Παρνασσία η ελοχαρής/Parnassia palustris- Ένα πανέμορφο λουλούδι

Παρνασσία η ελοχαρής/Parnassia palustris – Ένα πανέμορφο λουλούδι/βότανο, το οποίο συναντάμε και στη χώρα μας.
Η Parnassia palustris είναι ένα κοινό βότανο σε υγροτόπους, που χαρακτηρίζεται από λεπτά λευκά πανέμορφα άνθη.
Είναι ευρωσιβηρικό είδος που κατανέμεται και στην ηπειρωτική Ελλάδα, σε όχθες ρεμάτων,
σε πηγές και σε υγρές βραχώδεις θέσεις στην ορεινή ζώνη, μεταξύ 500-2000 μ..
Το είδος Παρνασσία η ελοχαρής/Parnassia palustris, ανήκει στην οικογένεια Parnassiaceae/Παρνασσιίδες, που περιλαμβάνει μόνο το γένος Parnassia και είναι το πιο διαδεδομένο είδος του γένους. 
Η περιοχή διανομής καλύπτει μεγάλα τμήματα της βόρειας Ευρασίας και της Βόρειας Αμερικής.
Θα την βρούμε όμως και στην Κίνα και στην περιοχή των Ιμαλαΐων.
Θα την συναντήσουμε και σε μια σημαία!
Ναι, ναι σε μια σημαία.
Στη σημαία της κομητείας του Cumberland.
Η Parnassia palustris είναι το λουλούδι της κομητείας του Cumberland στην Αγγλία και εμφανίζεται στη σημαία του
Οι μπλε και λευκές κυματιστές γραμμές αντιπροσωπεύουν τις ακτές, τα βουνά, τους καταρράκτες και τις λίμνες της κομητείας.
Ενώ, το πράσινο πάνω μισό, γεμάτο με λουλούδια παρνασσίδας, θυμίζει τα ελώδη υψίπεδα και τις εύφορες πεδιάδες του, όπου φυτρώνει το πανέμορφο λουλούδι.
Το όνομα του γένους προέρχεται από την ελληνική λέξη “Παρνασσός/Parnassus”, το βουνό που κατά την ελληνική μυθολογία θεωρείται η έδρα της ομορφιάς και της χάρης, σε συνάρτηση με την ομορφιά αυτού του πανέμορφου λουλουδιού, ο δε Caspar Bauhin κάνει νύξη για “ένα φυτό, το οποίο  λέγεται ότι φυτρώνει στον Παρνασσό”
Ένας άλλος μεγάλος βοτανολόγος που ασχολήθηκε με την παρνασσίδα ήταν και ο Γερμανός πολυμαθής,
γεωγράφος,
φυσιοδίφης,
εξερευνητής και υπέρμαχος της ρομαντικής φιλοσοφίας και επιστήμης Alexander von Humboldt
Ο Alexander von Humboldt ανέστησε τη χρήση της λέξης σύμπαν από τα αρχαία ελληνικά και την ανέθεσε στην πολύτομη πραγματεία του, Κόσμος/cosmos
Ο Alexander von Humboldt όταν τελείωσε τη σχολή του the School of Mines στο Freiberg  δημοσίευσε τρία άρθρα για τα βότανα στο Annalen der Botanik.
Αυτά ήταν τα πρώτα του από την πληθώρα που θα παρήγαγε στο μέλλον ο παγκοσμίου φήμης εξερευνητής.
Ένα από αυτά τα άρθρα αφορούσε την παρνασσίδα με τίτλο “On the Motion of the Filaments of the Parnassia Palustris”
Το όνομα του είδους, επίσης από το λατινική λέξη “palustris/ελώδης”, αναφέρεται στο βιότοπό του, περιβάλλοντα πλούσια σε υδάτινους βάλτους αλλά και υγρά λιβάδια και πηγές, και εισήχθη για πρώτη φορά από τον Carl von Linné στο Species Plantarum.
Το Species Plantarum, που δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 1753 , είναι ένα δίτομο έργο του Carl von Linné.
Η πραγματοποίησή του αποτέλεσε την αφετηρία της σύγχρονης βοτανικής ονοματολογίας.
Η παρνασσίς έχει φύλλα σε σχήμα καρδιάς με μακρύ μίσχο, τα οποία έχουν μήκος 10-30 cm.
Στο κέντρο του φύλλου, βρίσκεται ο ανθοφόρος μίσχος.
Ο μίσχος έχει ένα μοναχικό λευκό πανέμορφο λουλούδι, που θα το δούμε να ανθίζει από τον Ιούλιο μέχρι το Σεπτέμβριο,
Το λουλούδι έχει 5 στήμονες γύρω από το κέντρο.
Το λουλούδι παράγει ένα γλυκό άρωμα σαν μέλι για να προσελκύει τις μέλισσες/επικονιαστές.
Ο καρπός της παρνασσίδας είναι μια κάψουλα μήκους περίπου 1 cm, που περιέχει πολλούς σπόρους.
Σήμερα η παρνασσίς προστατεύεται  με το γερμανικό Ομοσπονδιακό διάταγμα για την προστασία των ειδών  διότι το το είδος κινδυνεύει με εξαφάνιση
Βοτανική χρήση της παρνασσίδος
Η παρνασσίς δεν χρησιμοποιείται πλέον σήμερα, είχε όμως καταχωρηθεί στο παρελθόν επίσημα ως φάρμακο για τους παλμούς της καρδιάς με το όνομα Herba et Flores Hepaticae albae seu Parnassiae.
Είχε χρησιμοποιηθεί στο παρελθόν για τη θεραπεία των ασθενειών των ματιών και είχε ενταχτεί σε φυτικά φάρμακα για τη θεραπεία παθήσεων του ήπατος, αλλά και ως διουρητικό.
Στη Ρωσία εισήχθη στα τέλη του 19ου αιώνα ως φάρμακο για την επιληψία.
Ως λαϊκή θεραπεία, στις βόρειες χώρες της Ευρώπης -Γερμανία και αλλού- έβραζαν το βότανο σε μπύρα και έπιναν το ρόφημα για τη θεραπεία προβλημάτων του στομάχου, ενώ το έγχυμα από τα φύλλα της παρνασσίδας το χρησιμοποιούσαν  για τη θεραπεία της δυσπεψίας,
ως στοματικό διάλυμα για τη θεραπεία της στοματίτιδας,
με το αποξηραμένο και κονιοποιημένο βότανο πασπάλιζαν τις πληγές για να βοηθήσει τη διαδικασία επούλωσης,
το ανακάτευαν με κρασί ή νερό, για να διαλύσουν τις πέτρες στα νεφρά,
με το αποσταλμένο υγρό του βοτάνου, το οποίο συνέλεγαν από τον ατμό που δημιουργείτο από το βράσιμο των φύλλων του βοτάνου στο νερό,  ήταν εξαιρετική στυπτική λοσιόν για τα μάτια.
Γενικά ολόκληρο το βότανο είναι στυπτικό,
ελαφρώς διουρητικό,
ηρεμιστικό,
τονωτικό και τρωτό.
Και βέβαια το φυτό/βότανο περιεγράφηκε από τον Έλληνα γιατρό Διοσκουρίδη, ο οποίος μίλησε για το βότανο και τις ιδιότητές του.
Προσοχή – Το φυτό δεν τρώγεται

Κείμενα και επιμέλεια κειμένου:thalia-botanologia.gr

https://commons.wikimedia.org/wiki/Parnassia_palustris
https://en.wikipedia.org/wiki/Parnassia_palustris
https://it.wikipedia.org/wiki/Parnassia_palustris
https://el.wikipedia.org
https://it.wikipedia.org/wiki/Species_Plantarum
https://de.wikipedia.org/wiki/Sumpf-Herzblatt
https://inpn.mnhn.fr/espece/cd_nom/112426
Cumberland Flag
https://temperate.theferns.info/plant/Parnassia+palustris
http://naturalmedicinalherbs.net/herbs/p/parnassia-palustris=grass-of-parnassus.php