Οι ισχυρές διουρητικές ιδιότητες και δράσεις του αγριοράδικου
Τα ανθρώπινα δεδομένα των μελετών καταδεικνύουν ότι το εκχύλισμα των φρέσκων φύλλων του αγριοράδικου, αυξάνει τη συχνότητα, κατ΄αναλογία, απέκκρισης υγρών σε υγιείς ανθρώπους.
Το αγριοράδικο είναι άριστο διουρητικό χωρίς παρενέργειες.
Το αγριοράδικο περιέχει τις κατάλληλες ποσότητες καλίου -αποτελεί μια από τις καλύτερες φυσικές πηγές καλίου- και αντίθετα με άλλα διουρητικά που οδηγούν σε αποβολή με την ούρηση των ηλεκτρολυτών από το σώμα, το αγριοράδικο συμβάλλει στη διατήρησή τους.
Παράλληλα με τις διουρητικές του δράσεις, δρουν και οι αποτοξινωτικές, οι οποίες διεγείρουν τη λειτουργία των νεφρών, βοηθώντας μέσω των ούρων, στην απέκκριση των υγρών, έτσι ο οργανισμός αποτοξινώνεται και παράλληλα ενδυναμώνεται κάθε ιστός του, τόσο εξωτερικά όσο και εσωτερικά
Λαμβάνοντας υπόψη την περιεκτικότητα σε ανόργανα άλατα και την αντιοξειδωτική δράση του αγριοράδικου, η χρήση του ενδείκνυται ως ανοσοενισχυτικού βοτάνου.
Δεδομένου ότι ο συνδυασμός καλίου και μαγνησίου, ο οποίος μετά από έρευνες έχει αποδειχθεί άκρως αποτελεσματικός, η υψηλή περιεκτικότητα των φύλλων του αγριοράδικου σε κάλιο και μαγνήσιο μετριάζει την ανισορροπία των ηλεκτρολυτών που προκύπτει από τη χρήση διουρητικών φαρμάκων.
Επίσης χάρη σε αυτά του τα χαρακτηριστικά το αγριοράδικο επιδρά πρωταρχικά στο συκώτι και τη χοληδόχο κύστη και βοηθάει στην απομάκρυνση άχρηστων προϊόντων που συσσωρεύονται εδώ.
Έτσι το αγριοράδικο είναι:
– υποστηρικτικό της χοληδόχου κύστεως
– απαραίτητο για την ομαλή και σωστή λειτουργία της χολής καθώς διεγείρει τη ροή της, βοηθώντας στη διάσπαση των λιπών ενώ παράλληλα λιπαίνει τον εντερικό σωλήνα,
– απαραίτητο σε περιπτώσεις χολολιθιάσεων,
– απαραίτητο για τον καθαρισμό του αίματος
– απαραίτητο στη διατροφή των ατόμων με διαβήτη, καθώς βοηθάει στον έλεγχο του σακχάρου
– απαραίτητο για την σωστή λειτουργία της σπλήνας καθώς απομακρύνει και βοηθάει στην αποβολή των τοξινών και των δηλητηρίων που συσσωρεύονται εδώ
– απαραίτητο στο σύστημα των αδένων, καθώς βοηθάει στη σωστή τους λειτουργία, αποτρέποντας τα αδενικά οιδήματα
– απαραίτητο στη διατήρηση του κανονικού σωματικού βάρους, καθώς η παχυσαρκία είναι μια σημαντική πτυχή του μεταβολικού συνδρόμου που προκαλεί δυσλειτουργία των β-κυττάρων.
– υποστηρικτικό σε περιπτώσεις Alzheimer και Parkinson
Γενικά οι έρευνες έχουν επιβεβαιώσει πως τα είδη του Taraxacum έχουν χρησιμοποιηθεί ως διουρητικά για πάνω από 3000 χρόνια τόσο στην Παραδοσιακή Κινέζικη Ιατρική και στην Αγιουρβεδική ιατρική, όσο και σε παραδοσιακές ιατρικές πολλών άλλων κρατών.
Το είδος που βρίσκεται στις περισσότερες αμερικανικές και ευρωπαϊκές βοτανικές θεραπείες είναι το Taraxacum officinale (L.) Weber (Asteraceae), συνήθως γνωστό ως αγριοράδικο, dandelion, herba taraxaci ή taraxacum herba.
Ακόμη και πριν από τη δημοσίευσή του στο Curious Herbal της Elizabeth Blackwell το 1734, η χρήση των φύλλων του αγριοράδικου ως διουρητικό, ήταν γνωστή σε πολλές χώρες του τότε γνωστού κόσμου.
Στα γαλλικά, το αγριοράδικο είναι γνωστό ως pissenlit, μια ακριβής περιγραφή της διουρητικής του δράσης.
Αυτά τα εθνοβοτανικά και ιστορικά δεδομένα, τα οποία υποδηλώνουν ότι διάφορα είδη αγριοράδικου έχουν χρησιμοποιηθεί ευρέως για ουρολογικές και νεφρικές παθήσεις, ειδικά για την ενίσχυση της αποβολής των υγρών, δίνουν στους μελετητές τα στοιχεία να συμπεράνουν πως όταν κοινωνίες κοινωνικά και γεωγραφικά απομακρυσμένες μεταξύ τους, βρίσκουν κοινές χρήσεις για τα ίδια γένη βοτάνων, αυτό παρέχει εμπειρικές ενδείξεις για τη φαρμακολογική δραστηριότητα του συγκεκριμένου φαρμακευτικού βοτάνου.
Και τώρα ας ετοιμάσουμε μία νοστιμότατη και θρεπτικότατη σαλάτα με αγριοράδικο και σαν ποτό θα σερβίρουμε το ζουμί τους:
– Επιβάλλεται να γνωρίζουμε από που έχουν συλλεγεί τα ραδίκια μας.
– Πρέπει η συλλογή να γίνεται σε αγρούς με χώματα τελείως αράντιστα και μακριά από άλλους αγρούς, οι οποίοι ραντίζονται με ζιζανιοκτόνα – προτιμώ πάντα τα βιολογικά χόρτα και βότανα
Και ξεκινάμε το καθάρισμα.
Απομακρύνουμε τυχών ξερά φυλλαράκια και από τη ρίζα κρατάμε όσο περισσότερο μέρος μπορούμε αφού απομακρύνουμε χώματα και ξερά ριζάρια.
Σε μία αναλόγου μεγέθους κατσαρόλα προσθέτουμε μιά με δύο κούπες νερό και το αφήνουμε να έρθει στο σημείο βρασμού.
Πλένουμε πολύ καλά τα χόρτα μας σε τρεχούμενο νερό.
Μόλις το νερό στην κατσαρόλα μας έρθει στο σημείο βρασμού προσθέτουμε τα χόρτα μας όπως είναι με τα νερά τους.
Ανακατεύουμε,με προσοχή,μέχρι τα χόρτα μας να μαλακώσουν και να σκεπάζονται από το νερό.
Προσθέτουμε λίγο θαλασσινό αλάτι και συνεχίζουμε το βράσιμο για 10-δέκα- λεπτά το πολύ,εν τω μεταξύ με ένα μακρύ πιρούνι γυρνάμε τα χόρτα μας που και πού μέσα στο νερό,να έρθουν δηλαδή τα πάνω,κάτω.
Με τον τρόπο αυτό διατηρούμε τη γεύση και τη νοστιμιά τους και το σπουδαιότερο διατηρούμε τις βιταμίνες και τα ιχνοστοιχεία τους τα οποία τα έχουμε ανάγκη.
Στραγγίζουμε τα χόρτα μας και τα σερβίρουμε με μπόλικο λάδι και λεμόνι.
Το ζωμό τον σερβίρουμε σε μιά γυάλινη κούπα και προσθέτουμε χυμό λεμονιού, μαύρο πιπέρι και κουρκούμι σε ίδια αναλογία σε ποσότητα που να μας είναι ευχάριστη.
Ο ζωμός αυτός είναι πεντανόστιμος,γευστικότατος και θρεπτικότατος.
Συνοδεύουμε το ανάλαφρο γεύμα μας με ολικής προζυμένιο ψωμί.
Αν θέλουμε να διατηρήσουμε για λίγο τα χόρτα μας και τον ζωμό μας δεν προσθέτουμε το λεμόνι.
Το λεμόνι το προσθέτουμε την ώρα που σερβίρουμε.
Καλή όρεξη, και αν θέλουμε να κάνουμε ακόμα πιό ισχυρό το γεύμα μας το συμπληρώνουμε με ένα αυγό ποσέ!
Κείμενο επιμέλεια κειμένου-thalia:botanologia.gr
