Μουσταλευριά – ένα ενεργειακό, παραδοσιακό ελληνικό γλύκισμα

Μουσταλευριά – μούστος – σταφύλι

Αυτή η εποχή είναι η εποχή του τρύγου των αμπελιών,
του μούστου,
του πετιμεζιού,
της μουσταλευριάς.
Τον προηγούμενο αιώνα, τον 20ο, γιατί ναι, μην το ξεχνάμε, εδώ και κάποια χρόνια διανύουμε τον 21ο, σε πάρα πολλά σπίτια της ελληνικής επαρχίας τρυγούσαν,
πατούσαν τα σταφύλια για να ετοιμάσουν το κρασί, “έκοβαν” το μούστο για να φτιάξουν πετιμέζι και μουσταλευριά και διάφορα άλλα γλυκίσματα που ήταν τα δικά τους “snacks” για όλη την περίοδο του χειμώνα.
Κάθε χρόνο λοιπόν αυτή την εποχή προσπαθώ να ξεκλέψω χρόνο και να κάνω τη δική μου μουσταλευριά, με μούστο που κάνω μόνη μου
Και σας περιγράφω πως
– Αγοράζω από τη λαϊκή αγορά της περιοχής μου 7 με 10 κιλά ώριμα και ζουμερά σταφύλια, όπως είναι ο ροδίτης και το μοσχοφίλερο και ξεκινώ τη διαδικασία.
– Πλένω τα σταφύλια πάρα πολύ καλά και τα αφήνω να στραγγίξουν τελείως.
– Παίρνω ένα μεγάλο σουρωτήρι που έχω ειδικά για αυτή τη διαδικασία και το οποίο το τοποθετώ σε ένα αντίστοιχα μεγάλο μπωλ ή κατσαρόλα
– Ρίχνω μέσα τις ρόγες των σταφυλιών μου και τις στύβω με τα χέρια μου ώστε να λιώσουν και να πέσει από το σουρωτήρι μόνο ο χυμός, χωρίς φλούδες, μικρά κοτσανάκια και κουκούτσια που υπάρχουν πάντα στα σταφύλια – αυτός είναι και ο λόγος που είναι ακατάλληλοι για αυτή τη δουλειά οι αποχυμωτές
– Ο χυμός που θα πάρω από τα σταφύλια μου θα είναι περίπου από 3 έως 5  λίτρα
– Σουρώνω το μούστο μου σε μια αναλόγου μεγέθους κατσαρόλα, στην οποία έχω προσαρμόσει ένα ψιλό σουρωτήρι – σίτα
– Τοποθετώ την κατσαρόλα μου στο μάτι της κουζίνας και ξεκινώ το βράσιμο σε μέτρια φωτιά να βράσει, για να τον «κόψω» το μούστο*, δηλαδή να σταματήσω τη ζύμωση, χωρίς να προσθέσω κάτι.
– Δεν χρησιμοποιώ στάχτη για το καθάρισμα του μούστου**.
– Όταν αρχίσει να βράζει ο μούστος μου, αρχίζει να δημιουργείται και αφρός.
– Ξαφρίζω και συνεχίζω με βράσιμο – ξάφρισμα, για όσο βγαίνει αφρός.
– Μόλις σταματήσει ο αφρός τραβάω την κατσαρόλα μου από τη φωτιά.
– Αφήνω το μούστο μου να κρυώσει.
– Μόλις κρυώσει τον σουρώνω για άλλη μια φορά σε καθαρή κατσαρόλα- ο μούστος μου δεν είναι ακόμα έτοιμος για να κάνω τη μουσταλευριά μου γιατί είναι ακόμα ξινός.
– Έτσι συνεχίζω το βράσιμο μέχρι να συμπυκνωθεί, να μείνει το ένα τρίτο της αρχικής μου ποσότητας, να πάρει καφέ χρώμα και να γλυκάνει – αφήνω το μούστο μου να γλυκάνει γιατί δεν ρίχνω ζάχαρη στη μουσταλευριά μου
– Θα χρειαστώ περίπου μιάμιση ώρα βράσιμο
– Όταν τελειώσω αφήνω το μούστο μου μέχρι το βράδυ ή την άλλη ημέρα να ηρεμήσει και να ξεκουραστεί.
– Το βράδυ ή την άλλη ημέρα μεταφέρω το μούστο μου σε άλλη κατσαρόλα, με προσοχή, προσέχοντας να μην αναταράξω τα κατακάθια.

*Σημείωση – γιατί βράζουμε το μούστο ή αλλιώς χυμό σταφυλιού
Βράζουμε το μούστο γιατί αν τον αφήσουμε χωρίς βράσιμο, μετά από 10 με 12 ώρες θα αρχίσει να “βράζει”, θα αρχίσει δηλαδή η ζύμωση, που θα προκαλέσουν οι φυσικοί μύκητες που υπάρχουν στο σταφύλι, μετατρέποντας τα σάκχαραά του σε οινόπνευμα, κάνοντας το μούστο κρασί, κάτι που στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν θέλουμε να συμβεί.
Εμείς θέλουμε να κάνουμε μουσταλευριά και ο μούστος που έχει αρχίσει να “βράζει”, είναι ακατάλληλος για μουσταλευριά και πετιμέζι.
**Σημείωση – γιατί δεν χρησιμοποιώ στάχτη για να “κόψω” το μούστο
Δεν χρησιμοποιώ στάχτη για να “κόψω” το μούστο διότι όταν έχουμε πλύνει σχολαστικά τα σταφύλια μας δεν χρειάζεται η στάχτη, διότι η στάχτη κάνει ακριβώς αυτό, με τον έντονο αφρό που δημιουργεί κατά το βράσιμο, μας βοηθάει με τη μέθοδο του ξαφρίσματος να απομακρύνουμε από το μούστο μας τυχόν ξένα σώματα, όπως μικρά σκουπίδια, μικρά κοτσανάκια και τυχόν φλούδες.

Και τώρα στη μουσταλευριά μου – την κάνω πάντα μόνο με αλεύρι και μούστο.
Θα χρειαστώ-
1) τέσσερα ποτήρια του νερού μούστο
2) ένα ποτήρι του νερού  αλεύρι – χρησιμοποιώ πάντα βιολογικό στάρινο αλεύρι, ολικής αλέσεως
3) ένα ποτήρι του νερού χοντροκομμένα καρύδια
4) κανέλα Κεϋλάνης σε σκόνη
– Όπως είπα, βάζω το μούστο μου στην κατσαρόλα, με προσοχή, να μην μεταφέρω κατακάθια.
– Ρίχνω σιγά –σιγά το αλεύρι στην κατσαρόλα ανακατεύοντας συνέχεια με τον αναδευτήρα χειρός, ώστε να διαλυθεί καλά το αλεύρι για να μην σβολιάσει.
– Βάζω την κατσαρόλα στο μάτι της κουζίνας ανάβοντάς το στην αρχή στο μισό και συνεχίζω να ανακατεύω ανελλιπώς, με μία ξύλινη κουτάλα.
– Ανεβάζω λίγο τη θερμοκρασία, συνεχίζοντας να ανακατεύω γιατί υπάρχει κίνδυνος να «πιάσει» η μουσταλευριά μου στην κατσαρόλα και να σβολιάσει, μέχρι να αρχίσει να πήζει ο μούστος.
– Όσο ο μούστος πήζει ανακατεύω συνέχεια.
– Όταν ο μούστος μου έχει την κατάλληλη πυκνότητα, σαν μια πηχτή κρέμα, η μουσταλευριά μου είναι έτοιμη και την σερβίρω σε ρηχά πιάτα.
– Πασπαλίζω με χοντροκομμένα καρύδια και κανέλα.
Αυτό ήταν!
Η μουσταλευριά μου είναι έτοιμη -ένα ενεργιακό γλυκάκι, που μας έρχεται από τα βάθη των αιώνων.
Την ενέργεια που μας χαρίζει η μουσταλευριά, της τη χαρίζουν τα φυσικά της σάκχαρα.
Έχει υψηλή θρεπτική αξία, την οποία της χαρίζουν τα αντιοξειδωτικά του σταφυλιού που περιέχει, όπως οι βιταμίνες Α, B, και C, και τα μέταλλά και ιχνοστοιχεία όπως το σίδηρο,
το κάλιο,
το φώσφορο και το ασβέστιο και βέβαια όλα τα οφέλη από τα καρύδια και την κανέλα
Οι θερμίδες ενός κομματιού μουσταλευριάς 100gr είναι περίπου 300 με 350 kcal

Και βέβαια όπως καταλαβαίνουμε η μουσταλευριά είναι άριστο γλυκάκι για τα παιδιά μας!

Κείμενο και επιμέλεια κειμένου:thalia-botanologia.gr

Διαβάστε επίσης στη botanologia.gr:
Πετιμέζι , ανασκόπηση του θαυμάσιου και εξαίσιου γλυκαντικού
Τηγανίτες με πετιμέζι και σκληρό αλεύρι στάρινο-μιά εξαίσια λιχουδιά!