Inula helenium -ένα πολύτιμο βότανο για τις παθήσεις των πνευμόνων και της αναπνευστικής οδού

Inula helenium -Ένα πολυτιμότατο βότανο- η ινούλα το ελένιο  δεν είναι μια πρόσφατη ανακάλυψη.

Η ινούλα είναι ένα βότανο που έχει φτάσει σε εμάς μέσα από το διάβα των αιώνων για να μας χαρίσει τις σπουδαίες ιδιότητές της.
Η ινούλα είναι το βότανο που πρέπει να υπάρχει πάντα στο ντουλάπι μας για να μας βοηθάει να αντιμετωπίζουμε όλα τα αναπνευστικά προβλήματα και όχι μόνο.
Και ναι , υπάρχουν πολλά γενικά τονωτικά για την γενική τόνωση και ενίσχυση του οργανισμού, όμως η ινούλα είναι ένα ειδικό τονωτικό του αναπνευστικού μας συστήματος, του ανοσοποιητικού μας συστήματος και των περισσοτέρων οργάνων του οργανισμού μας με σπουδαία αποτελέσματα.
Λοιμώξεις του αναπνευστικού και χρόνια προβλήματα, όπως βρογχίτιδα και βρογχικό άσθμα είναι αντιμετωπίσιμα με το πολύτιμο βότανο όταν λαμβάνεται σε τακτά χρονικά διαστήματα.
Όλοι οι αρχαίοι γιατροί θεωρούσαν την ινούλα σαν το καταλληλότερο ίαμα για ένα αδύναμο αναπνευστικό σύστημα καθώς είχε τη δύναμη να βελτιώνει άμεσα τη λειτουργία του.
Και θα τη συναντήσουμε με τα ονόματα:
– το διωνυμικό -βοτανικό της Inula helenium
και τα καθημερινά:
– elecampane
– horseheal
– στη Γαλλία τη συναντάμε με το όνομα Aunée
– στη Γερμανία με το όνομα Alantwurzel
– στην Ουαλία με το όνομα Marchalan, σε κάποια δε αγγλόφωνα μέρη τη συναντάμε και με το όνομα
panacée de Chiron, από το όνομα του Κένταυρου Χείρωνα του δάσκαλου του Αχιλλέα, ο οποίος γνώριζε τις ιδιότητες και χρήσεις όλων των βοτάνων τα οποία και χρησιμοποιούσε στη ιατρική του τέχνη.
Στην Ελλάδα είναι γνωστή με τα ονόματα:
– ινούλα
– ακόνυζα
– κονυζα
– ψυλληθρα
– στρογγυλόχορτο
– νεροκόνυζος
– αγριοσκάρφι (3)
– κρεμνόχορτο
– ψυλόχορτο
– γκρουζια (1)
Είναι μέλος της οικογένειας των Asteraceae, ίδια οικογένεια με την πικραλίδα και είναι ένα από τα μεγαλύτερα, θεαματικότερα, εντυπωσιακότερα και ομορφότερα ποώδη φυτά.
Βρίσκεται διανεμημένο σε υγρούς βοσκότοπους και σκιερά εδάφη, κατά μήκος των δρόμων προτιμώντας πάντα τα υγρά εδάφη.
Τη βρίσκουμε κοντά στις βάσεις των ανατολικών και νότιων πλαγιών σε ολόκληρη την ηπειρωτική Ευρώπη, από
τα νότια στα ανατολικά, στην Ασία, στη Νότια Σιβηρία, στη βορειοδυτική Ινδία.
Τη συναντάμε να περιπλανιέται στη Βόρεια Αμερική όπου και έχει πολύ καλά εγκλιματιστεί όπως και στις ανατολικές Ηνωμένες Πολιτείες.
Η ινούλα είναι ένα βότανο εύκολο στην καλλιέργεια, αναπτύσσεται πολύ καλά σε υγρές σκιερές θέσεις, σε κοινό χώμα του κήπου, αν και ευδοκιμεί καλύτερα σε ένα καλό πηλώδες χώμα, σε υγρό έδαφος αλλά καλά στραγγιζόμενο.
Πρόκειται για ένα εντυπωσιακό και όμορφο φυτό το οποίο σχηματίζει μια ριζική ροζέτα από μεγάλα,
ωοειδή, οδοντωτά φύλλα.
Έχει όμορφα, φωτεινά κίτρινα άνθη που μοιάζουν με μικρά ηλιοτρόπια ή σαν μιά πολύ μεγάλη μαργαρίτα με περίπου τρεις (3) έως τέσσερις (4) ίντσες διάμετρο.
Ανθίζει από τον Ιούνιο μέχρι τον Αύγουστο.
Ο καρπός της είναι τετράγωνος και στέφεται από ένα χνούδι, χλωμό-κοκκινωπό, αλλά σε αντίθεση με την πικραλίδα που μένει κοντά στο έδαφος, η ινούλα μπορεί να αυξηθεί έως και αρκετά μέτρα σε ύψος.
Έτσι παρατηρούμε το βλαστός της να αυξάνεται έως και τα τέσσερα (4) με πέντε (5) μέτρα ύψος.
Είναι πολύ χοντρός με βαθιά αυλάκια και κοντά στην κορυφή διακλαδισμένα.
Κοιτάζοντας τα χαρούμενα λουλούδια της νιώθεις αυτό το χαρούμεno φωτεινό γελαστό κίτρινο χρώμα και είναι σαν να ακτινοβολεί μια όμορφη, ηλιόλουστη μέρα.
Στο τέλος του φθινοπώρου και στις αρχές του χειμώνα έχουν ήδη εμφανιστεί οι σπόρου της, οι οποίοι παρέχουν τροφή στα πουλιά και σπορά για τον επόμενο χρόνο.
Ο μίσχος της είναι πολύ ισχυρός και παραμένει σε όλη τη διάρκεια του χειμώνα.
Οι ρίζες της είναι μεγάλες και σαρκώδεις με δευτερεύουσες ρίζες ή κλαδιά.
Μπορούν να φτάσουν τα 30 εκατοστά σε μήκος και μετά από μερικά χρόνια να ζυγίζουν αρκετά κιλά.
Έχει κάπως κολλώδη γεύση κατά το μάσημα ενώ στη συνέχεια γίνεται ευχάριστη και λουλουδάτη με αρωματική γεύση καμφοράς, ταυτόχρονα όμως ελαφρώς πικρή και πικάντικη.
Έχει αμυλούχα φύση και καλλιεργείται εδώ και αιώνες για τις φαρμακευτικές της ιδιότητες, ενώ ήταν ένα από τα πιο κοινά φάρμακα την εποχή του Μεσαίωνα ειδικά για τα αναπνευστικά προβλήματα.
Η ρίζα της για να χρησιμοποιηθεί πρέπει να είναι δυό ή τριών ετών και συλλέγεται κυρίως τον φθινόπωρο.
Στο διάβα των αιώνων θα συναντήσουμε πλήθος από ενδιαφέρουσες ιστορίες και μυθολογίες που συνδέονται με αυτό το όμορφο βότανο-λουλούδι.
Σύμφωνα λοιπόν με τους πρώτους θρύλους το ελένιο αναδύθηκε από τα δάκρυα της ωραίας Ελένης,
της συζύγου του βασιλιά Μενέλαου, όταν την απήγαγε ο Πάρις και που η απαγωγή της οδήγησε στη μάχη της Τροίας.
Η κλασική λατινική ονομασία του φυτού “Inula” θεωρείται ότι είναι παραφθορά της ελληνικής ονομασίας ελένιο,
η δε ονομασία της “elecampane” λένε ότι είναι παραφθορά της ονομασίας Enula campana των συγγραφέων του μεσαίωνα όπως ο Carl Linnaeus  – campana από την Καμπανία όπου εφύετο.
Ονομάζεται δε και “horseheal” επειδή καλλιεργήθηκε από τους αρχαίους Ευρωπαίους για τη θεραπεία διαφόρων ασθενειών του δέρματος των ζώων όπως πρόβατα και άλογα.
Εκείνα τα μακρινά χρόνια χρησιμοποιούσαν το αφέψημα και τα καταπλάσματα του ελένιου για να θεραπεύσουν αποτελεσματικά την ψώρα των αλόγων και των προβάτων καθώς και διάφορες άλλες δερματικές παθήσεις.
Το ελένιο ήταν γνωστό από την αρχαιότητα σαν φάρμακο,
καρύκευμα και
μπαχαρικό.
Ήταν γνωστό στους αρχαίους συγγραφείς ακόμα και στους Ρωμαίους ποιητές.
Το περιγράφουν δε όλοι οι αρχαίοι φαρμακολόγοι και γιατροί όπως-
ο Διοσκουρίδης
ο Θεόφραστος
ο Πλίνιος
ο Γαληνός.
Πίστευαν ότι κάνει καλό στην καρδιά και ο Πλίνιος έλεγε “πως δεν πρέπει να περνά μέρα  χωρίς να τρώμε μερικές από τις ρίζες της για να μας βοηθάνε στην πέψη και να απομακρύνουν τη μελαγχολία”
Ο Γαληνός υποστήριζε ότι κάνει καλό ακόμα και στην ισχιαλγία.
Και ερχόμαστε στην περίοδο του μεσαίωνα.
Την περίοδο του μεσαίωνα η  ινούλα είχε καλλιεργηθεί σε όλους τους ιδιωτικούς βοτανικούς κήπους ως φαρμακευτικό φυτό αλλά και ως λαχανικό καθώς μαγείρευαν τα φύλλα και τις ρίζες.
Mε τη ρίζα της ινούλας παρασκεύαζαν γλυκίσματα-καραμέλες, ενώ αποφλοιωμένες οι ρίζες τρώγονταν και ωμές.
H Hildegard von Bingen, που έζησε από το 1098 έως το 1179 στη Γερμανία,
βενεδικτίνη ηγουμένη,
πολυμαθής,
συνθέτης – από τις πιο γνωστές συνθέτες της ιερής μονοφωνίας-
μυστικίστρια,
οραματίστρια – η Hildegard είχε δηλώσει ότι από πολύ νεαρή ηλικία βίωνε οράματα,
ιατρικός συγγραφέας,
ιδρύτρια μοναστηριού,
φυσιοδίφης,
προφήτισσα,
φιλόσοφος – είναι γνωστή για την εφεύρεση μιας κατασκευασμένης γλώσσας γνωστής ως Lingua Ignota
ιεροκήρυκας,
φεμινίστρια,
μουσικός,
ποιήτρια,
“οπαδός” της φύση,
μια από τις πιο ενδιαφέρουσες γυναίκες του Μεσαίωνα, τη θεωρούσε πολύτιμο φαρμακευτικό βότανο, και ένα είδος πανάκειας, ειδικά με τη μορφή ροφημάτων αλλά και κρασιών από τα φύλλα της και τις ρίζες της. 
Η βρώσιμη ινούλα
Η ινούλα εκτός από φαρμακευτικό βότανο είναι ένα βρώσιμο και αρωματικό φυτό.
Οι ρίζες της και τα φρέσκα φύλλα της μπορούν να μαγειρευτούν και να χρησιμοποιηθούν σε σαλάτες, αλλά και σε σούπες.
Η αποξηραμένη ρίζα της μπορεί να προστεθεί ως καρύκευμα σε σούπες λαχανικών,
σε ορεκτικά,
σε σάλτσες.
Δίνει μιά ιδιαίτερη γεύση σε κομπόστες, διάφορα κέικ και muffins.
Σαν αρωματικό βότανο η ινούλα έχει χρησιμοποιηθεί και χρησιμοποιείται για να αρωματίζει κρασιά
και άλλα αλκοολούχα ποτά.
Η ρίζα της ινούλας είναι μιά από τις ουσίες που χρησιμοποιούνται στην παρασκευή του αψέντι και του βερμούτ
Ζαχαρωμένες τρώγονται σαν γλύκισμα και σαν παστίλιες ή κονιορτοποιημένες ανακατεμένες με μέλι
Τα αποξηραμένα μέρη της ινούλας όταν καίγονται απομακρύνουν τα έντομα.
Από τη ρίζα της έχει εξαχθεί μιά μπλε χρωστική ουσία η οποία έχει χρησιμοποιηθεί σε βαφές.
Τα πανέμορφα λουλούδια της ινούλας αποξηραμένα και αλεσμένα στο παρελθόν τα χρησιμοποιούσαν σαν θυμίαμα.
Η φαρμακευτική ινούλα
Και τι θα συναντήσουμε αν κοιτάξουμε βαθιά μέσα στην ινούλα;
Πρώτα – πρώτα θα βρούμε ινουλίνη σε ποσότητα 44%
Η ινούλα το ελένιο είναι η πλουσιότερη πηγή ινουλίνης, η ποσότητα της οποίας ποικίλει ανάλογα με την εποχή, με υψηλότερη το φθινόπωρο.
Η ινουλίνη ανακαλύφτηκε στο Βερολίνο το 1804 από τον Rose Valentine και ονομάστηκε alantol – η ονομασία της ινούλας στα Γερμανικά είναι: alantwurzel-αλλά ο τίτλος inulin, ο οποίος προτάθηκε από ερευνητές υιοθετήθηκε και τελικά καθιερώθηκε.
Η ινουλίνη είναι ένας φυσικός υδατάνθρακας, έχει την ίδια σύνθεση με το άμυλο και τα περισσότερα φυτά που συνθέτουν και αποθηκεύουν ινουλίνη δεν αποθηκεύουν άλλες μορφές υδατανθράκων όπως το άμυλο.
Τα σπουδαιότερα βότανα που συναντάμε την ινουλίνη είναι:
– στη ρίζα της κολλιτσίδας -arctium lappa
– στη ρίζα του αγριοράδικου-ταραξάκο -taraxacum officinale
– στη ρίζα του κιχώριου-ραδίκι -cichorium intybus
– στο σκόρδο -allium sativum
Η ινουλίνη είναι μιά σπουδαία ουσία, η οποία χρησιμοποιείται από τα φυτά ως μέσο αποθήκευσης ενέργειας και συνήθως βρίσκεται στις ρίζες ή στα ριζώματα.
Ανήκει σε μια κατηγορία διατροφικών ινών γνωστών ως φρουκτάνες
Εκτός από το γεγονός ότι είναι ένα ευπροσάρμοστο συστατικό, η ινουλίνη μας παρέχει θρεπτικά πλεονεκτήματα αυξάνοντας την απορρόφηση του ασβεστίου και του μαγνησίου, ενώ προάγει την ανάπτυξη εντερικών βακτηρίων.
Όσον αφορά τη διατροφή, θεωρείται μια μορφή διαλυτής ίνας και μερικές φορές κατηγοριοποιείται ως πρεβιοτικό.
Τα πρεβιοτικά είναι μια ομάδα βιομορίων που ομαδοποιούνται με βάση την ικανότητά τους να προάγουν την ανάπτυξη και τον πολλαπλασιασμό συγκεκριμένης ευεργετικής μικροχλωρίδας του εντέρου.
Λόγω της περιορισμένης ικανότητας του οργανισμού να επεξεργάζεται φρουκτάνες, η ινουλίνη έχει ελάχιστη αυξανόμενη επίδραση στο σάκχαρο του αίματος και μπορεί να χρησιμοποιηθεί στη διαχείριση ασθενειών που σχετίζονται με το σάκχαρο του αίματος, όπως ο διαβήτης και γενικά στη διαχείριση του μεταβολικού συνδρόμου
Εκτός από την ινουλίνη στο ελένιο βρίσκουμε και
– dihydro- iso-alantolacton
– azulene
– camphor
– alantic
– acetic acids
– alantcamphor -ένα στοιχείο με οσμή και γεύση ίδια με της μέντας
– alantolacton***- μία λακτόνη που συναντάμε στο ελένιο και η οποία είναι υπεύθυνη για πολλές από τις φαρμακευτικές χρήσεις και ιδιότητες της ινούλας, όπως τις ισχυρότατες αντικαρκινικές,
αντιφλεγμονώδεις,
αντιμυκητιασικές,
αντιμικροβιακές και ανθελμινθικές– σε μια αραίωση 1: 1000 σκοτώνει τον παρασιτικό σκώληκα ascaris σε 16 ώρες.
– alantolic acid
– helenin-μια κρυσταλλική ουσία άγευστη και άοσμη**
– inulin*
– iso-alantolactone****
– mucilage
Οι φαρμακευτικές δράσεις και χρήσεις της ινούλας
Η ινούλα έχει μια μακρά ιστορία ως φαρμακευτικό φυτό καθώς ήταν από τα πλέον σημαντικά βότανα για τους Αρχαίους Έλληνες και τους Ρωμαίους.
Οι αρχαίοι Έλληνες τη θεωρούσαν σχεδόν καθολικό γιατρικό για πολύ διαφορετικές μεταξύ τους παθήσεις όπως:
– πεπτικές διαταραχές
– υδρωπικία
– εμμηνορροϊκές διαταραχές
– ισχιαλγία
– αναπνευστικά προβλήματα
– προβλήματα πέψης
– κατάθλιψη και πολλές άλλες
Γενικά η ινούλα το ελένιο-
– Είναι ιδανικό βότανο-ίαμα του πεπτικού συστήματος και ειδικά του στομαχιού.
Πριν από το γεύμα το αφέψημα της ρίζας της ινούλας προωθεί την πέψη και βελτιώνει την απορρόφηση των βιταμινών και των μετάλλων.
Διεγείρει την όρεξη, ιδιαίτερα χρήσιμη ιδιότητα για μετά από περίοδο γρίπης ή άλλων παθήσεων που έχουν εξασθενήσει τον οργανισμό και πρέπει οπωσδήποτε να επανέλθει στην πρότερη υγιή του κατάσταση.
– Μπορεί να χρησιμοποιηθεί στη διαχείριση ασθενειών που σχετίζονται με το σάκχαρο του αίματος, όπως ο διαβήτης και γενικά στη διαχείριση του μεταβολικού συνδρόμου
– Παρέχει υποστήριξη στα επινεφρίδια και στο πάγκρεας
– Βοηθάει να βελτιωθεί η απορρόφηση των θρεπτικών συστατικών από τις τροφές
– Είναι ανοσοδιεγερτική – ενισχύσει και διεγείρει το ανοσοποιητικό σύστημα
– Αποκαθιστά την κανονική λειτουργία του οργανισμού σε συνδυασμό με τη σωστή διατροφή
– Είναι ισχυρό αντιπαρασιτικό– αντιμυκητιασικό- ανθελμινθικό – καταστρέφει ή αποβάλλει τα σκουλήκια του εντέρου και τα παράσιτα
– Είναι ισχυρότατο αντιβακτηριακό, προστατεύει τον οργανισμό από διάφορες μολύνσεις – σκοτώνει το βάκιλο της φυματίωσης Tubercle.
– Πρόσφατες μελέτες δείχνουν ότι το εκχύλισμά της είναι ικανό να σκοτώσει πολλά είδη βακτηρίων, όπως του ανθεκτικότατου χρυσίζοντος σταφυλόκοκκου (2) και τα παρασιτικά ascaris***** σε ελάχιστες ώρες.
– Έχει ισχυρότατες αντικαρκινικές ιδιότητες – σε έρευνες έχει παρατηρηθεί ότι το εκχύλισμα της ινούλας έχει ισχυρή αντινεοπλασματική δράση
– Έχει αντιυπερτασικές ιδιότητες
– Είναι ιδανικό βότανο σε περιπτώσεις υποξία– η υποξία είναι παθολογική κατάσταση κατά την οποία ολόκληρο το σώμα ή ένα μέρος του στερείται επαρκούς οξυγόνωσης.
– Είναι ισχυρό αντισηπτικό – αναστέλλει την ανάπτυξη μικροοργανισμών στους ιστούς ενώ παράλληλα καταστρέφει τα παθογόνα ή σηπτικά βακτήρια.
– Είναι χολαγωγό – βοηθάει στην αύξηση της ροής της χολής στο έντερο
– Είναι εφιδρωτικό -προάγει την εφίδρωση
– Είναι διουρητικό – αυξάνει τον όγκο και τη ροή των ούρων και καθαρίζει το ουροποιητικό σύστημα
– Είναι αντιδιαρροϊκό – ένα από τα πιό κατάλληλα βότανα για τις χρόνιες διάρροιες
– Ενισχύει την υγεία της καρδιάς
– Έχει ευεργετική δράση σε περιπτώσεις ευερέθιστου εντέρου
– Η ήπια διεγερτική δράση της ινούλας διεγείρει ή επιταχύνει την λειτουργική δράση των ιστών δίνοντας περισσότερη ενέργεια
– Οι τονωτικές της ιδιότητες τονώνουν, ενισχύουν και ενδυναμώνουν τα όργανα και ολόκληρο τον οργανισμό δίνοντας μια αίσθηση ευημερίας
– Είναι αποτοξινωτική
– Είναι ισχυρότατο αντιφλεγμονώδες
– Είναι εμμηναγωγό – γι ‘αυτό δεν πρέπει να χρησιμοποιείται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης
– Ενισχύει την όραση
– Διατηρεί την υγεία των ούλων και των δοντιών
– Προφυλάσσει από τις κράμπες
– Είναι ένα από τα ισχυρότερα αποχρεμπτικά και αντιβηχικά βότανα– το ιδανικότερο βότανο για τις παθήσεις του αναπνευστικού συστήματος.
Η τονωτική επίδραση της ινούλας είναι άμεση επί της αναπνευστικής οδού και η δράση της στην ανάκαμψη του οργανισμού από την ασθένεια καθοριστική.
Μειώνει την υπερβολική βρογχική έκκριση ελέγχει τις νυχτερινές εφιδρώσεις και τονώνει και δυναμώνει άμεσα τον εξασθενισμένο οργανισμό.
Είναι ειδικό ίαμα για τον ερεθιστικό βρογχικό βήχα ιδιαίτερα στα παιδιά και από τα ιδανικότερα βότανα σε περιπτώσεις έντονης καταρροής και βρογχίτιδας.
Η χαλαρωτική επίδραση της ινούλας είναι καθοριστική, η αντιμικροβιακή της δράση ισχυρότατη και ως εκ τούτου, η απόχρεμψη  ομαλή και αποτελεσματική.
Λόγω της αποτελεσματικότητά της η ινούλα χρησιμοποιείται σχεδόν σε όλα τα προβλήματα του αναπνευστικού συστήματος όπως:
.- στο άσθμα
.- στο βρογχικό άσθμα – ο χυμός από τα ριζώματα και τις ρίζες της ινούλας αναμεμιγμένος με μέλι σε αναλογία 1:1 έχει προταθεί για το βρογχικό άσθμα.
.- στο βήχα
.- στη βρογχίτιδα – το αφέψημα της ινούλας έχει προταθεί στη χρόνια βρογχίτιδα και στη φυματίωση
.- στη στηθάγχη – πόνος στο στήθος
.- στη φαρυγγύτιδα
.- στη χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια
.- το υγρό εκχύλισμά της επίσης έχει χρησιμοποιηθεί στον ιδιαίτερα καταστροφικό βάκιλο “Tubercle” της φυματίωσης
Με τη μορφή χαπιού η ινούλα έχει χρησιμοποιηθεί
.- στη βρογχίτιδα
.- στη φυματίωση
.- στη χολέρα
.- στη διφθερίτιδα αλλά και ως ισχυρό αντισηπτικό.
Εξωτερικά η ινούλα χρησιμοποιείται:
α) σαν κατάπλασμα:
για τη θεραπεία ασθενειών του δέρματος
συμπεριλαμβανομένων
της ακμής,
της ψώρας,
του έρπη,
της ψωρίασης,
του εκζέματος.
β) το αφέψημα από τις ρίζες της
σε πληγές – πλύσεις
στη θεραπεία και στην επούλωση των πληγών
στο έκζεμα – ως τοπική θεραπεία
Η ρίζα της ινούλας έχει αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες, οι οποίες βοηθούν στην ανακούφιση από το έκζεμα και από διάφορες άλλες φλεγμονές του δέρματος,
σε νευραλγίες του προσώπου,
σε αρθρίτιδες-με εντριβές ή με καταπλάσματα
σε ισχυαλγίες.
Επίσης είναι κατάλληλη και για τις αιμορροΐδες
Τι πρέπει να προσέχουμε πριν χρησιμοποιήσουμε το βότανο
Όπως με όλα τα βότανα έτσι και με την ινούλα πρέπει να προσέχουμε τις αλλεργίες μας ή αν έχουμε υπερευαισθησία στα μέλη της οικογένειας Compositae / Asteraceae όπως π.χ
η πικραλίδα – το ταραξάκο,
το κιχώριο,
ο ηλίανθος και οι μαργαρίτες, πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί με τη χρήση της.
– αν υπάρχει κάποια πάθηση ή αν παίρνουμε κάποια φάρμακα πρέπει πάντα να συμβουλευόμαστε κάποιον ειδικό…
– πρέπει να ήμαστε πολύ προσεκτικοί με τη χρήση της αν παίρνουμε μυοχαλαρωτικά, διότι μπορεί να υπάρχει αθροιστική δράση.
-πρέπει να χρησιμοποιείται με μεγάλη προσοχή και πάντα με την επίβλεψη και τη συμβουλή ειδικού αν παίρνουμε αντισπασμωδικά φάρμακα.
-πρέπει να χρησιμοποιούμε την ινούλα κατόπιν προτροπής του γιατρού μας αν παίρνουμε φάρμακα για την καρδιά
-η ινούλα μπορεί να αυξήσει τα ποσοστά της υπνηλίας για αυτό απαιτείται μεγάλη προσοχή κατά την οδήγηση ή το χειρισμό μηχανημάτων.
– η ινούλα δεν επιτρέπεται σε έγκυες ή θηλάζουσες γυναίκες…
– πρέπει να λαμβάνεται με προσοχή από άτομα που χρησιμοποιούν ινσουλίνη λόγω των πιθανών αθροιστικών επιδράσεων ή αντίθετων αποτελεσμάτων.
Inula helenium – Πως διαχειριζόμαστε και πως χρησιμοποιούμε την ινούλα
Inula helenium – Η ινούλα είναι και φαρμακευτικό και βρώσιμο και αρωματικό βότανο.
Τα μέρη της που χρησιμοποιούμε είναι:
οι ρίζες
οι τρυφεροί βλαστοί
τα φύλλα και
τα άνθη της
Όλα μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε φρέσκα και αποξηραμένα.
Τα αποξηραμένα μέρη του φυτού μας τα αποθηκεύσουμε σε αεροστεγή δοχεία και τα διατηρούμε για ένα χρόνο μακριά από το άμεσο ηλιακό φως.
Τη ρίζα της ινούλα τη χρησιμοποιούμε
a) σαν έγχυμα
– με την αποξηραμένη ρίζα του βοτάνου κάνουμε έγχυμα:
ρίχνουμε μία κουταλιά της σούπας αποξηραμένη ρίζα ινούλας σε ένα (1) λίτρο βραστό νερό και το αφήνουμε για 15 λεπτά.
Πίνετε ευχάριστα με μέλι
b) σαν αφέψημα
– με την αποξηραμένη ρίζα της ινούλας κάνουμε αφέψημα:
ρίχνουμε μία (1) κουταλιά της σούπας αποξηραμένη ρίζα ινούλας σε ένα (1)  λίτρο νερό και την βράζουμε για δέκα με δεκαπένετε περίπου (15) λεπτά.
Στη συνέχεια σουρώνουμε και το χρεισιμοποιούμε ανάλογα με την περίπτωση.
Τα αφεψήματα και τα εγχύματα της ινούλας πρέπει να καταναλώνονται την ίδια μέρα.
c) σαν βάμμα

Με την αποξηραμένη ή τη φρέσκια ρίζα της ινούλας κάνουμε βάμμα:
– 50gr πρόσφατα αποξηραμένης ρίζας ινούλας,
– 500ml ρακή υψηλών βαθμών,
– βάζουμε τις ρίζες σε ένα γυάλινο βάζο
– ρίχνουμε τόσο από το αλκοολούχο ποτό μας όσο να σκεπαστούν πολύ καλά οι ρίζες – περίπου 500ml –
– κουνάμε πολύ καλά, αφού έχουμε σκεπάσει πολύ καλά το βάζο μας.
και
– το αφήνουμε σε σκοτεινό μέρος για περίπου ένα μήνα.
– τις πρώτες μέρες κουνάμε και ανακατεύεται το βάζο μας μια φορά τη μέρα.

Η πολύτιμη ρίζα της ινούλας – πως την αποξηραίνουμε και πως κάνουμε το βάμμα της.
Τη ρίζα της ινούλας τη συλλέγουμε από το φθινόπωρο μέχρι την άνοιξη, πριν το καινούργιο βότανο “αναπηδήσει” και αρχίσει να θεριεύει.
Καθαρίζουμε καλά τη ρίζα, την κόβουμε σε λεπτές φέτες και την στεγνώνουμε για δύο με τρεις ημέρες σε θερμοκρασία δωματίου, μέχρι να αναπτύξει το υπέροχα απελευθερωτικό, χαλαρωτικό άρωμά της μόλις την τρίψουμε για λίγο ανάμεσα στα ακροδάκτυλά μας.
Για να κρατήσουμε ένα μέρος για τα ροφήματά μας, τη αποξηραίνουμε περισσότερες μέρες και την αποθηκεύουμε σε γυάλινο δοχείο,
την τοποθετούμε σε ξηρό και σκοτεινό ντουλάπι της κουζίνας μας, εμπλουτίζοντας το ιαματικό φαρμακείο μας.
Πως μπορούμε να κάνουμε βάμμα από τη ρίζα της ινούλας
Καθαρίζουμε και
ψιλοκόβουμε τη ρίζα της ινούλας μας.
Παίρνουμε ένα γυάλινο δοχείο με μεγάλο στόμιο, το οποίο να κλείνει αεροστεγώς
Το γεμίζουμε περίπου κατά τα 2/3 με τη ρίζα του βοτάνου μας.
Στη συνέχεια ρίχνουμε το αλκοολούχο ποτό της αρεσκείας μας- ρακή 46% είναι ιδανική- μέχρι να σκεπαστεί όλο το βότανό μας και να καλυφτεί και το υπόλοιπο 1/3 από το δοχείο μας.
Κλείνουμε το βάζο μας και το κουνάμε ήρεμα για μερικά λεπτά ώστε το βότανό μας να εμποτιστεί πολύ καλά στο ποτό μας.
Αφήνουμε το δοχείο μας, όπως είναι κλειστό, σε ένα ζεστό σημείο μακριά από το άμεσο φως,
μακριά από τον αέρα και τις πολύ υψηλές θερμοκρασίες για ένα περίπου μήνα.
Κάθε μέρα κουνάμε ελαφρά το βάζο μας και προσέχουμε ώστε το βότανό μας να είναι ΠΑΝΤΑ μέσα στο ποτό μας – να μην εξέχει ούτε “μυτούλα”, διότι υπάρχει κίνδυνος να δημιουργηθεί μούχλα!!!
Μετά το πέρας των  ημερών, σουρώνουμε με τη βοήθεια διηθητικού χαρτιού, ή με ένα σουρωτήρι ή με ένα φίλτρο του καφέ, για να μην περάσουν κομματάκια του φυτού μέσα στο υγρό.
Το υγρό που μας προέκυψε είναι το βάμμα μας μέσα στο οποίο έχουν περάσει και θα συντηρηθούν οι ουσίες του βοτάνου μας.
Το βάμμα μας το βάζουμε σε αποστειρωμένα, σκουρόχρωμα μπουκαλάκια και το αποθηκεύουμε σε δροσερό,
σκοτεινό και ξηρό σημείο και μπορούμε να το έχουμε για ένα, με ενάμιση περίπου χρόνο.
Πως χρησιμοποιούμε το βάμμα από τη ρίζα της ινούλας
Το βάμμα της ινούλας έχει πολλές χρήσεις, οι πιο κοινές είναι σαν συμπλήρωμα σε διάφορα ροφήματα για περιπτώσεις κρυολογημάτων και βήχα.
Είναι ειδικό ίαμα για τον ερεθιστικό βρογχικό βήχα, ιδιαίτερα στα παιδιά και από τα ιδανικότερα βότανα σε περιπτώσεις έντονης καταρροής και βρογχίτιδας.
Η χαλαρωτική επίδραση της ινούλας είναι καθοριστική, η αντιμικροβιακή της δράση ισχυρότατη και ως εκ τούτου, η απόχρεμψη  ομαλή και αποτελεσματική.
Λόγω της αποτελεσματικότητά της η ινούλα χρησιμοποιείται σχεδόν σε όλα τα προβλήματα του αναπνευστικού συστήματος όπως:
.- στο άσθμα
.- στο βρογχικό άσθμα – ο χυμός από τα ριζώματα και τις ρίζες της ινούλας αναμεμιγμένος με μέλι σε αναλογία 1:1 έχει προταθεί για το βρογχικό άσθμα.
.- στο βήχα
.- στη βρογχίτιδα – το αφέψημα της ινούλας έχει προταθεί στη χρόνια βρογχίτιδα και στη φυματίωση
.- στη στηθάγχη – πόνος στο στήθος
.- στη φαρυγγύτιδα
.- στη χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια
Το προσθέτουμε σε ργχύματα ή αφεψήματα ινούλας,
σε χυμούς,
αλλά και σε κομπρέσες,
σε εντριβές,
σε επιθέματα,
σε μπάνια και πάντα με φειδώ,
γνώση και αγάπη.
Το βάμμα μας έχει ισχυρές αντιμικροβιακές,
αντιφλεγμονώδεις,
αντιβηχικές,
αποχρεμπτικές και αναζωογονητικές ιδιότητες και χρήσεις 
Πρότυπη ποσότητα:
Για μονή εκχύλιση:
– 50gr πρόσφατα αποξηραμένης ρίζας ινούλας,
– 500ml ρακή υψηλών βαθμών,
Δεν χρησιμοποιούμε ποτά με άρωμα όπως π.χ το ούζο.
Σημείωση:
– είναι σημαντικό, όταν χρησιμοποιούμε φρέσκα βότανα τα αφήνουμε μία-δύο μέρες να φύγει η υγρασία – ας θυμηθούμε πως κάνουμε βάμματα βοτάνων
– η ποσότητα των υλικών είναι πρότυπη εμείς μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε σε αναλογία ότι ποσότητα θέλουμε.
– αν συλλέξουμε μόνοι μας το βότανά μας καλό είναι να γνωρίζουμε κάποιους σημαντικούς κανόνες – Συλλογή βοτάνων,μια ασχολία που απαιτεί απόλυτη γνώση του αντικειμένου
Τα αποξηραμένα φύλλα, τους βλαστούς και τα άνθη της ινούλας τα χρησιμοποιούμε: 
a) σαν έγχυμα
– ρίχνουμε μια κουταλιά της σούπας από το αποξηραμένο μείγμα μας σε ένα (1) λίτρο βραστό νερό και το αφήνουμε για 15 λεπτά.
Πίνετε ευχάριστα με μέλι.
Επίσης τα φρέσκα φύλλα και τους βλαστούς της ινούλας τα τρώμε βραστά σαλάτα με λεμόνι και λάδι.
Από τα ριζώματα και τις ρίζες της ινούλας κάνουμε χυμό αναμεμιγμένο με μέλι σε αναλογία 1:1 – το ρόφημα αυτό έχει προταθεί για το βρογχικό άσμα –
Οι ρίζες της ινούλας αποφλοιωμένες τρώγονται και σαν γλύκισμα βουτηγμένες στο μέλι.

Αυτή λοιπόν είναι η ινούλα- ένα πανέμορφο και “τεράστιο” βότανο, λίγο πολύ άγνωστο, που σε πολλά όμως μέρη της Ευρώπης, όπως στη Γερμανία, χρησιμοποιείται συχνά ως βραδινό θυμίαμα για να φτιάξει το κέφι και να χαλαρώσει μετά από μια κουραστική και “άσκημη” μέρα.
Γενικά οι γερμανικοί λαοί  έτρεφαν και τρέφουν ευλάβεια  για αυτό το ισχυρό φαρμακευτικό και προστατευτικό βότανο, που περιέγραψαν όλοι οι αρχαίοι φαρμακολόγοι και γιατροί και που μαζί με το φλώμο κρατούν περίοπτη θέση σε ένα ματσάκι βοτάνων, που αγιάζεται στην εκκλησία την ημέρα της Κοίμησης της Θεοτόκου- 15 Αυγούστου και το οποίο στη συνέχεια κρεμούν σε τιμητικό σημείο στο σπίτι.

Κείμενα και επιμέλεια κειμένου:thalia-botanologia.gr

Σημειώσεις:
Δεν χρησιμοποιούμε ΠΟΤΕ βότανα ή αιθέρια έλαια, στα οποία έχουμε αλλεργία
To botanologia.gr είναι, αυστηρά, ένας ιστότοπος ειδήσεων και πληροφοριών σχετικά με τα βότανα.
Το περιεχόμενο δεν προορίζεται να υποκαταστήσει επαγγελματικές ιατρικές συμβουλές, διάγνωση ή θεραπεία.
Πάντα να ζητάμε τη συμβουλή του γιατρού μας ή άλλου ειδικευμένου γιατρού, για ιατρικά θέματα και προβλήματα που μας απασχολούν.
Δεν παραβλέπουμε ποτέ επαγγελματικές ιατρικές συμβουλές.
Αν σε κάποιο προϊόν είμαστε αλλεργικοί δεν το χρησιμοποιούμε, επίσης δεν χρησιμοποιούμε προϊόντα και συστατικά που δεν ανέχεται το δέρμα μας
Δεν χρησιμοποιούμε βότανα κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης , σε συνδυασμό με άλλα φάρμακα ακόμα και συμπληρώματα χωρίς την γνώμη γιατρού μας

(1) όλα τα παραπάνω ονόματα κατά τόπους αναφέρονται σε διαφορετικά φυτά-για αυτό εμπιστευόμαστε πάντα το διωνυμικό-βοτανικό όνομα των βοτάνων

(3) αγριοσκάρφι-books.google.gr

πηγές πληροφόρησης και:
****iso-alantolactone:
 http://pelagiaresearchlibrary.com/der-pharmacia-sinica/vol2-iss6/DPS-2011-2-6-6-10.pdf
*inulin:
 http://www.webmd.com/vitamins-supplements/ingredientmono-1048-INULIN.aspx?activeIngredientId=1048&activeIngredientName=INULIN
http://en.wikipedia.org/wiki/Inulin
http://jn.nutrition.org/content/129/7/1402S.full
** helenin:
http://jpet.aspetjournals.org/content/4/6/471
***alantolactone:
 http://www.worldofchemicals.com/wochem/pub/chemalantolactone.html
*****ascaris
 http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12512821
(2) http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20095126
 http://www.henriettesherbal.com/eclectic/bpc1911/inula.html
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3638225/
https://www.nutraingredients.com/Article/2017/04/03/Researchers-confirm-chicory-inulin-benefits-on-blood-sugar
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24288468
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3804171/
https://pubchem.ncbi.nlm.nih.gov/compound/Alantolactone#section=Top
http://www.naturalmedicinalherbs.net/herbs/i/inula-helenium=elecampane.php
https://www.cambridgenaturals.com/blog/elecampane-inula-helenium
https://www.rjwhelan.co.nz/herbs%20A-Z/elecampane.html

https://it.wikipedia.org/wiki/Inula_helenium
https://de.wikipedia.org/wiki/Echter_Alant
https://nl.wikipedia.org/wiki/Alant
https://en.wikipedia.org/wiki/Elecampane