Η μουσική του Mozart μειώνει τις επιληπτικές κρίσεις και συμβάλλει στη θεραπεία της επιληψίας

Η μουσική, ιδιαίτερα του Mozart, θα μπορούσε να έχει θεραπευτική επίδραση στην επιληψία.
Το 2000 είχαν ξεκινήσει έρευνες και μελέτες για το “φαινόμενο Mozart” και ειδικά της σονάτας Κ.448
Οι σύντομες εκρήξεις της  Sonata in D for 2 Pianos K.448 του Mozart παρατηρήθηκε πως μείωνε τις επιληπτικές κρίσεις.
Έτσι μετά από πολλές παρατηρήσεις οι επιστήμονες πιέζουν – κάνουν έκκληση- για περισσότερη έρευνα, ώστε να διαπιστωθεί εάν και συνθέσεις άλλων μεγάλων συνθετών έχουν αυτή τη θετική επίδραση στον εγκέφαλο.

Η μουσική του Mozart έχει αποδειχθεί ότι έχει αντιεπιληπτική επίδραση στον εγκέφαλο και θα μπορούσε ενδεχομένως να αντιπροσωπεύει μια θεραπεία για την πρόληψη των επιληπτικών κρίσεων, σύμφωνα με ερευνητές με επικεφαλής μια ομάδα στο Epilepsy Centre, Hospital St. Anne και CEITEC Masaryk University, Brno.
Ο επικεφαλής της έρευνας Ivan Rektor, PhD, και οι συνεργάτες του, παρουσίασαν τα αποτελέσματά τους στο  έβδομο συνέδριο European Academy of Neurology (EAN).
Οι μελέτες δημοσιεύονται στο European Journal of Neurology, σε μια εργασία με τίτλο,“Mozart effect in epilepsy: Why is Mozart better than Haydn? Acoustic qualities-based analysis of stereoelectroencephalography,” στην οποία οι συγγραφείς σχολίασαν: “Από όσο γνωρίζουμε, αυτή είναι η πρώτη εργασία που διερευνά την επίδραση συγκεκριμένων μουσικών χαρακτηριστικών,  ποσοτικοποίηση ρυθμού, δυναμικής και χροιάς στον αριθμό των επιληπτικών κρίσεων” (1)

Ο dr. John Jenkins, ο οποίος έχει αναθεωρήσει τη διεθνή έρευνα για τη μουσικοθεραπεία, είπε ότι είναι πολύ πιθανό και συνθέσεις άλλων μουσικών να μπορούν  να πυροδοτούν το “Φαινόμενο Μότσαρτ”, διότι όπως είπε στο BBC,  ο Mozart, και ο Μπαχ έχουν παρόμοιες δομές.
Σε έρευνες, ασθενείς που είχαν εκτεθεί σε μόλις 10 λεπτά μουσικής του Mozart βελτίωσαν τις χωρικές τους δεξιότητες, όπως το κόψιμο και το δίπλωμα του χαρτιού.
Μελέτες με αρουραίους, έδειξαν ότι εκείνοι που είχαν ακούσει τη σονάτα K448 ήταν σε θέση να διαπραγματευτούν έναν λαβύρινθο πιο γρήγορα από εκείνους που είχαν ακούσει μινιμαλιστική μουσική ή είχαν αφεθεί στη σιωπή.
Χωρικές δοκιμές
Σε άλλα τεστ, τα παιδιά που διδάχτηκαν ένα όργανο με πληκτρολόγιο για έξι μήνες, μαθαίνοντας απλές μελωδίες, συμπεριλαμβανομένου του Mozart, τα πήγαν καλύτερα στα τεστ από τα παιδιά που είχαν αφιερώσει το χρόνο τους δουλεύοντας με υπολογιστές.
Και συμπληρώνοντας ο dr. Jenkins, του Πανεπιστημίου του Λονδίνου, είπε πως οι θετικές επιπτώσεις στην επιληψία της μουσικής του Mozart, ήταν ιδιαίτερα ενθαρρυντικές.
“Υπάρχουν αρκετά για να δικαιολογήσουν την περαιτέρω εργασία πάνω σε αυτόν τον τομέα.
Ακούγοντας Mozart καταλαβαίνουμε πως έχουμε πολλές ελπίδες να βρούμε τρόπο και μεθόδους να θεραπεύσουμε την επιληψία”, επισήμανε ο καθηγητής.
Σκανάροντας τον εγκέφαλο  έχουμε δει ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος χρησιμοποιεί μια ευρεία κατανομή περιοχών για να ακούσει μουσική.
Η αριστερή πλευρά του εγκεφάλου μας τείνει να επεξεργάζεται τον ρυθμό και τον τόνο και η δεξιά φροντίζει τη χροιά και τη μελωδία.
Ο dr. John Jenkins, είπε ότι η ακρόαση μουσικής του Mozart ενεργοποιεί τις σχετικές αυτές περιοχές του εγκεφάλου.
Τόνισε όμως πως χρειαζόμαστε πολύ περισσότερη έρευνα για να είμαστε σε θέση να εξάγουμε ασφαλή συμπεράσματα και να δώσουμε κατευθυντήριες γραμμές και οδηγίες.
Αυτή τη στιγμή γνωρίζουμε πως το “φαινόμενο Mozart” υφίσταται, και οι μελέτες που επιβεβαιώνουν τον ισχυρισμό όλο και πληθαίνουν, όπως και οι πληροφορίες.
Περαιτέρω έρευνα
Η Performing Right Society (PRS) έχει ξεκινήσει εδώ και χρόνια τη δική της μελέτη για τα ισχυρά και συχνά κρυφά αποτελέσματα της μουσικής.
Ο Andrew Potter, πρόεδρος του PRS, έχει δηλώσει:
‘Υπήρχαν πάντα ανέκδοτες αποδείξεις για πολλά οφέλη που προέρχονται από τη μουσική και η μελέτη μας συγκεντρώνει αυτά τα στοιχεία από τις αρχικές έγκυρες πηγές της για να βοηθήσει μουσικούς οργανισμούς όλων των ειδών να δώσουν πειστικές απαντήσεις”.
– The Power of Music.
Έτσι ο αυξανόμενος όγκος των ερευνών υποδηλώνει ότι η μουσική συνδέει τα δύο ημισφαίρια του εγκεφάλου δημιουργώντας δεσμούς μεταξύ τους.
Το πώς ακριβώς λειτουργεί αυτή η διαδικασία είναι ακόμα ασαφές, αλλά τέτοια εγκεφαλική διέγερση μπορεί να οδηγήσει σε υψηλές αποδόσεις του μυαλού και υψηλά επίπεδα επίγνωσης.
Ο John Hughes, ο οποίος είναι νευρολόγος στο Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου του Ιλινόις και ειδικεύεται στην επιληψία, επισημαίνει πως  η μουσική του Mozart, όντως έχει τα καλύτερα αποτελέσματα και συμπληρώνει:
Μια μέρα ένας συνάδελφος μου, μου έδωσε μια κασέτα με τη σονάτα Κ448 του Mozart.
Το επόμενο πρωί, το δοκίμασα σε έναν ασθενή μου, που ήταν σε κώμα και έμεινε έκπληκτος όταν διαπίστωσα ότι μειώθηκε σημαντικά η συχνότητα των επιληπτικών κρίσεων.
Παρακολούθησα μια σειρά μελετών σε 36 ασθενείς.
Από αυτούς, οι 29 από ανταποκρίθηκαν με τον ίδιο τρόπο στη μουσική.
Δεν υπάρχει αμφιβολία για αυτό, περίπου το 80% των περιπτώσεων έχει ευεργετική επίδραση στις επιληπτικές κρίσεις – λέει
Και βέβαια, όπως λέει, άρχισε να δοκιμάζει και άλλες κλασικές συνθέσεις σε ασθενείς, απλά και μόνο για να διαπιστώσει ότι ο Mozart ήταν σταθερά ο πιο αποτελεσματικός στους επιληπτικούς ασθενείς του.
Τα ευρήματα που παρουσιάστηκαν το 2015,  στο 123ο Ετήσιο Συνέδριο της Αμερικανικής Ψυχολογικής Εταιρείας οι γιατροί επεσήμαναν ότι ο εγκέφαλος των ατόμων με επιληψία ανταποκρίνεται διαφορετικά στη μουσική από εκείνους των ατόμων χωρίς την πάθηση.
Ως εκ τούτου, η συν-συγγραφέας της μελέτης Christine Charyton, του Ιατρικού Κέντρου Wexner του The Ohio State University, και οι συνεργάτες της πιστεύουν ότι η μουσική θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σε συνδυασμό με τις υπάρχουσες θεραπείες για τη θεραπεία της επιληψία.
Λέει επίσης ότι οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι η μουσική διεγείρει περισσότερα μέρη του εγκεφάλου από οποιαδήποτε άλλη ανθρώπινη λειτουργία.
Γι’ αυτό βλέπει τόσες πολλές δυνατότητες στη δύναμη της μουσικής στο να αλλάξει τον εγκέφαλο και να επηρεάσει τον τρόπο που λειτουργεί.
Σύμφωνα με την Christine Charyton, περίπου το 80% των περιπτώσεων επιληψίας είναι επιληψία κροταφικού λοβού, όπου οι κρίσεις ξεκινούν στον κροταφικό λοβό του εγκεφάλου.
Ο κροταφικός λοβός φιλοξενεί τον ακουστικό φλοιό – το τμήμα του εγκεφάλου που επεξεργάζεται τον ήχο.
Έχοντας αυτό κατά νου, η συγκεκριμένη ομάδα διερευνά πώς η μουσική επηρεάζει τον εγκέφαλο των ατόμων με επιληψία, ενώ άλλες ομάδες επιστημόνων διερευνούν και άλλες σονάτες, εκτός τη Κ448 του Mozart για να κατανοήσουν πλήρως τις θεραπευτικές τους ικανότητες σε περιπτώσεις επιληψίας.

read more:Βότανα για την επιληψία και τις επιληπτικές κρίσεις

Κείμενο και επιμέλεια κειμένου:thalia-botanologia.gr

μελέτες, έρευνες, αναφορές
http://news.bbc.co.uk/1/hi/health/1251839.stm
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1281386/
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29696618/
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29763803/
http://content.time.com/time/subscriber/article/0,33009,1147107-3,00.html
https://journals.sagepub.com/doi/10.1177/0255761410370658
https://academic.oup.com/brain/article/129/10/2528/292982
https://www.all-about-psychology.com/power-of-music.html
https://abn.churchofjesuschrist.org/study/liahona/1996/03/the-power-of-music?lang=eng&abVersion=V04&abName=GLOB88
articles
https://www.nature.com/articles/s41598-021-95922-7
(1) https://www.genengnews.com/news/mozart-effect-dampens-epileptic-brain-activity-could-lead-to-seizure-reducing-music-therapy/

Share: