Οι δράσεις των βοτάνων: Ισχυρότατα “παυσίπονα” βότανα με στοχευμένη δράση.
Βότανα με ισχυρή αναλγητική – άλγος*- και αντιφλεγμονώδη δράση.
Ο πόνος ο σωματικός, είναι η δυσάρεστη και οδυνηρή αίσθηση που συνήθως προκύπτει από ένα πολύ έντονο ή καταστροφικό σωματικό ερέθισμα και πολλές φορές μπορεί να περιορίσει τις ικανότητές μας και τις δυνατότητές μας, ώστε να μην μπορούμε να ακολουθήσουμε τις καθημερινές μας συνήθειες.
Ο πόνος είναι μια πολύ προσωπική εμπειρία, η οποία διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο, διότι βιώνεται υποκειμενικά, καθώς επηρεάζεται από την κατάσταση του εγκεφάλου μας, μέσα στον οποίο σχηματίζεται η αίσθηση και ο πόνος ως προέκτασή της.
Παράγοντες όπως η συναισθηματική πίεση και η συνολική φυσική μας κατάσταση παίζουν αποδεδειγμένα ρόλο στον τρόπο που αισθανόμαστε τον πόνο.
Η συνήθεια,
η ψυχική κατάσταση,
το αν βρίσκεται κανείς σε ύπνωση,
αν τελεί υπό ουσίες που επιδρούν στο κεντρικό νευρικό σύστημα, κάνουν την αίσθηση του πόνου υποκειμενική και συχνά λειτουργεί ως ένα πρώτο προειδοποιητικό σημάδι που δείχνει ότι κάτι δεν πάει καλά στο σώμα μας και ο ρόλος του είναι η προστασία του κάθε ζωντανού οργανισμού.
Όταν οποιαδήποτε αίσθηση φθάνει σε κορεσμό από υπερβολικά έντονα ερεθίσματα, τότε συνήθως ο οργανισμός μας φτάνει στα όριά του και κινδυνεύει να υποστεί απώλειες και έρχεται ο πόνος, ο οποίος δρα ως προειδοποίηση, ώστε να μας προφυλάξει από τέτοιες δυσάρεστες συνέπειες.
Όταν κάποιος δεν έχει αίσθηση του πόνου δεν μπορεί να φυλαχτεί και αυτό συμβαίνει, είτε σε όποιον δεν λειτουργεί το κέντρο του πόνου στον εγκέφαλό του, είτε ο πόνος βρίσκεται σε καταστολή από φάρμακα, τοπική αναισθησία κλπ.
Το να έχουμε την ικανότητα και να μπορούμε να περιγράψουμε με ακρίβεια το δικό μας πόνο, μας βοηθάει στη σωστή διάγνωση του πόνους μας και άρα στη σωστή αντιμετώπισή του.
Για την αντιμετώπιση του πόνου υπάρχουν πολλές προσεγγίσεις.
Ανάμεσά τους και τα ισχυρότατα αναλγητικά ή παυσίπονα βότανα.
Ας γνωρίσουμε οκτώ από αυτά, τα οποία διαθέτουν τεκμηριωμένη δράση και κλινικές μελέτες, οι οποίες καταγράφουν το αποτέλεσμα, τη σωστή δοσολογία, τις παρενέργειές τους, αν υπάρχουν, τον στοχευμένο τομέα δράσης τους και τη στοχευμένη θεραπευτική τους δράση:
1. άρνικα/Arnica montana L για τον πόνο της οστεοαρθρίτιδας και ειδικά για την οστεοαρθρίτιδα του καρπού κα των δακτύλων
2. τζίντζερ/Zingiber officinale για την δυσμηνόρροια και τον αρθριτικό πόνο στο γόνατο
3. κουρκούμι/Curcuma longa L. -για τον πόνο της οστεοαρθρίτιδας και ειδικά για την οστεοαρθρίτιδα του γόνατος.
4. θυμάρι/Thymus vulgaris L για την δυσμηνόρροια
5. κανέλα/Cinnamomum verum για την πρωτοπαθή δυσμηνόρροια
6. καγιέν/cayenne για τη θεραπεία νευροπαθητικού πόνου διαφόρων αιτιών
7. αμαμηλίδα/Hamamelis virginiana στοχεύει ειδικά τον πόνο που αιτία του είναι οι κιρσοί, οι ευρυαγγείες, οι αιμορροΐδες.
8. αρπαγόφυτο/harpagophytum procumbens: τους πόνους των εκφυλιστικών παθήσεων του μυοσκελετικού συστήματος και για όλους τους μυϊκούς πόνους,
1. άρνικα –Arnica montana L : μια μελέτη του 2007 διαπίστωσε ότι η άρνικα, που εφαρμόζεται τοπικά, είναι εξίσου αποτελεσματική με μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ), για την ανακούφιση των συμπτωμάτων που σχετίζονται με την οστεοαρθρίτιδα του καρπού και με ελάχιστες, έως μηδαμινές παρενέργειες.
2. τζίντζερ – Zingiber officinale : μια μελέτη του 2009 διαπίστωσε ότι το τζίντζερ είναι εξίσου αποτελεσματικό με μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ) για συμπτώματα πόνου που σχετίζονται με δύσκολους εμμηνορροϊκούς κύκλους – δυσμηνόρροια,
αλλά και τον αρθριτικό πόνο.
3. κουρκούμι – Curcuma longa L.: μια μελέτη του 2014 διαπίστωσε ότι τα εκχυλίσματα κουρκουμιού είναι εξίσου αποτελεσματικά με μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ) για την ανακούφιση των συμπτωμάτων της οστεοαρθρίτιδας του γόνατος.
4. θυμάρι – Thymus vulgaris L.: Μελέτη του 2004 διαπίστωσε ότι ένα εκχύλισμα θυμαριού είναι εξίσου αποτελεσματικό με μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ) στη μείωση των συμπτωμάτων του πόνου και του σπασμού που σχετίζονται με δύσκολους εμμηνορροϊκούς κύκλους – δυσμηνόρροια.
5. κανέλα – Cinnamomum verum : μια μελέτη του 2015 διαπίστωσε ότι η κανέλα ήταν εξίσου αποτελεσματική με μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ) για τον πόνο που σχετίζεται με δύσκολους εμμηνορροϊκούς κύκλους – δυσμηνόρροια.
6. καγιέν-cayenne : η αντιφλεγμονώδης και αναλγητική δράση της καψαϊκίνης, η οποία είναι το δραστικό συστατικό του Capsicum frutescens L, είχε αναφερθεί σε πάρα πολλές μελέτες και έχει παρουσιαστεί ως ένα εναλλακτικό αναλγητικό και ως ένας ισχυρός αντιφλεγμονώδης παράγοντας όταν οι τρέχοντες παράγοντες αντενδείκνυνται ή δεν είναι κατάλληλοι.
Η τοπική εφαρμογή κρέμας και πηκτωμάτων καψαϊκίνης υψηλής συγκέντρωσης έχει χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία νευροπαθητικού πόνου διαφόρων αιτιών
7. αμαμηλίδα/Hamamelis virginiana : το έβδομο στη σειρά, αλλά όχι τελευταίο, ισχυρότατο αναλγητικό και αντιφλεγμονώδες βότανο με ισχυρότατη αναλγητική και θεραπευτική δράση, το οποίο στοχεύει ειδικά τον πόνο που αιτία του είναι οι κιρσοί,
οι ευρυαγγείες, οι αιμορροΐδες.
8. αρπαγόφυτο/harpagophytum procumbens: ένα καθιερωμένο βότανο, εξίσου αποτελεσματικό με μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ), για τους πόνους που αιτία τους είναι η ρευματοειδής αρθρίτιδα,
η οστεοαρθρίτιδα και άλλες εκφυλιστικές παθήσεις του μυοσκελετικού συστήματος,
για όλους τους μυϊκούς πόνους,
για τον πόνο στον αυχένα,
στην πλάτη,
στη μέση,
στους γοφούς,
στα γόνατα.
*άλγος, αναλγητικά
Ο μεγάλος μας ποιητής, ο γλυκός Σεφέρης είχε πει πως “Οι Έλληνες, από τη εποχή που μίλησε ο Όμηρος ως τα σήμερα, μιλούμε,
ανασαίνουμε και τραγουδούμε με την ίδια γλώσσα, την Ελληνική, κληρονομιά και συνάμα κατάκτηση μοναδική και αξετίμητη”
Άλγος, λοιπόν, είναι ο σωματικός πόνος της ομηρικής εποχής και μεταφέρεται μέχρι εμάς σήμερα με τη λέξη “αναλγητικά”, αυτά που παίρνουν μακριά μας το άλγος, τον σωματικό πόνο.
Άλγος – και θα βρούμε σπουδαία κεφάλαια στην αρχαία Ελληνική βιβλιογραφία που αναφέρονται στην αντιμετώπιση του σωματικού πόνου.
Οι ρίζες και αναφορές πηγαίνουν πολύ πίσω, σχεδόν μέχρι τον Ασκληπιό και τον Όμηρο.
Ακολουθεί ο Ιπποκράτης και οι επίγονοί του και η ιστορία του πόνου ακολουθεί την ιστορία και την εξέλιξη της ανθρωπότητας.
Και τα βότανα από τότε μέχρι σήμερα παραμένουν στην υπηρεσία των ανθρώπων.
Και πληροφορίες λαμβάνονται μέσω εθνοβοτανικών ερευνών, οι οποίες περιλαμβάνουν τη μελέτη των βοτάνων σε σχέση με τον πολιτισμό των ανθρώπων.
Οι εθνοβοτανικές έρευνες περιλαμβάνουν την αλληλεπίδραση με τους ανθρώπους και το περιβάλλον τους και συνεπώς είναι συμμετοχικές προσεγγίσεις, στις οποίες οι ντόπιοι μπορούν να συνεισφέρουν τις γνώσεις τους σχετικά με τις χρήσεις των φυτών στο περιβάλλον τους.
Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει την ταυτοποίηση,
την τεκμηρίωση και τη διατήρηση και χρήση των φαρμακευτικών βοτάνων και όπως λέει και ο εθνοβοτανολόγος Paul Alan Cox, Ph.D. “Όταν οι λαοί ζουν εδώ και πολλές δεκαετίες σε περιοχές όπου η χλωρίδα ποικίλει και μεταδίδουν τις συνταγές τους από γενιά σε γενιά,η χρήση ενός θεραπευτικού φυτού παρέχει τόσες ορθές πληροφορίες όσες και οι κλινικές δοκιμές μεγάλης κλίμακας”
όλοι μπορούμε και πρέπει να είμαστε υγιείς
Κείμενο και επιμέλεια κειμένου:thalia/botanologia.gr
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4437117/
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/16531187/
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24778782/
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24672232/
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19216660/
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/17318618/
