες κοινωνίες για την καταπολέμηση μολυσματικών ασθενειών.
Έχει θεωρηθεί φυσική πενικιλίνη και η σύγχρονη επιστήμη έχει κάνει εκτενή έρευνα και να διερευνηθεί η χημεία και η φαρμακολογία του σκόρδου. 
Ιστορικά, πιστεύεται ότι ο Louis Pasteur περιέγραψε την αντιβακτηριακή δράση του σκόρδου το 1858 για πρώτη φορά, αν και δεν υπάρχει καμία αναφορά.
Πιο πρόσφατα, το σκόρδο έχει αποδειχθεί ότι είναι αποτελεσματικό ενάντια σε μια πληθώρα θετικών κατά gram, αρνητικών κατά gram και acid-fast bacteria.
Η αντιβακτηριακή δραστηριότητα του σκόρδου αποδίδεται ευρέως στην αλισίνη του, η οποία θεωρείται ένας ισχυρός παράγοντας, που σε συνδυασμό με τη βιταμίνη C αποτελούν ένα ισχυρό δίδυμο, ενισχύοντας την αντιβακτηριδιακή δράση του σκόρδου έναντι πολλών παθογόνων μικροοργανισμών και στελεχών μικροβίων που παρουσιάζουν ανθεκτικότητα στα αντιβιοτικά.
Έτσι με το σκόρδο και τα εκχυλίσματά του έχουμε:
αναστολή της ανάπτυξης βακτηρίων Staphylococcus aureus,
υψηλότερη ανασταλτική δράση των Escherichia coli και Salmonella typhi,
αναστολή της ανάπτυξης βακτηρίων Bacillus subtilis και Klebsiella pneumoniae,
υψηλότερη ανασταλτική δράση των Salmonella enteritidis,
Shigella spp,

Micrococcus,
Clostridium,
Mycobacterium και Mycobacterium tuberculosis, το σκόρδο προτάθηκε ως θεραπεία για τη φυματίωση, η οποία είναι  ανθεκτική σε πολλά φάρμακα
Proteus mirabilis και Helicobacter pylori,πολλές μελέτες έχουν δείξει ισχυρή προστασία από το Helicobacter pylori και μειωμένο κίνδυνο καρκίνου του στομάχου, με τον οποίο σχετίζεται το Helicobacter pylori, με αυξανόμενη κατανάλωση λαχανικών Allium,
aναστολή της ανάπτυξης των βακτηρίων Streptococcus mutan.
Έχει τεκμηριωθεί ότι το σκόρδο ασκεί διαφορική αναστολή μεταξύ της ευεργετικής εντερικής μικροχλωρίδας και των δυνητικά επιβλαβών εντεροβακτηρίων 
αντιμυκητιασικές
έχει βρεθεί ότι τα εκχυλίσματα του σκόρδου έχουν αντιβακτηριακές και αντιμυκητιασικές ιδιότητες.

Τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη δοκιμή διαπίστωσε ότι η εφαρμογή 1% κρέμας από εκχύλισμα σκόρδου στο δέρμα δύο φορές την ημέρα προσέφερε αποτελεσματική θεραπεία του tinea pedis, μυκητιασικής λοίμωξης του δέρματος γνωστή ως πόδι του αθλητή.
Επίσης τόσο τα παράγωγα του σκόρδου όσο και το ακατέργαστο εκχύλισμα του σκόρδου έχει  πολλαπλές προστατευτικές λειτουργίες κατά των μολύνσεων από μυκητιακά παθογόνα όπως:
-. το Scedosporium prolificans, το οποίο  είναι ένα αναδυόμενο ευκαιριακό μυκητιακό παθογόνο που προκαλεί μεγάλη ποικιλία λοιμώξεων σε ανοσοκατασταλμένους ανθρώπους.
Το Scedosporium prolificans, είναι ανθεκτικό στα περισσότερα αντιμυκητιακά φάρμακα και οι λοιμώξεις που προκαλεί είναι συχνά πολύ επικίνδυνες.
-. το candida albicans, η λοίμωξη από τον μύκητα candida albicans, γνωστή και ως  καντιντίαση και προσβάλλει διάφορα σημεία του σώματος.
Τα εκχυλίσματα του σκόρδου, όπως και ολόκληρη η σκελίδα είναι άκρως αποτελεσματικά σε περιπτώσεις καντιντίασης,
-. το tinea pedis, το γνωστό μας πόδι του αθλητή,
-. το entamoeba histolytica, ένα πολύ επικίνδυνο αναερόβιο παρασιτικό αμοιβοζωάνιο
-. τα trypanosomes, ομάδα μονοκύτταρων παρασιτικών μαστιγοφόρων πρωτοζώων, τα οποία μολύνουν μια ποικιλία ξενιστών και προκαλούν διάφορες ασθένειες, συμπεριλαμβανομένων των θανατηφόρων ανθρώπινων ασθενειών του “ύπνου”,
-. τη leishmania, είναι του γένους των  trypanosomes, και είναι υπεύθυνο για την ασθένεια λεϊσμανίαση.
αντιιικές- σε σύγκριση με την αντιβακτηριακή δράση του σκόρδου, έχει γίνει πολύ λίγη δουλειά για να διερευνηθούν οι αντιικές ιδιότητές του.
Οι περισσότερες από αυτές έχουν αναφέρει ότι το εκχύλισμα σκόρδου έδειξε in vitro δραστικότητα έναντι της influenza-γρίπης A και B , του cytomegalovirus, του rhinovirus-ρινοϊού, της HIV, ιό του απλού έρπητα 1, ιού απλού έρπη 2, της ιογενούς πνευμονία, και του rotavirus-ροταϊού, ενώ κάποιες άλλες έδειξαν πως το σκόρδο προάγει την παραγωγή αντισωμάτων σε περιπτώσεις human cytomegalovirus,

influenza B,
herpes simplex virus type 1-2,
parainfluenza virus type 3,
vesicular stomatitis virus,
human rhinovirus type 2 (1)
Οι οξείες λοίμωξεις του αναπνευστικού, συμπεριλαμβανομένου του κοινού κρυολογήματος και της γρίπης, είναι οι πιο διαδεδομένες ανθρώπινες ασθένειες.
Έρευνες αναφέρουν ότι πάνω από το 70% των ανθρώπων βιώνουν τουλάχιστον ένα κρυολόγημα σε ένα δεδομένο έτος, με τους ενήλικες να έχουν κατά μέσο όρο 2 ή 3 κρυολογήματα και τα μικρά παιδιά κατά μέσο όρο έως και 4 έως 6 κρυολογήματα ετησίως.
Η συμπλήρωση της δίαιτας με εκχύλισμα σκόρδου ενισχύει τη λειτουργία των κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος και αυτό, εν μέρει, ευθύνεται για τη μείωση της σοβαρότητας του κρυολογήματος και της γρίπης.
Αν μελετήσουμε πιο εμπεριστατωμένα το θέμα των ιιικών λοιμώξεων όπως το κρυολόγημα,
η γρίπη και άλλες λοιμώξεις του αναπνευστικού θα βρούμε εκατοντάδες αναφερόμενες θεραπείες ειδικά για το κοινό κρυολόγημα και τη γρίπη και σε παγκόσμιο επίπεδο, τα βοτανικά φάρμακα αποτέλεσαν τον πυρήνα των θεραπειών αυτών.
Περιγραφές βοτανικών θεραπειών για το κοινό κρυολόγημα γεμίζουν αμέτρητες σελίδες σημειώσεων και πραγματείας από γιατρούς, ανθρωπολόγους και εθνοβοτανολόγους.
Για το σκόρδο που μας ενδιαφέρει στο άρθρο μου αυτό, φαρμακευτικά, υπάρχουν δεκάδες, αν όχι εκατοντάδες, αναφερόμενες ιδιότητες και χρήσεις του, μεταξύ αυτών και οι ισχυρές αντιιικές και αντιβακτηριακές  και είναι λογικό να υποστηρίξουμε τη χρήση του, καθώς ο κίνδυνος παρενεργειών είναι μηδαμινός και τα καρδιαγγειακά και άλλα οφέλη του, ισχυρά.
αντιφλεγμονώδεις – τα εκχυλίσματα του σκόρδου ασκούν αντιφλεγμονώδη αποτελέσματα, τα οποία, εκτός των άλλων, προστατεύουν από τη φλεγμονώδη νόσο των εντέρων, προστατεύουν το συκώτι από φλεγμονώδεις καταστάσεις και γενικά τον οργανισμό μας από φλεγμονώδεις παράγοντες, οι οποίοι συμβάλουν στις ρευματικές παθήσεις όπως η οστεοαρθρίτιδα.
Οι ερευνητές από το King s College του Λονδίνου και από το Πανεπιστημίου της East Anglia σε έρευνές τους παρατήρησαν πως οι γυναίκες που η διατροφή τους είναι πλούσια σε λαχανικά του γένους allium όπως σκόρδα,
κρεμμύδια και πράσα έχουν χαμηλότερα επίπεδα οστεοαρθρίτιδας του ισχίου.
Η συγκεκριμένη έρευνα μελέτησε τις διατροφικές συνήθειες και τις επιρροές που αυτές έχουν στην ανάπτυξη και στην πρόληψη μιας πάθησης.
Μελέτησε 1000 υγιείς δίδυμες γυναίκες εκ των οποίων πολλές δεν είχαν καμία πάθηση.
Η αξιολόγηση ήταν λεπτομερής.
Τα αποτελέσματα επιβεβαίωσαν την αρχή ότι η διατροφή έχει άμεσες επιπτώσεις στον οργανισμό μας.
Οι επιπτώσεις αυτές είναι θετικές όταν στις καθημερινές μας διατροφικές συνήθειες έχουμε εντάξει τα λαχανικά, τα βότανα και τα φρούτα όλων των ομάδων και των γενών.
Με την σωστή διατροφή ο οργανισμός μας προστατεύεται και οι ασθένειες δεν έχουν δίοδο.
Από τις χίλιες γυναίκες της έρευνας, αυτές που έτρωγαν πολλά φρούτα και λαχανικά ιδιαίτερα του γένους allium είχαν ελάχιστες πιθανότητες να αναπτύξουν στο μέλλον οστεοαρθρίτιδα σε σύγκριση με αυτές που δεν έτρωγαν τις συγκεκριμένες τροφές.
Τα αποτελέσματα της έρευνας αυτής δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό BMC Musculoskeletal Disorders και
επισημαίνεται ότι
α) προστατευόμαστε από την οστεοαρθρίτιδα όταν η διατροφή μας περιέχει σκόρδα,
κρεμμύδια,
πράσα και
β) τα αποτελέσματα αυτά θα βοηθήσουν τους ερευνητές να αναπτύξουν νέες θεραπείες για τις συγκεκριμένες παθήσεις.
αποχρεμπτικές,
αντιυπερτασικές– το σκόρδο φημίζεται για τις υποτασικές του ιδιότητες και πλήθος μελετών το έχουν αποδείξει.
Στην Κίνα χρησιμοποιείται για αυτό το σκοπό εδώ και αιώνες και στην ιαπωνική είναι αναγνωρισμένο επίσημα ως κατασταλτικό της πίεσης.
Οι Αμερικανοί επιστήμονες δοκίμασαν για πρώτη φόρα το σκόρδο κατά της πίεσης το 1921 και από τότε πολλές μελέτες που δημοσιεύτηκαν σε διάφορα επιστημινικά περιοδικά, όπως στη βρετανική εφημερίδα Lancet, έχουν επιβεβαιώσει τις ισχυρές υποτασικές του ιδιότητες καθώς και εκτεταμένες κλινικές μελέτες στη Ρωσία και τη Βουλγαρια.
Σε μελέτες του ο ερευνητής V. Petkov, φυσιολόγος στη Βουλγαρική Ακαδημία Επιστημών, ύστερα από πολλά πειράματα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το σκόρδο προκαλεί μείωση της συστολικής πίεσης κατά 2-3 μονάδες και της διαστολικής κατά 1-2 μονάδες αντίστοιχα.
Επίσης πολλές κλινικές μελέτες έδειξαν ότι το σκόρδο μείωσε την αρτηριακή πίεση σε περισσότερο από το 80% των ασθενών που πάσχουν από υψηλή αρτηριακή πίεση –
αντιπηκτικές,
αντιαθηροσκληρωτικές,
αντιθροβμωτικές  και γενικά ισχυρές καρδιοτονωτικές και καρδιοπροστατευτικές το σκόρδο και τα παρασκευάσματά του έχουν αναγνωριστεί ευρέως ως παράγοντες πρόληψης και θεραπείας καρδιαγγειακών παθήσεων.
Η πλούσια επιστημονική βιβλιογραφία υποστηρίζει την πρόταση ότι η κατανάλωση σκόρδου μειώνει την αρτηριακή πίεση,
προλαμβάνει τη αθηροσκλήρωση,
αναστέλλει τη συσσώρευση των αιμοπεταλίων,
αυξάνει την ινωδολυτική δραστηριότητα και
αυξάνει τις προστατευτικές για τον οργανισμό λιποπρωτεΐνες υψηλής πυκνότητας- HDLs- ενώ χαμηλώνει τις επιβλαβείς λιποπρωτεΐνες χαμηλής πυκνότητας -LDLs- όπως και τα λίπη του αίματος τα γνωστά μας τριγλυκερίδια.
Τόσο πειραματικές όσο και κλινικές μελέτες με εκχυλίσματα σκόρδου κατέδειξαν αυτές τις ευνοϊκές καρδιαγγειακές επιδράσεις.
αντιδιαβητικές και σακχαρώδης διαβήτης – το σκόρδο και το κρεμμύδι ιστορικά χρησιμοποιούταν για την θεραπεία του διαβήτη, ισχυρισμό που κατέδειξαν και πειραματικές μελέτες.
Οι μελέτες έδειξαν ότι η μακροχρόνια σίτιση με εκχυλίσματα σκόρδου μείωσε σημαντικά τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα και μείωσε σημαντικά την ολική χοληστερόλη ορού, σε διαβητικούς ασθενείς.
Παρόλο που οι πειραματικές μελέτες κατέδειξαν σαφή υπογλυκαιμική επίδραση του σκόρδου, η επίδραση του σκόρδου στη γλυκόζη του ανθρώπινου αίματος εξακολουθεί να είναι αμφιλεγόμενη. – Το κρεμμύδι και το σκόρδο μειώνουν το σάκχαρο στο αίμα
αντικαρκινικές, ισχυρότατεςεργαστηριακές έρευνες έχουν δείξει ότι τόσο οι υδατοδιαλυτές όσο και οι λιποδιαλυτές ενώσεις του θείου που περιέχει το σκόρδο του παρέχουν τις ισχυρές αντικαρκινικές ιδιότητες και δράσεις του.
Γενικά το σκόρδο βοηθάει στην πρόληψη του καρκίνου ενισχύοντας την εξάλειψη των πιθανών καρκινογόνων παραγόντων.
Το DATS, ισχυρή ένωση του σκόρδου, αποδείχθηκε ότι αναστέλλει τον πολλαπλασιασμό των καρκινικών κυττάρων, καθώς και τη νευροενδοκρινή διαφοροποίηση – χαρακτηριστικό γνώρισμα της κακοήθειας του καρκίνου του προστάτη, επίσης εκχύλισμα σκόρδου συσχετίστηκε με μείωση της συχνότητας προκαρκινικών αλλοιώσεων και δυσπλαστικών αδενωμάτων, αλλά όχι αδενοκαρκινωμάτων (72).
Πολλές in vitro και in vivo μελέτες έχουν υποδείξει προληπτικές για τον καρκίνο επιδράσεις των παρασκευασμάτων σκόρδου και των αντίστοιχων συστατικών τους.
Το σκόρδο έχει βρεθεί ότι περιέχει μεγάλο αριθμό ισχυρών βιοδραστικών ενώσεων με αντικαρκινικές ιδιότητες.
Διαφορετικά παράγωγα σκόρδου έχουν αναφερθεί ότι διαμορφώνουν έναν αυξανόμενο αριθμό μοριακών μηχανισμών στην καρκινογένεση, όπως σχηματισμός πρόσθετου DNA, μεταλλαξογένεση, απομάκρυνση ελεύθερων ριζών, πολλαπλασιασμός και διαφοροποίηση κυττάρων καθώς και αγγειογένεση.
Ο ρυθμός αύξησης των καρκινικών κυττάρων μειώνεται κατά το σκόρδο, με αποκλεισμό του κυτταρικού κύκλου που συμβαίνει στην φάση G2.
Το 1990, το Εθνικό Ινστιτούτο Καρκίνου των ΗΠΑ ξεκίνησε το πρόγραμμα σχεδιασμού τροφίμων για να καθορίσει ποια τρόφιμα έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην πρόληψη του καρκίνου Κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το σκόρδο είναι το πιο ισχυρό τρόφιμο με ιδιότητες πρόληψης του καρκίνου.
Το σκόρδο έχει μια ποικιλία αντικαρκινικών επιδράσεων, συμπεριλαμβανομένης της αναστολής της ανάπτυξης των κυττάρων του όγκου και των χημειοπροφυλακτικών επιδράσεων.
Το σκόρδο και τα συστατικά του έχουν αναφερθεί ότι αναστέλλουν την ανάπτυξη των χημικά επαγόμενων όγκων στο ήπαρ,
στον κόλον,
στον προστάτη
στη ουροδόχου κύστης,
στον μαστικό αδένα,
στον οισοφάγο,
στους πνεύμονες,
στο δέρμα και στομάχι.
Το DATS, μια organosulfur ένωση που απομονώθηκε από το σκόρδο, έχει δείξει ισχυρή αντικαρκινική δράση τόσο in vitro όσο και in vivo έρευνες.
Οι πιθανοί αντικαρκινογόνες μηχανισμοί του σκόρδου και των συστατικών περιλαμβάνουν την αναστολή της ενεργοποίησης της καρκινογόνου ουσίας, την ενίσχυση της αποτοξίνωσης ( της απέκκρισης και την προστασία του DNA από ενεργοποιημένες καρκινογόνες ουσίες – εν ολίγεις το σκόρδο και οι ενώσεις του έχουν ισχυρότατες αντικαρκινικές ιδιότητες και δράσεις.
αντιοξειδωτικές– προστατεύει από τις ελεύθερες ρίζες
αποτοξινωτικές– ο Βούλγαρος επιστήμονας Vesselin Petkov του Institute of Physiology, Bulgarian Academy of  Sciences, Sofia, μέσα από μελέτες του την δεκαετία του 1980 διαπίστωσε ότι το σκόρδο μείωσε σημαντικά τα συμπτώματα δηλητηρίασης από μόλυβδο στους εργάτες ορυχείων.
Όταν τους χορήγησε εκχυλίσματα σκόρδου διαπίστωσε μείωση κατά 83% στα σημάδια δηλητηρίασης από μόλυβδο.
Το σκόρδο μπορεί επίσης να βοηθήσει στην απομάκρυνση και άλλων τοξικών μετάλλων από το σώμα όπως το κάδμιο, ο μόλυβδος και ο υδράργυρος.
Υψηλές δόσεις σκόρδου αυξάνουν τον ρυθμό με τον οποίο αποβάλλονται αυτά τα δηλητήρια από το σώμα μας.
Στο βιβλίο του “Το Θαύμα του Σκόρδου” -The Miracle of Garlic- ο dr Paavo Airola  αναφέρει τα ακόλουθα σχετικά με τη δηλητηρίαση από βαρέα μέταλλα και τη χρήση του σκόρδου:
«Η απειλή για την υγεία μας από περιβαλλοντικά δηλητήρια, και συγκεκριμένα στα βαρέα μέταλλα, αυξάνεται καθημερινά.
Η μόλυνση από μόλυβδο, υδράργυρο, κάδμιο, αρσενικό και χαλκό γίνεται επιδημία.
Ο μόλυβδος και ο υδράργυρος προέρχονται κυρίως από μολυσμένο αέρα και βιομηχανικά απόβλητα.
Τα μολυσμένα ψάρια είναι επίσης μια κοινή πηγή δηλητηρίασης από υδράργυρο.
Ο χαλκός εισέρχεται στο σώμα μας συνήθως από τους χάλκινους σωλήνες του νερού, που χρησιμοποιούνται συνήθως σε υδραυλικά”
Ανάμεσα στις πολλές μελέτες για το θέμα ξεχωρίζει η ιαπωνική μελέτη που διεξήγαγαν οι drs Ikezoe και Kitahara, που έδειξαν πως το ακατέργαστο εκχύλισμα σκόρδου είναι αποτελεσματικό στην προστασία του σώματος από τις τοξικές επιπτώσεις της δηλητηρίασης από βαρέα μέταλλα.

ηπατοπροστατευτικές, επίδραση του σκόρδου στη χημικά επαγόμενη ηπατοτοξικότητα.

Πολλοί παράγοντες δημιουργούν ηπατοτοξικότητα και πολλές μελέτες έδειξαν ότι το σκόρδο μπορεί να προστατεύσει τα κύτταρα του ήπατος από ορισμένους τοξικούς παράγοντες.
Η παρακεταμόλη ή ακεταμινοφαίνη,acetaminophen, είναι ένα κορυφαίο αναλγητικό και αντιπυρετικό φάρμακο που χρησιμοποιείται σε πολλές χώρες.
Η υπερδοσολογία είναι γνωστό ότι προκαλεί ηπατοτοξικότητα και νεφροτοξικότητα στους ανθρώπους.
Παρά το γεγονός ότι περισσότερο από το 90% της παρακεταμόλης απεκκρίνεται στα ούρα, ένα μικρό τμήμα μεταβολίζεται από διαφορετικά ηπατικά ένζυμα.
Αυτό μπορεί να προκαλέσει τοξικότητα.
Και το σκόρδο έχει αποδειχθεί ότι προστατεύει από την ηπατοτοξικότητα που προκαλείται από παρακεταμόλη.
Η γενταμυκίνη, gentamicin προκαλεί επίσης ηπατική βλάβη όπως αποκαλύπτεται από την αύξηση των ενζύμων δείκτη βλάβης του ήπατος και η διατροφική λήψη του σκόρδου προστατεύει από την επαγόμενη της gentamicin ηπατοτοξικότητα και ενισχύει την αντιοξειδωτική άμυνα του οργανισμού.
Επίσης βοηθάει το συκώτι και το ενζύμο τρανσφεράση, πολυλειτουργικό ένζυμο, το οποίο συμμετέχει στο μηχανισμό αποτοξίνωσης, αδρανοποιώντας ενδογενείς ή εξωγενείς τοξικές ενώσεις, επιπλέον, παίζει σημαντικό ρόλο σε διαφόρων ειδών καταπονήσεις, όπως καταπόνηση από βαρέα μέταλλα, ακτινοβολία, καθώς και στο στρες.
αντιπαρασιτικές, όπως αντιπρωτοζωικές και
ανθελμινθικές, η ελμινθίαση είναι γνωστή ως λοίμωξη από σκώληκες και είναι οποιαδήποτε μακροπαρασιτική ασθένεια ανθρώπων και ζώων,  κατά την οποία υπάρχει μόλυνση από παρασιτικούς σκώληκες, γνωστούς με τον όρο έλμινθες.
Οι έλμινθες που μεταδίδονται από το έδαφος είναι υπεύθυνες για παρασιτικές λοιμώξεις στο ένα τέταρτο του ανθρώπινου πληθυσμού παγκοσμίως.
Είναι λοιπόν το σκόρδο ένα παραδοσιακό  γιατρικό, το οποίο έχαιρε πάντα εκτίμησης για τις θεραπευτικές του ιδιότητες και πριν από την ανάπτυξη των αντιβιοτικών ήταν και είναι ένα θεραπευτικό μέσο για όλων των ειδών τις λοιμώξεις.
Είναι ένα ισχυρό φυσικό αντιβιοτικό που σκοτώνει πάρα πολλά στελέχη μικροβίων.
Έτσι το σκόρδο το χρησιμοποιούμε για την πρόληψη και τη θεραπεία της γρίπης,
του κρυολογήματος,
της φαρυγγίτιδας, 
της ιγμορίτιδας, 
του βήχα, 
της βρογχίτιδας
των κεφαλαλγιών,
της ωτίτιδας, 
του ήπατος,
της ρινικής συμφόρησης, 
του διαβήτη,
της ρευματοειδούς αρθρίτιδας,
της οστεοαρθρίτιδας,
της ουρικής αρθρίτιδας, 
της αθηροσκλήρωσης,
των αιμορροΐδων, 
του καρκίνου,
της χοληστερόλης,
του στρες και του άγχους,
της οδοντικής πλάκας – η στοματική μας υγεία είναι σημαντική για την εύρυθμη λειτουργία του οργανισμού μας και η οδοντική πλάκα διαταράσσει την υγεία της στοματικής κοιλότητας, η αντιβακτηριακή επίδραση διαφορετικών συγκεντρώσεων εκχυλίσματος σκόρδου κατά της οδοντικής πλάκας έχει αποδειχθεί σε in vitro μελέτη.
Το σκόρδο εκτός από την στοματική κοιλότητα προστατεύει από τις λοιμώξεις όλο το πεπτικό και εντερικό μας σύστημα
Το σκόρδο είναι ιδανικό γιατρικό για τα προβλήματα του κυκλοφορικού, ενώ παράλληλα συμβάλλει στην διατήρηση της υγείας  της καρδιάς και αποτρέπει τα εγκεφαλικά επεισόδια-σε κάθε μελέτη για το σκόρδο αποδεικνύεται ότι είναι πολύτιμο βοήθημα για τη διατήρηση της υγείας της καρδιάς και των αιμοφόρων αγγείων και προτείνεται για πολλές καταστάσεις που σχετίζονται με την καρδιά και το αίμα όπως η αρτηριακή πίεση- υπέρταση
η χοληστερόλη- υπερχοληστερολαιμίας,
η στεφανιαία νόσος,
η αθηροσκλήρωση.
Το σκόρδο είναι ένα ιδανικό ίαμα και για το ουροποιητικό σύστημα του οργανισμού μας, διότι αποτρέπει τις βακτηριακές λοιμώξεις ή τις διάφορες φλεγμονές του, όπως την κυστίτιδα και διάφορες κολπικές λοιμώξεις.
Το σκόρδο εφαρμόζεται εξωτερικά για να βελτιώσει τις δερματικές παθήσεις, όπως το έκζεμα και η ψώρα.
Σκελίδες σκόρδου και ρίζα τζίντζερ, που έχουν εκχυλιστεί σε αιθανόλη 95%, έχουν αντιβακτηριακή δράση έναντι κλινικών παθογόνων και μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την πρόληψη μικροβιακών ασθενειών που είναι ανθεκτικές στα φάρμακα.
Μελέτες για ασθένειες που έχουν αντιμετωπιστεί επιτυχώς με ακατέργαστα εκχυλίσματα σκόρδου και έχουν δημοσιευτεί σε μεγάλα ιατρικά περιοδικά σε όλο τον κόσμο τις τελευταίες δεκαετίες.
Στις πιο πολλές ελεγχόμενες και αξιόπιστες κλινικές μελέτες, σε ανθρώπους, που έχουν αναφερθεί σε μεγάλα ιατρικά περιοδικά σε όλο τον κόσμο τις τελευταίες δεκαετίες, το σκόρδοέχει αποδειχθεί ότι έχει σχεδόν θαυμαστές προληπτικές και  θεραπευτικές ιδιότητες στη θεραπεία πολλών ασθενειών.
Αυτές είναι:
η υψηλή αρτηριακή πίεση,
η αθηροσκλήρωση,
η βρογχίτιδα,
το άσθμα,
ο κοκίτης,
η πνευμονία,
το κοινό κρυολόγημα,
οι αλλεργίες,
τα εντερικά παράσιτα,
η παρασιτική διάρροια,
η δυσεντερία,
η οδοντική πλάκα.
Τελικά νομίζω, ότι εάν  θα θέλαμε να κατασκευάσουμε ένα φάρμακο που θα είχε τις τέλειες ιδιότητες για πολλές παθήσεις, αυτό δεν θα ήταν άλλο από το σκόρδο.
Παρένθεση-πάντα αναρωτιέμαι ποιος ιδιοφυής νους παρασκεύασε όλα αυτά τα βότανα και τα φυτά τα τόσο αποτελεσματικά και σχεδόν όλα χωρίς παρενέργειες για
τον ανθρώπινο οργανισμό;
Η τακτική λοιπόν χρήση του σκόρδου είναι ο πιο αποτελεσματικός και σίγουρος τρόπος για την πρόσληψη όλων των παραπάνω παθήσεων.
Μην ξεχνάμε και τις αναφορές του Ηροδότου, που λέει ότι οι σκλάβοι που έχτιζαν τις Πυραμίδες της Αιγύπτου έτρωγαν μεγάλες ποσότητες σκόρδου σαν
άριστο τονωτικό και αντισηπτικό.
Οι αθλητές στην Αρχαία Ελλάδα σαν τονωτικό πριν τους Ολυμπιακούς αγώνες έτρωγαν και αυτοί σκόρδο.
Βέβαια όλοι οι αρχαίοι Έλληνες  έκαναν μεγάλη κατανάλωση σκόρδου, παρότι το αποκαλούσαν και δυσώδες ρόδων, καθώς ήταν γνωστό στους γιατρούς της αρχαιότητας πως το σκόρδο  καθώς αποβάλλεται από τους πνεύμονες, το δέρμα και το ουροποιητικό σύστημα απολυμαίνει στην κυριολεξία τον οργανισμό.
Το σκόρδο μας προστατεύσει και από την οστεοαρθρίτιδα του ισχίου
Οι ερευνητές από το King s College του Λονδίνου και από το Πανεπιστημίου της East Anglia σε έρευνές τους παρατήρησαν πως οι γυναίκες που η διατροφή τους είναι πλούσια σε λαχανικά του γένους allium όπως σκόρδα,
κρεμμύδια και πράσα έχουν χαμηλότερα επίπεδα οστεοαρθρίτιδας του ισχίου.
Η συγκεκριμένη έρευνα μελέτησε τις διατροφικές συνήθειες και τις επιρροές που αυτές έχουν στην ανάπτυξη και στην πρόληψη μιας πάθησης.
Μελέτησε 1000 υγιείς δίδυμες γυναίκες εκ των οποίων πολλές δεν είχαν καμία πάθηση.
Η αξιολόγηση ήταν λεπτομερής.
Τα αποτελέσματα επιβεβαίωσαν την αρχή ότι η διατροφή έχει άμεσες επιπτώσεις στον οργανισμό μας.
Οι επιπτώσεις αυτές είναι θετικές όταν στις καθημερινές μας διατροφικές συνήθειες έχουμε εντάξει τα λαχανικά, τα βότανα και τα φρούτα όλων των ομάδων και των γενών.
Με την σωστή διατροφή ο οργανισμός μας προστατεύεται και οι ασθένειες δεν έχουν δίοδο.
Από τις χίλιες γυναίκες της έρευνας, αυτές που έτρωγαν πολλά φρούτα και λαχανικά ιδιαίτερα του γένους allium είχαν ελάχιστες πιθανότητες να αναπτύξουν στο μέλλον οστεοαρθρίτιδασε σύγκριση με αυτές που δεν έτρωγαν τις συγκεκριμένες τροφές.
Τα αποτελέσματα της έρευνας αυτής δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό BMC Musculoskeletal Disorders και
επισημαίνεται ότι
α) προστατευόμαστε από την οστεοαρθρίτιδα όταν η διατροφή μας περιέχει σκόρδα,
κρεμμύδια,
πράσα και
β) τα αποτελέσματα αυτά θα βοηθήσουν τους ερευνητές να αναπτύξουν νέες θεραπείες για τις συγκεκριμένες παθήσεις.
Επίσης αυτό που παρατηρείται σε πάρα πολλές έρευνες για το σκόρδο και όλα τα είδη του γένους Allium είναι οι ισχυρές αντιβακτηριακές ιδιότητες των ακατέργαστων εκχυλισμάτων τους, τα οποία έχουν και την υψηλότερη συγκέντρωση allicin, ουσία με ισχυρότατες αντιβακτηριακές επιδράσεις.
Είναι γνωστό πως τα λαχανικά του γένους Allium όπως το σκόρδο έχουν χρησιμοποιηθεί καθ ‘όλη τη διάρκεια της γραφτής ιστορίας  για τις ιατρικές τους ιδιότητες, όπως για παράδειγμα για τη θεραπεία των λοιμώξεων.
Αρκετές μελέτες δείχνουν προστασία από το Helicobacter pyloriκαι μειωμένο κίνδυνο καρκίνου του στομάχου με αυξανόμενη κατανάλωση λαχανικών Allium.Το Helicobacter pyloriσχετίζεται με καρκίνο του στομάχου.
Επίσης τα αποτελέσματα δείχνουν ότι τόσο τα παράγωγα του σκόρδου όσο και το ακατέργαστο εκχύλισμα του σκόρδου έχει  πολλαπλές προστατευτικές λειτουργίες κατά των μολύνσεων από μυκητιακά παθογόνα όπως το Scedosporium prolificans,το οποίο  είναι ένα αναδυόμενο ευκαιριακό μυκητιακό παθογόνοπου προκαλεί μεγάλη ποικιλία λοιμώξεων σε ανοσοκατασταλμένους ανθρώπους.
Είναι ανθεκτικό στα περισσότερα αντιμυκητιακά φάρμακα και οι λοιμώξεις που προκαλεί είναι συχνά πολύ επικίνδυνες.

Το σκόρδο, Allium sativum L. fam. Alliaceae, είναι ένα από τα πιο μελετημένα λαχανικά -βότανα.
Για αιώνες χρησιμοποιήθηκε ως παραδοσιακή θεραπεία για τις περισσότερες διαταραχές, παθήσεις και ανισορροπίες του ανθρώπινου οργανισμού.
Χρησιμοποιείται ευρέως ως συστατικό τροφίμων, ως μπαχαρικό και αφροδισιακό.
Οι ιδιότητες του σκόρδου προκύπτουν από έναν συνδυασμό ποικίλων βιολογικά δραστικών ουσιών, που όλες μαζί είναι υπεύθυνες για την ισχυρή θεραπευτική του δράση.

Το σκόρδο έχει μακρά ιστορία χρήσης από την ανθρωπότητα, και χρησιμοποιείται ευρέως ως τροφή και ως φάρμακο.
Ιατρικά, υπάρχουν εκατοντάδες αναφερόμενες χρήσεις του σκόρδου και αναμφίβολα, το σκόρδο έχει τεράστια οφέλη για την υγεία μας όταν χρησιμοποιείται ως φάρμακο, ως θρεπτικό φάρμακο ή απλά ως φάρμακο.
Η έντονη μυρωδιά του όμως, ιδιαίτερα η φρέσκια ακατέργαστη μυρωδιά του εκχυλίσματός του περιορίζει την κατανάλωσή του σε μεγάλες ποσότητες. 
Γενικά το σκόρδο- Allium sativum, έχει πολλές φαρμακευτικές ιδιότητες με βάση την αντιβακτηριακή,
αντιμυκητιακή και αντιιική του δράση 
Το σκόρδο περιέχει περίπου 2000 δραστικές ενώσεις συμπεριλαμβανομένων διαφόρων χημικών ουσιών που περιέχουν θείο, τις οποίες μπορεί να απελευθερώσει…
Οι μελέτες για το σκόρδο, συνεχίζονται και θα συνεχίζονται μέχρι να μελετηθεί το πλήθος των δραστικών ενώσεων που το απαρτίζουν – σε επόμενό μου άρθρο περισσότερες πληροφορίες για το θαυμάσιο σκόρδο, αλλά και για τα άλλα είδη του γένους allium…
Πως μπορούμε να φυτέψουμε σκόρδα στη γλάστρα μας
Φυτεύουμε σκόρδα στη γλάστρα μας για να έχουμε τα αρωματικά τους φύλλα όποτε τα χρειαζόμαστε
Θέλω να σας δείξω πως φυτεύω τα σκόρδα μου για να έχω πάντα φρέσκα φύλλα, για τις σαλάτες μου, τις σάλτσες μου και για όπου αλλού μου χρειαστούν.
Λοιπόν-
Ξεκινάω από τη γλάστρα μου, η οποία έχει βάθος περίπου 25 με 30 πόντους.
Στο κάτω μέρος βάζω κάποια λίγα χαλίκια ώστε να στραγγίζει καλά το χώμα γιατί τα σκόρδα δεν αγαπούν την υγρασία.
Συνεχίζω με το χώμα.
Το χώμα πρέπει να είναι καθαρό, χωρίς ρίζες-ζιζάνια και πέτρες, ελαφρύ και πολύ καλά δουλεμένο, αυτό θα βοηθήσει το βολβό μας να αναπτυχθεί ομοιόμορφα.
Αφού βάλω και το χώμα σειρά έχουν οι σκελίδες του σκόρδου.
Προσέχω να έχω υγιέστατα κεφάλια σκόρδου και αρχίζω να χωρίζω τις σκελίδες.
Από κάθε κεφάλι σκόρδου, διαλέγω τις εξωτερικές και χονδρές σκελίδες και τις μικρές και εσωτερικές τις χρησιμοποιώ στα φαγητά.
Τοποθετώ την κάθε σκελίδα σε βάθος περίπου 1,5 εκατοστό με την κορυφή πάντα προς τα πάνω.
Σε κάθε γλάστρα μου με διάμετρο ανοίγματος 25 με 30 εκ. βάζω τρεις σκελίδες και μερικές φορές και τέσσερις, διότι αυτό που με ενδιαφέρει πιό πολύ είναι τα φύλλα και οι βλαστοί και όχι να μεγαλώσει ο βολβός.
Αυτό που πρέπει να ξέρουμε είναι πως τα σκόρδα-το κεφάλι- έχουν αργή ανάπτυξη ,μπορεί να χρειαστούν 8 και 10 μήνες, από την εποχή του φυτέματος,για να αναπτυχθεί ένα πλήρες σκόρδο με 20 σκελίδες, οι βλαστοί όμως και τα φύλλα αρχίζουν να μεγαλώνουν από τον πρώτο μήνα.
Επίσης πρέπει να καθαρίζουμε τη γλάστρα μας από τα αγριόχορτα και να τα ποτίζουμε τακτικά, χωρίς όμως να λασπώνουμε το χώμα.
Και πότε φυτεύουμε τα σκόρδα μας;
Μπορούμε να τα φυτέψουμε σε πολλούς διαφορετικούς μήνες όπως:
Οκτώβριο,
Νοέμβριο,
τέλος Ιανουαρίου,
Φεβρουάριο,
Μάρτιο και
Απρίλιο.
τοποθετούμε πάντα τις γλάστρες μας σε σημεία όπου υπάρχει αρκετό φως και σε λίγο καιρό τα σκόρδα μας θα μας χαρίσουν τα όμορφα φύλλα τους!
Ενώσεις του σκόρδου
Το σκόρδο περιέχει περίπου 2000 δραστικές ενώσεις και διατροφικά στοιχεία
Είναι πλούσιο σε ενώσεις που περιέχουν θείο, οι οποίες ευθύνονται για τις περισσότερες βιολογικές του δραστηριότητες– οι καλλιεργητές σκόρδου γνωρίζουν ότι χρειάζεται αρκετό θειάφι για να καλλιεργηθεί σωστά το σκόρδο, που στην ουσία, μετατρέπει το ανόργανο θειάφι σε οργανικό, διαδικασία, η οποία έχει σαν απόρροια την άψογη απορρόφηση των ουσιών αυτών από τον ανθρώπινο οργανισμό.
Τα περισσότερα συστατικά του ωμού σκόρδου μετατρέπονται σε διάφορες ενώσεις ανάλογα με τη μέθοδο και τις συνθήκες επεξεργασίας.
Μόλις αρχίζουμε να επεξεργαζόμαστε την άθικτη σκελίδα σκόρδου παράγεται μια ευρύτερη ποικιλία ενώσεων, μεταξύ των οποίων και οι ισχυρές organosulfur volatiles– και έχουμε:
-.τυπικά organosulfur volatilesπου έχουν εντοπιστεί στο θρυμματισμένο-πολτοποιημένο σκόρδο και στο αιθέριο έλαιο του, είναι τα:
DAS,
DADS,
diallyl trisulfide,
methylallyl disulfide,
methylallyl trisulfide,
2-vinyl-4H-1, 3-dithiin,
3-vinyl-4H-1,
2-dithiin, και (E,Z)-ajoenes
-. πάνω από 20 σουλφίδια-sulfides, τα οποία έχουν εντοπιστεί στο αποσταγμένο με ατμό έλαιο σκόρδου και στο ελαιοδιαλυτό εκχύλισμα σκόρδου,
-. τα αλκοολούχα και υδατικά εκχυλίσματα σκόρδου περιέχουν κυρίως υδατοδιαλυτέςorganosulfur ενώσεις όπως:
S-allyl-L-cysteines που προέρχονται από γ-glutamyl-S-allyl-L-cysteines,
S-Allyl-L-cysteine και η trans-S-1-propenyl-L-cysteine
-. ενώσεις που περιέχουν θείο:
Alliin
Allicin
E-Ajoene
Z-Ajoene
2-Vinyl-4H-1,3-dithiin
Diallyl sulfide (DAS)
Diallyl disulfide (DADS)
Diallyl trisulfide (DATS)
Allyl methyl sulfide (AMS)
-. σάκχαραόπως τον ισχυρότατο φρουκτο-πολυσακχαρίτη φρουκτάνη-fructan
-. στεροειδείς σαπωνίνες- steroidal saponins
-. ενώσεις των οποίων οι μηχανισμοί παραγωγής δεν έχουν διευκρινιστεί.
Διατροφικά στοιχεία του σκόρδου σε 100gr
σύνολο των υδατανθράκων 11%
φυτικές ίνες 8%%
ωμέγα-3 λιπαρά οξέα 20mg
ωμέγα-6 λιπαρά οξέα 229mg
πρωτεΐνες  13%
βιταμίνες:
βιταμίνη C  52%
βιταμίνη Β1 ή θειαμίνη 13%
βιταμίνη Β2 Ή ριβοφλαβίνη 6%
βιταμίνη Β3 ή νιασίνη 4%
βιταμίνη Β5 ή παντοθενικό οξύ 6%
βιταμίνη Β6 62%
βιταμίνη Β9 ή φολικό οξύ 1%
βιταμίνη Κ 2%
μέταλλα και ιχνοστοιχεία:
σελήνιο 20%
μαγγάνιο 84%
κάλιο 11%
ασβέστιο 18%
φώσφορο 15%
μαγνήσιο 6%
σίδηρο 9%
ψευδάργυρος 8%
χαλκός 15% 
νάτριο 1%
αμινοξέα:
valine 11,6%
isoleucine 10,9%
arginine 10,4%
tryptophan 8,3%
leucine 6,7%
lysine 6,7%
threonine 6,5%
glutamic acid 5,9%
histidine 5,4% και κάποια ακόμα σε μικρότερες ποσότητες.
Και βέβαια οι έρευνες συνεχίζονται για το δημοφιλές μας σκόρδο, αφού οι επιστήμονες χρειάζονται περισσότερα στοιχεία για να κατανοήσουν πλήρως τις αξιοσημείωτες δράσεις του.
Και βέβαια όλα αυτά τα χημικά συστατικά θα πρέπει να απορροφώνται από τον οργανισμό μας, διότι η βιοδιαθεσιμότητα των χημικών συστατικών ως ενεργών συστατικών στον οργανισμό μας είναι απαραίτητη.
Για το σκόρδο τα  δεδομένα που μας είναι διαθέσιμα από προκλινικές και κλινικές μελέτες σχετικά με την απορρόφηση, τον μεταβολισμό και την κατανομή των ενώσεωνπου προέρχονται από το αυτό, είναι ακόμα λίγα και επειδή η δομή των χημικών συστατικών στο σκόρδο είναι τόσο περίπλοκη και η τελική συγκέντρωσή τους σε κάθε παρασκεύασμα σκόρδου ποικίλλει σημαντικά και εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη μέθοδο επεξεργασίας, οι έρευνες συνεχίζονται αμείωτες, για περισσότερη κατανόηση του πολύτιμου βολβού, καθώς οι διαδικασίες παρασκευής και χειρισμού του σκόρδου τροποποιούν τα χημικά χαρακτηριστικά, την αποτελεσματικότητα και την ασφάλεια των τελικών παρασκευασμάτων σκόρδου.
Εμείς το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να εντάξουμε το σκόρδο στο καθημερινό μας τραπέζι.
Και θα μου πείτε:
Τι θα κάνουμε με την μυρωδιά του σκόρδου; 
Τι θα λέγατε να τους ταΐσουμε όλους σκόρδο; 
Ξέρετε πόσες παθήσεις θα μπορούσαμε να εξουδετερώσουμε;
Δεν γίνεται θα μου πείτε, βέβαια εγώ αμφιβάλλω…έστω.
Λοιπόν:
μασάμε σπόρους μάραθου,
μασάμε ένα γαρυφαλάκι,
τρώμε μαζί με το σκόρδο μαϊντανό ή σέλινο ή και τα δύο μαζί,
μασάμε δύο -τρεις κόκκους καφέ,
μασάμε σπόρους γλυκάνισου,
τρώμε ένα μήλο,
δεν συντηρούμε ωμό κομμένο σκόρδο για να το φάμε την άλλη ημέρα, ούτε μέσα σε σαλάτες, ούτε μέσα σε σάλτσες
Για να φύγει η μυρωδιά από τα χέρια μας, αφού τα πλύνουμε τα τρίβουμε σε κάποιο αντικείμενο από ανοξείδωτο χάλυβα-σε ένα κουτάλι, στη βρύση της κουζίνας,
στην κατσαρόλα μας,
στον ανοξείδωτο νεροχύτη μας- και μετά τα ξαναπλένουμε.
Και ένα ευτράπελο για το τέλος-
-οι γυναίκες στην αρχαία Ελλάδα που απατούσαν τους άντρες τους, μόλις  
γύριζαν σπίτι έτρωγαν αμέσως σκόρδο!
Εμείς ας μην παραμελούμε να συμπεριλαμβάνουμε το σκόρδο στην καθημερινή μας διατροφή.
Η φύση δεν μας έχει αφήσει αβοήθητους.
Ας μην το ξεχνάμε.

Κείμενο,επιμέλεια:thalia-botanologia.gr
μελέτες, έρευνες, αναφορές:
a. https://lpi.oregonstate.edu/mic/food-beverages/garlic#organosulfur-compounds
a. https://academic.oup.com/jn/article/131/3/1054S/4687116
https://www.hindawi.com/journals/bmri/2013/696835/
https://www.herballegacy.com/Motteshard_Medicinal.html
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4103721/
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3249897/
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4417560/
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3491620/
https://www.fammed.wisc.edu/directory/327/
1- https://www.fammed.wisc.edu/wurss/
https://www.bbc.com/news/science-environment-29522647
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4103721/#!po=10.8696
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5642189/
1- https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7152362/
1- https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7315336/
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7146530/
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24964572/
1- https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/B9780323358682000189
https://www.sciencedirect.com/topics/chemistry/allicin
https://www.sciencedirect.com/topics/pharmacology-toxicology-and-pharmaceutical-science/allium-sativum
https://wimastergardener.org/article/garlic-allium-sativum/
https://en.wikipedia.org/wiki/Allicin
https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_phytochemicals_in_food
https://www.mdpi.com/2072-6643/10/7/812
https://www.mdpi.com/search?q=allicin%20bioavailability
(1) https://openventio.org/wp-content/uploads/Therapeutic-Value-of-Garlic-Allium-sativum-A-Review-AFTNSOJ-5-162.pdf
https://www.spandidos-publications.com/10.3892/etm.2019.8393
https://academic.oup.com/jn/article/136/3/716S/4664285
https://www.meta.org/papers/chemical-constituents-and-pharmacological/32213941

https://fitaudit.com/food/120194/amino

Share: