Μπαμπανέτσα, μια αλλιώτικη χορτόπιτα που αναδεικνύει το μεγαλείο της απλότητας.

Μπαμπανέτσα, σπουδαία μέσα στην απλότητά της
Μια ντόπια στερεοελλαδίτικη συνταγή χορτόπιτας, η οποία με απλό τρόπο αναδεικνύει το γευστικό μεγαλείο των χόρτων και την φαντασία των γυναικών της υπαίθρου του προηγούμενου αιώνα, οι οποίες με απλές πρώτες ύλες έπρεπε να ταΐσουν την οικογένειά τους.
Την “Μπαμπανέτσα” την έμαθα από την πεθερά μου.
Ήταν μια πίτα “αλλιώτικη” για μένα, με μια υπέροχη μεστή γεύση, που με έκανε να αγαπήσω αμέσως το καλαμποκάλευρο, ένα αλεύρι που δεν χρησιμοποιούσαν ή χρησιμοποιούσαν ελάχιστα, στα μέρη μου στην Πελοπόννησο.
Στα μέρη της  Φθιώτιδας, από όπου και η καταγωγή της πεθεράς μου, η μπαμπανέτσα, ήταν μια πίτα με άγρια “λάχανα”,
τυρί φέτα και καλαμποκάλευρο.
Η πεθερά μου συνήθιζε να βάζει πάντα πιο πολλά πράσα, καθώς ήταν και η αδυναμία της.
Στην Αθήνα πάντα έκανε την μπαμπανέτσα με ότι άγρια χόρτα εποχής έβρισκε στη λαϊκή αγορά της γειτονιάς της.
Στα χωριά της Φθιώτιδας τον προηγούμενο αιώνα, έκανα την “μπαμπανέτσα” με  “λάχανα” που μάζευαν οι ίδιες οι γυναίκες.
Η συνταγή που σας δίνω είναι με άγρια “λάχανα”, τα οποία βέβαια μπορούμε να αντικαταστήσουμε με χόρτα που θα βρούμε στη λαϊκή μας αγορά – στα χωριά μας με τη λέξη “λάχανα” εννοούσαν όλα τα άγρια χόρτα των αγρών.
Μπορούμε αν θέλουμε να προσθέσουμε και σπανάκι.
Η πίτα μας δεν πρέπει να γίνει καθόλου “παχιά”, γιατί μπορεί να μας μείνουν “άβραστα” τα χόρτα
Οι ποσότητες που θα χρειαστώ είναι:
-. 1 ½ κιλό από χόρτα άγρια, όπως αγριολάπατα,
αγριοσέσκουλα,
παπαρούνες,
καυκαλήθρες
μάραθος,
αγριόπρασα,
μυρώνια και
φύλλα άγριου σκόρδου
-. ½ κιλό φέτα σκληρή
-. 2 ποτήρια του νερού λάδι
-. 4 ποτήρια του νερού καλαμποκάλευρο
-. πιπέρι
-. αλάτι
-. 1 κουταλάκι του γλυκού κουρκούμι
 πλένω πολύ καλά τα χόρτα μου και τα ψιλοκόβω σε μια λεκάνη,
τα αλατίζω και τα ανακατεύω πολύ καλά με τα χέρια μου, να πάει παντού το αλάτι,
τα μεταφέρω σε ένα μεγάλο σουρωτήρι και τα τρίβω με τα χέρια μου, ώστε να διευκολύνω  να φύγει το νερό που έχουν παρακρατήσει,
τα αφήνω να στραγγίσουν για 20 περίπου λεπτά,
αφού στραγγίσουν, τα μεταφέρω πάλι στη λεκάνη και προσθέτω τη φέτα, την οποία έχω τρίψει με τα χέρια μου σε μικρά κομματάκια*,
προσθέτω το πιπέρι και ανακατεύω,
σε μια αναλόγου μεγέθους λεκάνη βάζω 2 ½ ποτήρια καλαμποκάλευρο,
λίγο αλάτι,
1 ποτήρι του νερού λάδι
μπόλικο πιπέρι και
προσθέτω σιγά-σιγά, τόσο νερό, όσο να φτιάξω έναν αρκετά παχύρρευστο χυλό,
αλείφω ένα αντικολλητικό ταψί- 30cm διάμετρο- πολύ καλά με λάδι και
απλώνω ομοιόμορφα το χυλό μου,
με τα δάκτυλά μου σηκώνω τη ζύμη γύρω-γύρω στο τοίχωμα του ταψιού, ώστε να μην ακουμπάνε τα χόρτα μου στα τοιχώματα του ταψιού,
προσθέτω τα χόρτα,
τα πατάω με τις παλάμες μου να στρωθούν ομοιόμορφα και
ρίχνω μισό ποτήρι λάδι, γύρω-γύρω σε όλη την επιφάνεια της πίτας μου
αφού έχω απλώσει πολύ καλά τα χόρτα μου στο ταψί, κοσκινίζω πάνω τους το υπόλοιπο καλαμποκάλευρο, τόσο όσο να μην φαίνονται τα χόρτα και
ραντίζω το καλαμποκάλευρο με  νερό και λάδι ώστε να βραχεί πολύ καλά,
ψήνω για 60 λεπτά σε προθερμασμένο φούρνο στους 200 βαθμούς, η θερμοκρασία είναι πάντα ανάλογα με το φούρνο, για περίπου μία ώρα μέχρι να ροδίσει η επιφάνεια της πίτας μου.

Είναι μια θαυμάσια πίτα, την οποία έχω κατατάξει στα comfort foods και την οποία μπορούμε να φάμε ζεστή ή κρύα, σαν κυρίως γεύμα με μια συνοδευτική σαλάτα, ή να την προσφέρουμε σαν δεκατιανό στα παιδιά μας.
Η διατροφική της αξία υψηλότατη, με βιταμίνες και ιχνοστοιχεία που έχει καθημερινά ανάγκη ο οργανισμός μας!

*Όλες οι συνταγές επιδέχονται διαφοροποιήσεις και πολλές φορές, κάθε μάγειρας ή μαγείρισσα μπορεί να προσθέσει τη δικιά του πινελιά.
Στην συγκεκριμένη πίτα, επειδή δεν θέλω να “φύγω” μακριά από την πρωτότυπη συνταγή, το μόνο που προσθέτω είναι 1 κουταλάκι του γλυκού κουρκούμι στην τριμμένη μου φέτα.

Κείμενο και επιμέλεια κειμένου:thalia-botanologia.gr