Αγριμόνιο το ευπατόριο – ας το γνωρίσουμε πρώτα μέσα από τις φωτογραφίες του και τον τελευταίο βασιλιά του Πόντου το Μιθριδάτη τον Ευπάτωρα
αγριμόνιο το ευπατόριο ή Agrimonia eupatoria
“αγριμόνιο το ευπατόριο” – έτσι το βάπτισε ο Διοσκουρίδης για να τιμήσει το βασιλιά του Πόντου Μιθριδάτη τον Ευπάτορα ο οποίος είχε αναπτύξει μιά ιδιαίτερη σχέση με τα βότανα…
Ο Παπίας ήταν ο προσωπικός φαρμακολόγος του Μιθριδάτη…
και
διαβάζουμε από “τον τελευταίο βασιλιά” του Michael Curtis Ford
“τον πεντηκοστό όγδοο χρόνο της ζωής τους οι περισσότεροι άνθρωποι που κράτησαν στα χέρια τους εξουσία είναι , αν όχι νεκροί , τουλάχιστον από καιρό στη σύνταξη , περνώντας όλο το χρόνο τους φροντίζοντας τα χτήματά τους,
καλλιεργώντας άφθονα γλυκά σταφύλια και ανατρέφοντας τα εγγόνια τους.
Ο πατέρας δεν ήταν ούτε το ένα ούτε το άλλο.
Πράγματι , αν δεν υπήρχαν τα κρατικά αρχεία που μαρτυρούσαν ότι βρισκόταν ήδη στο θρόνο του Πόντου τριάντα επτά ολόκληρα χρόνια ,
θα μπορούσε κανείς να τον κάνει είκοσι χρόνια νεότερο ή να θεωρήσει ότι είχε ανακαλύψει την πηγή της νεότητας.
Η κορμοστασιά του ήταν απαράλλακτη.
Αντί τα χρόνια να τον βαρύνουν , ο πατέρας κρατούσε ακόμη την πλάτη του ολόισια όπως οι στρατιώτες.
Οι μύες του δεν είχαν χάσει τίποτα από το σφρίγος τους ούτε οι ώμοι και η πλάτη του τη δύναμη και την ευθύτητά τους.
Τα μαλλιά του ήταν το ίδιο καστανά και μακρυά με τη χαίτη των νεανικών του χρόνων ,
ενώ ξεπερνούσε σε ταχύτητα και ευελιξία ακόμα και τους επαγγελματίες παλαιστές που περιόδευαν από πόλη σε πόλη.
Οι ικανότητές του στην ιππασία και την τοξοβολία παρέμεναν θρυλικές και όσο αφορά το χάρισμα του λόγου δεν υπήρχε όμοιός του.
Ήταν ικανός τόσο να αναλύει λεπτά φιλοσοφικά ζητήματα όσο
και να παροτρύνει σαν μουλαράς τους στρατιώτες του στην εκαπαίδευση , για να μην αναφερθώ στα τολμηρά αστεία που ήξερε να λέει σε κάθε ασιατική διάλεκτο ,
τα οποία αποτελούν την μεγαλύτερη απόδειξη της ευχέρειας που έχει κανείς σε μία γλώσσα.
Μόνο τα χέρια του φανέρωναν ότι ήταν άνθρωπος και όχι θεός ,
καθώς
δεν ήταν χέρια θεού , ούτε καν βασιλιά , αλλά αντίθετα χέρια ενός απλού στρατιώτη:
Οι αρθρώσεις ήταν όλο ουλές , οι παλάμες τραχιές και σκληρές σαν ξύλο βελανιδιάς από τις ατέλειωτες ώρες που περνούσε με τα όπλα και τα εργαλεία.
Τα σαρκώδη σημεία στις παλάμες του ήταν γεμάτα κάλους….
Τα χέρια του ήταν ο χάρτης που πάνω του έβλεπες κάθε ταξίδι που είχε κάνει , κάθε νίκη και κάθε ήττα που είχε γνωρίσει στη ζωή του.
Ο άνθρωπος ήταν αγέραστος.
Τον είχαν κάνει αθάνατο τα αντίδοτα που του ετοίμαζε καθημερινά ο Παπίας.
Αλλά και ο ηλικιωμένος φαρμακολόγος παρέμενε ακμαίος και δραστήριος.
Πρέπει να ήταν αιωνόβιος , ή τουλάχιστον έτσι φαινόταν σε μένα , αλλά είχε τη ζωντάνια ανθρώπου πολλές δεκαετίες νεότερου.
Αντιμετώπιζε το έργο του με τη σοβαρότητα που άρμοζε στη δύναμη που κρατούσε στα χέρια του
“πόσα συστατικά έχει το μείγμα σου;”
ρώτησα μιά μέρα τον ηλικιωμένο φαρμακολόγο
“πενήντα τέσσερα νεαρέ αφέντη”
μου κόπηκε η ανάσα
“πενήντα τέσσερα!”
“πράγματι”
έγνεψε καταφατικά
“το μείγμα του πατρός σου δεν είναι κάτι απλό.
Απαιτείται το μεγαλύτερο μέρος μιά μέρας προκειμένου να αναμειχθεί,
πολύ περισσότερο δε να συγκεντρωθούν τα συστατικά του , καίτοι προσπαθώ να προμηθεύομαι ικανές ποσότητες”
“Μα Παπία για τι χρειάζονται όλα αυτά;”
“Ααα”
έκανε γελώντας σιγανά
“για δυό λόγους , νεαρέ αφέντη”
και εδώ χαμήλωσε τη φωνή του
“ο ένας είναι να κάνω τον πατέρα σου άτρωτο!”
Ένα από τα πενήντα τέσσερα βότανα που περιείχε το μείγμα του Παπία ήταν
και
το αγριμόνιο.
τα βότανα αυτά τα γνώριζαν μόνο τρία άτομα
Ο Παπίας
Ο Μιθριδάτης Φαρνάκης Β΄,γιός του Μιθριδάτη και
ο ίδιος ο Μιθριδάτης ο οποίος
υπήρξε από τους πιο μορφωμένους ανθρώπους της εποχής του
όταν ήταν μικρός δολοφονήθηκε ο πατέρας του Μιθριδάτης Ε΄ ο Ευεργέτης από ανθρώπους που πλήρωσε η μητέρα του Λαοδίκη, η οποία και ανέλαβε την αντιβασιλεία του Πόντου…
ο μικρός Μιθριδάτης ΣΤ έφυγε από το παλάτι – φοβούμενος την μητέρα του – με μιά ομάδα πιστών φίλων του και
κρύφτηκε στο βουνό
εκεί ανδρώθηκε και σκληραγωγήθηκε μέχρι τα 20 του χρόνια οπότε και γύρισε πανηγυρικά – πάνω σε ένα χρυσό άλογο -και ξαφνικά στη πρωτεύουσα του βασιλείου….
κατέλαβε την εξουσία και έγινε βασιλιάς του Πόντου…
Ο Μιθριδάτης γενικά επέβαλε την προσωπικότητά του αντλώντας από την καταγωγή του…
από την πλευρά του πατέρα του οι πρόγονοί του έφθαναν ως τον Κύρo και τον Δαρείο
ενώ από την πλευρά της μητέρας του ως τον Μέγα Αλέξανδρο…
έγινε γνώστης της Ελληνικής φιλοσοφίας και σκέψης
στην δε αυλή του συγκεντρωνόταν σοφοί από όλο τον κόσμο όπως
φιλόσοφοι
ιατροί
φαρμακολόγοι
ποιητές
ρήτορες
καλλιτέχνες
λόγιοι
Ο ίδιος δε μελετούσε ιδιαίτερα την φαρμακολογία
την ιατρική
τη βοτανολογία και
την τοξικολογία….
Και τώρα οι φωτογραφίες της αγριμόνιας για να την αναγνωρίζουμε
όλες οι πληροφορίες για το αγριμόνιο:https://botanologia.gr/agrimonio-to-votano-poy-therapeyei-oles-tis-loimoxeis-poy-emmenoyn/
Κείμενο και επιμέλεια κειμένου : thalia – botanologia.gr
