Τα φυτά μεγαλώνουν για να αρέσουν – μένουμε συντονισμένοι στη μουσική της ζωής, στην ομορφιά του πλανήτη μας

     Η ποιητική σκέψη του Goethe πως μια πνευματική ουσία κρυβόταν πίσω από την υλική μορφή των φυτών, τοποθετήθηκε σε μια σταθερότερη  βάση από ένα γιατρό και καθηγητή της φυσικής του Πανεπιστημίου της Λειψίας.
Έχοντας στο ενεργητικό του πάνω από σαράντα μελέτες για θέματα όπως είναι η μέτρηση των ηλεκτρικών ρευμάτων και η αντίληψη των χρωμάτων ο Gustav Theodor Fechner, έφτασε σε σημείο να κατανοήσει σε βάθος τα φυτά με έναν εντελώς απροσδόκητο τρόπο.
Το 1839 άρχισε να κοιτάζει τον ήλιο ελπίζοντας να ανακαλύψει την φύση των μετεικασμάτων, αυτές τις παράξενες εικόνες που φαίνεται πως μένουν απάνω στον αμφιβληστροειδή του ματιού ακόμα και όταν πάψει να υπάρχει ο κανονικός οπτικός ερεθισμός.
Μερικές μέρες αργότερα ανακάλυψε τρομαγμένος πως τυφλωνόταν.
Εξαντλημένος από την υπερκόπωση και ανήμπορος, με την καινούργια του πάθηση να αντιμετωπίσει τους φίλους και τους συνεργάτες του, αποτραβήχτηκε σε ένα σκοτεινό δωμάτιο με μια μάσκα στο πρόσωπό του για να ζήσει μόνος προσευχόμενος να γίνει καλά.
Ένα ανοιξιάτικο πρωινό, τρία χρόνια αργότερα, καταλαβαίνοντας πως είχε ξαναβρεί την όρασή του, βγήκε ξανά στο φως της ημέρας.
Περπατώντας χαρούμενος κοντά στον ποταμό Μούλντε, αναγνώρισε αμέσως ότι τα λουλούδια και τα δέντρα στις όχθες του είχαν ψυχή μέσα τους.
“Καθώς στεκόμουν πλάι στο νερό και κοίταζα ένα λουλούδι, ήταν σαν να έβλεπα την ψυχή του να υψώνεται από τον ανθό του και περνώντας μέσα από την καταχνιά να γίνεται καθαρότερη μέχρι που να κρέμεται από πάνω της καθαρά η πνευματική μορφή.
Ίσως να ήθελε να σταθεί στη στέγη του ανθισμένου σπιτιού της για να απολαύσει περισσότερο τον ήλιο.
Πιστεύοντας ότι ήταν αόρατη ξαφνιάστηκε σαν είδε μπροστά της ένα μικρό παιδί!”        σελ.68
     Ο Ehrenfried Pfeiffer ο πρωτοπόρος επιστήμονας της biodynamic agriculture– βιοδυναμική γεωργία- έχει γράψει στο εγχειρίδιό του
“χρωματογραφία χρησιμοποιούμενη για δοκιμές ποιότητας” πως 
ο  Goethe, είχε πει μιά μεγάλη αλήθεια
είχε πει πως: “το σύνολο είναι περισσότερο από το άθροισμα των μερών του” αυτή η ρήση ειπωμένη εκατόν πενήντα χρόνια πριν έχει τεράστια σημασία για την αναγνώριση της φυσικής βιολογικής ποιότητας, συνεχίζει ο Pfeiffer και συμπληρώνει: αυτό σημαίνει ότι ένας φυσικός οργανισμός ή μια οντότητα περιέχει παράγοντες που δεν μπορούν να αναγνωριστούν  ή να επιδειχθούν, αν αναλύσει κανείς τον αρχικό οργανισμό και προσδιορίσει τα συστατικά μέρη του με τη μέθοδο της ανάλυσης.
Μπορεί κάποιος, παραδείγματος χάρη, να πάρει ένα σπόρο, να τον αναλύσει για πρωτεΐνες, 
υδατάνθρακες,
λίπη, 
ορυκτά,
υγρότητα και 
βιταμίνες αλλά τίποτα 
από αυτά δεν θα αποκαλύψει το γενετικό παρελθόν του ή τη βιολογική αξία του!!!  σελ.137
     Λέγεται πως ο θεός Κρίσνα, η όγδοη και βασική αβατάρ και ενσάρκωση του Βισνού,
μέλος μαζί με το Σίβα και τον Βράχμα της Ινδικής θεϊκής τριάδας, χρησιμοποιούσε τη μουσική για να κάνει πιο γρήγορη την ανάπτυξη της όμορφης χλόης στο Κουντζαβάν του Βρινταβάν
Μιας πόλης που ήταν ονομαστή από παλιά για τους άγιους-μουσικούς της.
Πολύ αργότερα ο Μιάν Ταν Σέν, ένας από τους σοφούς της αυλής ενός διάσημου Μογγόλου αυτοκράτορα λέγεται πως έκανε θαύματα με το τραγούδι του.
Έφερνε βροχή,
άναβε τις λυχνίες του λαδιού ή αναζωογονούσε τα φυτά και τα έκανε να ανθίζουν ψάλλοντας απλώς ευλαβικά τραγούδια ή ragas
Η θελκτική αυτή ιδέα επιβεβαιώνεται στα κείμενα Tamil
όπου αναφέρεται πως τα μάτια ή τα μπουμπούκια του ζαχαροκάλαμου μεγαλώνουν γοργά,
αντιδρώντας στο μελίρρυτο βόμβο των διάστικτων σκαθαριών και στην άφθονη ροή του ζαχαρένιου νέκταρ των χρυσαφένιων ανθών της cassia fistula, όταν ακούνε σερενάτες με απαλή μελωδία.
συνεχίζεται…
και είναι από το βιβλίο:
” Η Μυστική Ζωή των Φυτών ” 
των Peter Tompkins and Christopher Bird

Κείμενο και επιμέλεια κειμένου:thalia-botanologia.gr