Γείωση – 5 βήματα για να σταματήσουμε άμεσα αγχωτικές και καταθλιπτικές σκέψεις

Όταν οι ανεξέλεγκτες καταστάσεις και τα δυσάρεστα συναισθήματα μας κατακλύζουν και το κεφάλι μας στροβιλίζεται από αγχωτικές και καταθλιπτικές σκέψεις, δεν θα ήταν ωραίο αν υπήρχε κάτι που θα μας επέτρεπε να πατήσουμε το κουμπί της παύσης;
Λοιπόν, υπάρχει.
Και δεν είναι χάπι.
Είναι μια δεξιότητα αντιμετώπισης που μπορούμε εύκολα να μάθουμε και να εξασκηθούμε οπουδήποτε και οποτεδήποτε, η οποία ονομάζεται γείωση.
Μπορούμε να τη χρησιμοποιούμε σχεδόν κάθε μέρα.
Η γείωση είναι μια απλή άσκηση που τραβάει αμέσως το πνεύμα μας έξω από το χάος του μυαλού μας και το φέρνει στην παρούσα στιγμή.
Όταν ηρεμούμε το μυαλό μας, ηρεμούμε τον εγκέφαλο και το σώμα μας.
Όταν αισθανόμαστε σωματική δυσφορία, είναι ένα μήνυμα στο σώμα μας να αναλάβει δράση.
Για παράδειγμα, αν αγγίξουμε κάτι καυτό, το χέρι μας ενστικτωδώς, τραβιέται πίσω.
Έτσι ακριβώς το σώμα μας αντιδρά και στην ψυχική δυσφορία.
Κάτι τόσο μικρό όσο ένα αγενές σχόλιο από κάποιο φίλο ή κάτι τόσο μεγάλο όσο μια συγκλονιστική ανάμνηση από ένα πρόσφατο τραυματικό γεγονός, προκαλεί αλλαγές στον εγκέφαλο και το σώμα μας.
Οι σκέψεις που περνούν από το κεφάλι μας μπορούν να ερμηνευτούν ως κίνδυνος από τον εγκέφαλό μας, ο οποίος στη συνέχεια κρούει τον κώδωνα του κινδύνου ενεργοποιώντας την αμυγδαλή.
Όταν συμβαίνει αυτό, η αμυγδαλή μονοπωλεί τον εγκέφαλό μας και το μεγαλύτερο μέρος των σωματικών και ψυχικών μας δυνάμεων διοχετεύονται στη διασφάλιση της επιβίωσής μας
Ο σκεπτόμενος,
ορθολογικός εγκέφαλός σας αδρανοποιείται.
Η αναπνοή και ο καρδιακός σας ρυθμός αυξάνονται.
Πριν μπορεί, από ένα εκατομμύριο χρόνια, αυτό να ήταν κάτι καλό για να κρατήσει τους προγόνους μας ζωντανούς- ωστόσο, στον σημερινό κόσμο, όταν συμβαίνει πολύ συχνά δεν μας βοηθάει.
Κάθε φορά λοιπόν που αισθανόμαστε πιεσμένοι,
ανήσυχοι,
εκνευρισμένοι ή απογοητευμένοι ενεργοποιείται ο ίδιος μηχανισμός.
Αυτή η αντίδραση στο στρες όχι μόνο μας αφήνει να αισθανόμαστε ανήσυχοι και κακοδιάθετοι, αυτή τη στιγμή, αλλά μπορεί επίσης να μας οδηγήσει σε άγχος και κατάθλιψη με καταστροφικές συνέπειες για τη σωματική μας υγεία.
Το χρόνιο άγχος συμβάλλει στην αποδυνάμωση του ανοσοποιητικού μας συστήματος!
Και ναι, η γείωση μπορεί να μας βοηθήσει να ηρεμήσουμε τον εγκέφαλο και το σώμα μας άμεσα, επί τόπου.
Ο βρόχος σκέψης που αναπολεί
Σκόπιμες γνωστικές και συναισθηματικές ενέργειες, τις οποίες χρησιμοποιούμε για να καταλήξουμε σε νέες θεωρήσεις εμπειριών που είχαμε, ονομάζεται αναστοχασμός.
Ο αναστοχασμός πολλές φορές είναι εξαντλητικός,
αγχωτικός,
χάσιμο χρόνου και καθόλου διασκεδαστικός.
Η ανησυχία είναι αναστοχασμός.
Το να επαναλαμβάνουμε τον πόνο του παρελθόντος είναι αναστοχασμός.
Οι σκέψεις αναστοχασμού που διατρέχουν το μυαλό μας έχουν πραγματικές συνέπειες και όλο τον οργανισμό μας!
Μελέτες επιβεβαιώνουν ότι οι άνθρωποι που ξοδεύουν πολύ χρόνο αναπολώντας είναι πολύ πιο πιθανό να αναπτύξουν προβλήματα ψυχικής υγείας, όπως κατάθλιψη,
άγχος και μετατραυματικό στρες.
Δεν μπορούμε να ελέγξουμε τις αυθαίρετες σκέψεις που μπαίνουν στο κεφάλι μας, ωστόσο, μπορούμε να ελέγξουμε τον τρόπο με τον οποίο αντιδράμε σε αυτές τις σκέψεις.
Αντί να “πηδάμε” ασυνείδητα στο καρουζέλ των αρνητικών σκέψεων, μπορούμε να κάνουμε συνειδητή παύση, να πάρουμε τον έλεγχο και να κατευθύνουμε το μυαλό μας προς μια διαφορετική κατεύθυνση.
Η γείωση μπορεί να είναι το κουμπί παύσης που διακόπτει αυτό το κύκλωμα σκέψης.
Η γείωση, μια πρακτική ενσυνειδητότητας, διακόπτει αμέσως τον βρόχο των αρνητικών σκέψεων.
Το πρώτο βήμα: ηρεμούμε την αναπνοή μας
Με κάθε πρακτική που έχει σκοπό να μας ηρεμήσει, είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι πρέπει πρώτα να ελέγχουμε και να επιβραδύνουμε την αναπνοή μας.
Η λήψη μακρών, βαθιών αναπνοών εξουδετερώνει τον συναγερμό της αμυγδαλής, επιβραδύνει τον καρδιακό μας ρυθμό και ενεργοποιεί το ηρεμιστικό παρασυμπαθητικό νευρικό μας σύστημα.
Τα βασικά βήματα της ελεγχόμενης αναπνοής μπορεί να διαφέρουν ελαφρώς από τεχνική σε τεχνική, αλλά οι περισσότερες διδασκαλίες περιλαμβάνουν τρία βασικά βήματα:
-. με κλειστό στόμα, εισπνεύουμε βαθιά από τη μύτη μας για μια μέτρηση, συνήθως μετρώντας ως το έξι, φροντίζοντας να διαστέλλεται η κοιλιά μας.
-. στην κορυφή της εισπνοής, κρατάμε την αναπνοή μας για έναν ορισμένο αριθμό μετρήσεων, συνήθως έως το τέσσερα
-. εκπνεύουμε πλήρως από το στόμα ή τη μύτη μας για μια μέτρηση μεγαλύτερη από την εισπνοή.
Η γείωση είναι μια μορφή Mindfulness
Η γείωση είναι μια πρακτική ενσυνειδητότητας.
Μας βοηθάει να βγούμε από τον αυτόματο πιλότο και ανακτήσουμε τον έλεγχο της προσοχής μας και σε μεγάλο βαθμό της ζωής μας.
Μας βοηθάει να παρατηρήσουμε τις εκάστοτε εμπειρίες μας στο εδώ και τώρα, χωρίς κριτική.
Και βοηθάει η ενσυνειδητότητα στην ηρεμία όλου μας του οργανισμού!
Στην ενσυνειδητότητα, στρέφοντας σκόπιμα την προσοχή προς τα μέσα και καλλιεργώντας την επίγνωση της αναπνοής μας, αποκτάμε επίγνωση του τι συμβαίνει τώρα στον οργανισμό μας και ασκούμε έλεγχο πάνω του.
Εκπαιδεύουμε τον εγκέφαλό μας να απελευθερώνεται από αρνητικούς βρόχους σκέψης και να προσανατολίζεται στην παρούσα στιγμή.
Πώς να γειώνουμε τον εαυτό μας
Επιβραδύνουμε πρώτα την αναπνοή μας και συνεχίζουμε με τις παρακάτω ασκήσεις γείωσης.
Κατευθύνουμε την προσοχή μας σε κάθε μας αίσθηση, γεγονός που φέρνει την εστίασή μας στο φυσικό μας περιβάλλον τη αυτή τη στιγμή.
Και
5: αναγνωρίζουμε πέντε/5 πράγματα που βλέπουμε γύρω μας στο άμεσο περιβάλλον μας.
ίσως είναι ένα βιβλίο, ένα στυλό ή ένα σημείο στον τοίχο.
4: αναγνωρίζουμε τέσσερα/4 πράγματα που μπορούμε να αισθανθούμε
αυτό θα μπορούσε να είναι τα πόδια μας που ακουμπούν στο πάτωμα ή τα γυαλιά που κάθονται στη μύτη μας ή το χέρι μας που ακουμπάει το γόνατό μας!
3: αναγνωρίζουμε τρία/3 πράγματα που ακούμε.
ίσως ακούμε την κίνηση στο βάθος ή το βουητό του δρόμου ή το φύσημα του αέρα ή το κελάηδισμα ενός πουλιού.
2: αναγνωρίζουμε δύο/2 πράγματα που μπορούμε να μυρίσουμε.
μήπως ο αέρας έχει μια συγκεκριμένη μυρωδιά;
μήπως μας έρχεται η μυρωδιά από τα λεμόνια που είναι κάπου στο βάθος στο τραπέζι της κουζίνας μας ή η μυρωδιά του σαμπουάν μας ή του αρώματός μας?
1. αναγνωρίζουμε ένα/1 πράγμα που μπορούμε να δοκιμάσουμε/γευτούμε
ποια είναι η γεύση που έχει μείνει στον ουρανίσκο μας?  μήπως του καφές?
μήπως του πορτοκαλιού που φάγαμε πριν μία ώρα?
Τιιι?
Πρέπει λοιπόν να μάθουμε να χαλαρώνουμε για να μην πούμε κάποια μέρα πως αν μπορούσα να ζήσω τη ζωή μου από την αρχή, θα χαλάρωνα περισσότερο.
Πρέπει λοιπόν να μάθουμε να είμαστε πιο άφοβοι, πιο τολμηροί για να μην πούμε κάποια μέρα θα έπρεπε να κολυμπούσα περισσότερο,
θα έπρεπε να έβλεπα περισσότερα ηλιοβασιλέματα,
θα έπρεπε να χαιρόμουνα περισσότερο τη θάλασσα,
τα βουνά,
τη φύση ολάκερη!!! – και θα ήμουνα σήμερα τόσο πιο πλήρης!!!
Πρέπει λοιπόν να μάθουμε να μη ζούμε μια μισή ζωή και να μην δημιουργούμε και μια μικρή “κόλαση” για τον εαυτό του κάθε στιγμή!!!
Πρέπει λοιπόν να μάθουμε να κάνουμε τα πράγματα με όλη μας τηv καρδιά και με όση ένταση έχουμε μέσα μας.
Πρέπει λοιπόν να μάθουμε πως ότι κάνουμε με μισή “καρδιά” ακόμα και η ετοιμασία του καθημερινού μας φαγητού, δεν φέρνει ποτέ χαρά στη ζωή.
Πρέπει λοιπόν να μάθουμε πως ότι κάνουμε με μισή “καρδιά” φέρνει μόνο άγχος,
ένταση,
αγωνία,
ατονία,
έλλειψη ενέργειας,
ακεφιά,
έλλειψη διάθεσης,
κούραση και μερικές φορές κατάθλιψη!
Πρέπει λοιπόν να μάθουμε να γελάμε με όλη μας την καρδιά!!!
Πρέπει λοιπόν να μάθουμε να πολλαπλασιάζουμε τις πολύτιμες καλές,
ευχάριστες και σπουδαίες στιγμές τις ζωής μας – γιατί ΝΑΙ, όλοι έχουμε τέτοιες στιγμές, αλλά “κουκουλώνονται” και χάνονται μέσα στο ρου του χρόνου από το ανελέητο καθημερινό “τρέξιμο” προς ένα ΤΕΛΙΚΟ ΣΤΟΧΟ/ΣΚΟΠΟ, τον οποίο ΠΟΤΕ δεν έχουμε σκεφτεί ποιος και τι είναι!!!
κείμενο και επιμέλεια κειμένου ntina/thalia- botanologia.gr