Γαλατσίδα -η Euphorbia peplus του Διοσκουρίδη και η θεραπεία του καρκίνου του δέρματος

Euphorbia peplus – “ένας μικρός θάμνος γεμάτος με λευκό γαλάκτωμα, ο  οποίος αποβάλλει το φλέγμα και τη χολή, όταν πίνεται σε ποσότητα ενός οξυβάφου μαζί με μία κοτύλη υδρόμελι” – μας λέει ο Διοσκουρίδης!
     Γαλατσίδα ή ευφορβία, ένα βότανο που το συναντάμε πολύ συχνά στους περιπάτους μας στη φύση, η Euphorbia peplus του Διοσκουρίδη και η θεραπεία του καρκίνου του δέρματος

Αλλά υπήρχαν περιπτώσεις δερματικών καρκίνων όπου οι συνήθεις θεραπείες απέτυχαν ή κρίθηκαν ακατάλληλες.
Στις περιπτώσεις αυτές οι βρετανοί γιατροί έδωσαν στους ασθενείς εκχύλισμα γαλατσίδας – Euphorbia peplus – το οποίο οι πάσχοντες άπλωσαν στις πάσχουσες περιοχές του δέρματός τους μια φορά τη μέρα.
Μετά από ένα μήνα οι περισσότερες δερματικές βλάβες είχαν εξαφανιστεί πλήρως και κανένα ίχνος του όγκου δεν διακρινόταν στις σχετικές κλινικές εξετάσεις.

Σε πολλά γραπτά Αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων, όπως στον Ηρόδοτο, παρατηρούμε ότι και μόνο μια πιθανή οργή των θεών, δρούσε αποτρεπτικά υποχρεώνοντας τους ανθρώπους να σέβονται την φύση και κατ΄επέκταση τα δάση.
Μελετώντας δε τη στωική φιλοσοφία παρατηρούμε πως πυρήνας της είναι η θέση και η σχέση του ανθρώπου με τη φύση.
Σύμφωνα με τις απόψεις των Στωικών ο άνθρωπος αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα του φυσικού περιβάλλοντός του, διέπεται από τους άτεγκτους φυσικούς νόμους και η ευτυχία και η ευδαιμονία του εξαρτώνται από την αρμονική σχέση του μ’ αυτούς.
H σχέση αυτή είναι απόλυτα συγγενική καθότι ανάμεσα σ’ όλα τα φυσικά όντα υπάρχει η καθολική συμπάθεια.
Πυρήνας και κεντρική ιδέα της στωικής φιλοσοφίας είναι το απόφθεγμα “Oμολογουμένως τη φύσει ζην”.
Σύμφωνα με την άποψη των Στωικών, ο άνθρωπος για να μπορέσει να βρει την ηρεμία και την ευδαιμονία οφείλει να ζει σε αρμονία με τη φύση.
Πρωταρχικό πρόβλημα στη φιλοσοφία τους είναι ο καθορισμός της έννοιας “φύση”.
Tι, δηλαδή ακριβώς εννοούμε με τον όρο “φύση” και ποια είναι η θέση και η σχέση του ανθρώπου απέναντί της, γιατί μόνο εκείνος που γνωρίζει τη φύση και τη θέση του σ’ αυτήν είναι σοφός.
Όσο για το marketing, ο νοητικά αποσυντονισμένος μέσος κάτοικος του πλανήτη, προτιμά ένα γυαλιστερό αυτοκίνητο από μια καθαρή ατμόσφαιρα…
Θα πρέπει – όμως – να κατανοηθεί πως η μόνη απαραίτητη ύλη για να δομηθεί ένα ανθρώπινο σώμα είναι κατά κύριο λόγο το φαγητό και κατά δευτερεύοντα λόγο έρχονται η κατοικία,
η ενδυμασία,
το αυτοκίνητο και τα λοιπά υλικά αγαθά, όπως αυτά χαρακτηρίζονται, τα οποία παρέχουν τη βιοποριστική στήριξη στο ανθρώπινο σώμα.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η σχέση και η σύνδεση του ανθρώπου με το φυσικό περιβάλλον, που αποτελεί γι’ αυτόν το λίκνο της ύπαρξής του, είναι άμεση και βέβαια ο άνθρωπος σε όλους τους πολιτισμούς, έχοντας ανεπτυγμένο το ένστικτο της αυτοπροστασίας, προσπάθησε να καταπολεμήσει ασθένειες χρησιμοποιώντας υλικά προερχόμενα από το φυσικό του περιβάλλον.
Βασίστηκε κυρίως στην παρατήρηση του φυσικού κόσμου.
Έτσι, οι γνώσεις για τις θεραπευτικές δυνάμεις της φύσης χάνονται στα βάθη των αιώνων.
Οι αρχαίοι Έλληνες χρησιμοποιούσαν πολλά ξυλώδη φυτικά είδη στην καθημερινότητά τους.
Χρησιμοποιούσαν το κυπαρίσσι (Cupressus sempervirens) στις κατασκευές,
τη δάφνη (Laurus nobilis) και την ελιά (Olea europaea) ως φαρμακευτικά ή εδώδιμα.
Χρησιμοποιούσαν πολλά ποώδη, κυρίως στη διατροφή τους και ως φαρμακευτικά, τα γνωστά μας ως βότανα, όρος που θα ήταν η βάση για τη σύγχρονη ονομασία της επιστήμης των φυτών, τη “Βοτανική”.
Η σύγχρονη επιστημονική ονομασία πολλών φυτών επίσης, βασίζεται σε ονομασίες και
σε χαρακτηρισμούς των αρχαίων Ελλήνων, όπως για παράδειγμα η Aristolοchia, αναφερόμενη από το Διοσκουρίδη ως “άριστα βοηθείν ταίς λοχοίς”
Τα περισσότερα είδη που περιγράφονται από τον Θεόφραστο,
τον Διοσκουρίδη και άλλους αρχαίους συγγραφείς, αναφέρονται για τη σημαντική φαρμακευτική τους αξία, και σε πολλές περιπτώσεις έχουν βοηθήσει τη σύγχρονη ιατρική στην καταπολέμηση διαφόρων παθήσεων, όπως τον τέτανο,
τις ρευματισμές παθήσεις,
τις αιμορραγίες,
τη νεφρίτιδα ως αντισπασμωδικά, αντιφλεγμονώδη ή αναλγητικά.
Το δίκταμο (Origanum dictamnus) με την ικανότητα να επουλώνει πληγές, σύμφωνα με τον Διοσκορίδη, αλλά και να θεραπεύει παθήσεις της χολής και των πνευμόνων, σύμφωνα με τον Ιπποκράτη, απέκτησε από πολύ νωρίς μεγάλη φήμη ως θαυματουργό φυτό.
Ως επουλωτικό σε πληγές και εγκαύματα πρώτου βαθμού χρησιμοποιούσαν και το βαλσαμόχορτο (Hypericum perforatum) στο οποίο ο Γαληνός και ο Διοσκουρίδης αποδίδουν διουρητικές,
επουλωτικές,
εμμηναγωγές και αιμοστατικές ιδιότητες.
Η γνωστή σήμερα γαλατσίδα (Euphorbia peplus) πιθανότατα είναι ο «πέπλος» του Διοσκουρίδη, που χρησιμοποιήθηκε από την εποχή του Ιπποκράτη ως ιατρικό καθαρτικό και ισχυρότατο αντικαρκινικό για πολλούς καρκίνους του δέρματος *
Ο γαλακτώδης χυμός της Euphorbia peplus έχει χρησιμοποιηθεί από καιρό ως θεραπεία για πολλές δερματικές παθήσεις και βασικά για τη θεραπεία του καρκίνου του δέρματος, ιδίως του καρκίνου του δέρματος χωρίς μελάνωμα.
Οι επιστήμονες εντοπίζοντας τις δράσεις αυτές της γαλατσίδας, την έχουν υποβάλει, τα τελευταία χρόνια, σε σκληρές κλινικές δοκιμές και οι δραστικές ενώσεις της έχουν προσδιοριστεί ως εστέρες διτερπενίου.

Επίσης μελετούν την ισχυρή αντικαρκινική ουσία Ingenol mebutate,η οποία προσφέρει τη δυνατότητα μιας ήπιας θεραπείας κατά των καρκίνων του δέρματος και προκαλεί το θάνατο των προκαρκινικών δερματικών αλλοιώσεων που προκαλούνται από το ηλιακό φως, που ονομάζεται ακτινική κεράτωση.
Η Ingenol mebutate αναγνωρίστηκε για πρώτη φορά το 1980  από το National Research Center in Cairo (Egypt).
Οι συγγραφείς της μελέτης απέδειξαν ότι αυτή η ένωση έχει ισχυρές αντικαρκινικές ιδιότητες
Για περισσότερα από 20 χρόνια, η ένωση mebutate ingenol παρέμεινε ανεπαρκώς μελετημένη, έως το 2004, όταν το εργαστήριο του Peter Blumberg στο NCI έδειξε τις ισχυρές δράσεις της σε καρκίνους, αλλά με διαφορετικό φαρμακολογικό προφίλ από αυτό που μέχρι τότε μελετούσαν.
Είναι σημαντικό ότι η ενεργοποίηση της πρωτεϊνικής κινάσης C δέλτα (PKCδ) αποδείχθηκε ότι προάγει την παραγωγή και την απελευθέρωση φλεγμονωδών κυτοκινών που συμβάλλουν στην εξάλειψη της ακτινικής κεράτωσης.
Ταυτόχρονα, ο Eric Raymond στο Clichy (Γαλλία) έδειξε ότι η ενεργοποίηση της PKCδ που προκαλείται από τη Ingenol mebutate και η μειωμένη έκφραση του PKCa οδηγούν σε μία σειρά άλλων ενεργειών, οι οποίες τελικά οδηγούν στην απόπτωση των καρκινικών κυττάρων.
Μετά από λίγα χρόνια προκλινικών ερευνών, η  ingbutol mebutate μπήκε σε κλινικές δοκιμές, η αποτελεσματικότητά της  καθορίστηκε  και τελικά εγκρίθηκε από το FDA και το EMA το 2012 για την τοπική θεραπεία της ακτινικής κεράτωσης, μια προ-κακοήθης πάθηση του δέρματος.
Ο δραστικός παράγοντας αυτού του χυμού ταυτοποιήθηκε ως PEP005 και τοπικές εφαρμογές αυτής της ένωσης, επίσης γνωστές ως PEP005, θεραπεύουν μια σειρά υποδόριων όγκων.
Ο μηχανισμός δράσης του αναγνωρίστηκε ως ενεργοποιητής πρωτεϊνικής κινάσης C (PKC), ο οποίος έχει και ισχυρά αντιλευχαιμικά αποτελέσματα εκτός από τα τοπικά του αποτελέσματα.

Ο χυμός από το Euphorbia peplus είναι αποτελεσματικός κατά των καρκίνων του δέρματος που δεν έχουν μελανώματα
Η Ingenol mebutate είναι ένα ισχυρότατο φυτοθρεπτικό συστατικό της  Euphorbia peplus, που έχει ταυτοποιηθεί για το χημειοθεραπευτικό δυναμικό του και χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της ακτινικής υπερκεράτωσης
Σε μια κλινική μελέτη για τον προσδιορισμό της αποτελεσματικότητας του χυμού της Euphorbia peplus, του οποίου το κύριο συστατικό είναι η Ingenol mebutate, στη θεραπεία των ενδοεπιδερμικών καρκινωμάτων, συμμετείχαν 36 ασθενείς με συνολικά 48 βλάβες, στους οποίους είχαν αποτύχει προηγούμενες θεραπείες, είχαν αρνηθεί τη χειρουργική θεραπεία ή κρίθηκαν ακατάλληλοι για χειρουργική θεραπεία λόγω αντιπηκτικής χρήσης.
Οι ασθενείς υποβλήθηκαν σε θεραπεία μία φορά την ημέρα.
Η πλήρης κλινική ανταπόκριση, απουσία όγκου μετά από κλινική εξέταση, μετά τη θεραπεία ήταν 82% για ενδοεπιδερμικά καρκινώματα σε 1 μήνα

Οι ερευνητές, που παρουσίασαν τη σχετική μελέτη στο βρετανικό περιοδικό δερματολογίας “British Journal of Dermatology” έκαναν πειράματα με 36 ασθενείς που υπέφεραν από καρκίνο του δέρματος.
Από τις 36 αυτές περιπτώσεις οι περισσότερες ήταν ελαφρύτερες μορφές καρκίνου του δέρματος και μπορούσαν εύκολα να θεραπευτούν με χειρουργική αφαίρεση ή με άλλες μορφές θεραπείας αλλά υπήρχαν περιπτώσεις όπου οι συνήθεις θεραπείες απέτυχαν ή κρίθηκαν ακατάλληλες.
Στις περιπτώσεις αυτές οι βρετανοί γιατροί έδωσαν στους ασθενείς εκχύλισμα γαλατσίδας –Euphorbia peplus– το οποίο οι πάσχοντες άπλωσαν στις πάσχουσες περιοχές του δέρματός τους μια φορά τη μέρα.
Μετά από ένα μήνα οι περισσότερες δερματικές βλάβες είχαν εξαφανιστεί πλήρως και κανένα ίχνος του όγκου δεν διακρινόταν στις σχετικές κλινικές εξετάσεις.
Σε όσους ασθενείς η ανταπόκριση ήταν μερική ακολούθησε δεύτερος γύρος θεραπείας και
μετά από 15 μήνες το 68,5% των δερματικών βλαβών όλων των ασθενών συνέχιζαν να είναι εξαφανισμένες.
Οι ερευνητές συνέχισαν και συνεχίζουν της μεγάλης κλίμακας μελέτες, ώστε να διερευνηθεί εκτενέστερα η ενεργή ουσία Ingenol mebutate της ευφορβίας στη θεραπείας των δερματικών καρκίνων.
Οι μελέτες έχουν δείξει ότι ο χυμός της ευφορβίας περιέχει πολλά ισχυρά φυτοθρεπτικά στοιχεία, όπως τα μακροκυκλικά διτερπένια, συμπεριλαμβανομένου του 3-ingenyl angelateη.
Η Ingenol mebutate της γαλατσίδας – ευφορβίας όταν εφαρμόζεται στο δέρμα δεν σκοτώνει μόνο τα καρκινικά κύτταρα αλλά διεγείρει την αντίδραση των λευκών κυττάρων -γνωστά και ως ουδετερόφιλα-του ανοσοποιητικού συστήματος του ασθενούς, τα οποία μειώνουν τον κίνδυνο υποτροπής, με την καταστροφή τυχόν υπολειμμάτων κακοήθων κυττάρων, τα οποία θα μπορούσαν να επανεμφανίσουν την ασθένεια.
Επίσης σε κλινικές δοκιμές με Εuphorbia peplus σε καρκίνους του δέρματος – όχι μελάνωμα – διαφόρων τύπων έχει παρατηρηθεί μέχρι 78% θεραπεία των επιφανειακών καρκίνων του δέρματος και τουλάχιστον το 50% των μη-επιφανειακών, και δε διτερπένια paralianone και pepluene έδειξαν σημαντική αντιφλεγμονώδη δράση όπως και πολύ καλά αποτελέσματα σε περιπτώσεις έρπητα.

Όλες οι πληροφορίες για την Euphorbia peplus : Euphorbia peplus, ο περίφημος “πέπλος” του Διοσκουρίδη

Κείμενο και επιμέλεια κειμένου:thalia-botanologia.gr 

Σημειώσεις:
Δεν χρησιμοποιούμε ΠΟΤΕ βότανα ή αιθέρια έλαια, στα οποία έχουμε αλλεργία
To botanologia.gr είναι, αυστηρά, ένας ιστότοπος ειδήσεων και πληροφοριών σχετικά με τα βότανα.
Το περιεχόμενο δεν προορίζεται να υποκαταστήσει επαγγελματικές ιατρικές συμβουλές, διάγνωση ή θεραπεία.
Πάντα να ζητάμε τη συμβουλή του γιατρού μας ή άλλου ειδικευμένου γιατρού, για ιατρικά θέματα και προβλήματα που μας απασχολούν.
Δεν παραβλέπουμε ποτέ επαγγελματικές ιατρικές συμβουλές.
Αν σε κάποιο προϊόν είμαστε αλλεργικοί δεν το χρησιμοποιούμε, επίσης δεν χρησιμοποιούμε προϊόντα και συστατικά που δεν ανέχεται το δέρμα μας
Δεν χρησιμοποιούμε βότανα κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης , σε συνδυασμό με άλλα φάρμακα ακόμα και συμπληρώματα χωρίς την γνώμη γιατρού μας

http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/j.1365-2133.2010.10184.x/abstract
http://www.bbc.co.uk/news/health-12275507
http://jjjtir.files.wordpress.com/2011/01/j-1365-2133-2010-10184-x.pdf
http://www.indianjcancer.com/article.asp?issn=0019-509X;year=2015;volume=52;issue=2;spage=249;epage=250;aulast=Bhandari;type=3
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21375515

H Αυστραλιανή εταιρία η Peplin Biotech διενήργησε και διενεργεί έρευνες για το χυμό της γαλατσίδας – ευφορβίας ως μία απλή τοπική θεραπεία για συγκεκριμένους τύπους καρκίνου του δέρματος όπως βασικά καρκινώματα τα οποία είναι οι πιο συνηθισμένοι τύποι καρκίνου στον άνθρωπο.
Η εταιρεία ξεκίνησε της έρευνές της ορμώμενη από την έτσι και αλλιώς χρήση της γαλατσίδας χρόνια πριν από τους ανθρώπους της Αυστραλίας, οι οποίοι χρησιμοποιούσαν το γαλακτώδες χυμό της γαλατσίδας – ευφορβίας για να θεραπεύουν καρκινογενή σημάδια στην επιδερμίδα τους.
Ο φρέσκος χυμός της γαλατσίδας – ευφορβίας επαλείφεται στο σημείο του δέρματος με το πρόβλημα και
μετά από μερικές ημέρες το σημείο εξελίσσεται σε μια εκτεταμένη, πρησμένη πληγή η οποία στη συνέχεια ξεραίνεται και πέφτει.
Σύμφωνα λοιπόν με την Peplin Biotech, ο χυμός διεισδύει στο δέρμα και καταστρέφει τα κακοήθη κύτταρα.

* http://appliedmaths2.ee.duth.gr/TO%20PHYSIKO%20PERIVALLON%20STIN%20ARCHAIA%20ELLADA.pdf
Αναφορές:
paulhaider.wordpress.com

Share: