Πως αξιοποιoύμε τη θεραπευτική μας δύναμη;
Αλήθεια – Πώς έχουμε χρησιμοποιήσει και πως χρησιμοποιούμε τη θεραπευτική μας δύναμη;
Ας μιλήσουμε για την έμφυτη και θεραπευτική δύναμη του ανθρώπινου συστήματος, γιατί είναι πραγματικά αλήθεια ότι είμαστε πανίσχυρα όντα…
μπορούμε να περπατάμε στη φωτιά,
να πίνουμε δηλητήρια και να παίζουμε με δηλητηριώδεις οχιές, και όλα αυτά χωρίς αρνητικές συνέπειες!
Όταν ακούμε για μια μητέρα που σηκώνει ένα αυτοκίνητο για να ελευθερώσει το παιδί της, κάνουμε αυτή την ειδική κατάσταση, μια εξαίρεση ή μάλλον ένα “θαύμα”.
Ωστόσο, τα θαύματα είναι τρόπος ζωής ΜΟΝΟ σε κόσμους όπου οι άνθρωποι βλέπουν τέτοια γεγονότα ως κάτι το φυσιολογικό.
Κάποιοι αναρωτιούνται –
-. μήπως φαινόμαστε ευάλωτοι;
αδύναμοι;
-. γιατί δεν βλέπουμε και δεν ακούμε περισσότερα για αυτές τις παραπάνω ικανότητες στις ζωές των ανθρώπων;
Μα, γιατί ξεχνάμε ότι όλες οι ικανότητές μας βασίζονται στην επίγνωσή μας.
Σχεδόν όλοι έχουν προγραμματιστεί με περιορισμούς, ειδικά κατά τη διάρκεια της νεότητάς τους.
Αυτά τα περιοριστικά προγράμματα μας ελέγχουν για το υπόλοιπο της ζωής μας.
Κατά την εκπαίδευση ενός μωρού ελέφαντα, το δένουν συνεχώς σε ένα πάσσαλο με ένα σχοινί.
Το ελεφαντάκι θα παλεύει για μέρες για να απελευθερωθεί από το σχοινί.
Μετά από λίγο, τα παρατάει, συνειδητοποιεί ότι το σχοινί έχει τον “έλεγχο”.
Καθώς ο ελέφαντας μεγαλώνει και αποκτά το γιγαντιαίο του ανάστημα, μπορεί εύκολα να ξεριζώσει το σχοινί και τον πάσσαλο στον οποίο είναι δεμένος από το έδαφος, ωστόσο, λόγω του προγράμματος του “περιορισμού” του, αυτόματα θα στέκεται ακίνητος κάθε φορά που θα τοποθετείται ένα σχοινί γύρω από το λαιμό του, ανεξάρτητα από το πόσο μεγάλος και δυνατός είναι.
Όπως ακριβώς και ο ελέφαντας, έτσι και εμεις, εξ αιτίας των περιοριστικών προγραμμάτων που έχουν εγκατασταθεί στο υποσυνείδητό μας κατά την παιδική μας ηλικία, δεν τολμούμε να αντιδράσουμε ανεξάρτητα από το πόσο δυνατοί είμαστε!
Όταν είμαστε νέοι, αν είμαστε άρρωστοι μας λένε ότι πρέπει να πάμε στο γιατρό για να θεραπευτούμε... αυτό είναι ένα πρόγραμμα που θα κάνει το υποσυνείδητο μυαλό να κλείσει κάθε μηχανισμό αυτοθεραπείας μέχρι να επισκεφτεί κανείς το γιατρό – έχει παρατηρηθεί το παράδοξο, άνθρωποι να γίνονται καλά ακόμα και στο δρόμο τους για το γιατρό!
Οι επίκτητοι φόβοι και οι πεποιθήσεις μας για την ευθραυστότητα και την ευπάθειά μας “προγραμματίζουν” τη βιολογία μας να εκφράζει συμπεριφορές που συνάδουν με αυτούς τους περιορισμούς.
Αυτό υπογραμμίζει τη σημασία της συνειδητοποίησης του “εαυτού” και του επαναπρογραμματισμού του υποσυνείδητου σκληρού μας δίσκου.
-. Ξαναρωτώ λοιπόν και πάλι – πώς έχετε χρησιμοποιήσει τις θεραπευτικές σας δυνάμεις;
Ας μιλήσουμε για την έμφυτη και θεραπευτική δύναμη του ανθρώπινου συστήματος, γιατί είναι πραγματικά αλήθεια ότι είμαστε πανίσχυρα όντα…
μπορούμε να περπατάμε στη φωτιά,
να πίνουμε δηλητήρια και να παίζουμε με δηλητηριώδεις οχιές, και όλα αυτά χωρίς αρνητικές συνέπειες!
Όταν ακούμε για μια μητέρα που σηκώνει ένα αυτοκίνητο για να ελευθερώσει το παιδί της, κάνουμε αυτή την ειδική κατάσταση, μια εξαίρεση ή μάλλον ένα “θαύμα”.
Ωστόσο, τα θαύματα είναι τρόπος ζωής ΜΟΝΟ σε κόσμους όπου οι άνθρωποι βλέπουν τέτοια γεγονότα ως κάτι το φυσιολογικό.
Κάποιοι αναρωτιούνται –
-. μήπως φαινόμαστε ευάλωτοι;
αδύναμοι;
-. γιατί δεν βλέπουμε και δεν ακούμε περισσότερα για αυτές τις παραπάνω ικανότητες στις ζωές των ανθρώπων;
Μα, γιατί ξεχνάμε ότι όλες οι ικανότητές μας βασίζονται στην επίγνωσή μας.
Σχεδόν όλοι έχουν προγραμματιστεί με περιορισμούς, ειδικά κατά τη διάρκεια της νεότητάς τους.
Αυτά τα περιοριστικά προγράμματα μας ελέγχουν για το υπόλοιπο της ζωής μας.
Κατά την εκπαίδευση ενός μωρού ελέφαντα, το δένουν συνεχώς σε ένα πάσσαλο με ένα σχοινί.
Το ελεφαντάκι θα παλεύει για μέρες για να απελευθερωθεί από το σχοινί.
Μετά από λίγο, τα παρατάει, συνειδητοποιεί ότι το σχοινί έχει τον “έλεγχο”.
Καθώς ο ελέφαντας μεγαλώνει και αποκτά το γιγαντιαίο του ανάστημα, μπορεί εύκολα να ξεριζώσει το σχοινί και τον πάσσαλο στον οποίο είναι δεμένος από το έδαφος, ωστόσο, λόγω του προγράμματος του “περιορισμού” του, αυτόματα θα στέκεται ακίνητος κάθε φορά που θα τοποθετείται ένα σχοινί γύρω από το λαιμό του, ανεξάρτητα από το πόσο μεγάλος και δυνατός είναι.
Όπως ακριβώς και ο ελέφαντας, έτσι και εμεις, εξ αιτίας των περιοριστικών προγραμμάτων που έχουν εγκατασταθεί στο υποσυνείδητό μας κατά την παιδική μας ηλικία, δεν τολμούμε να αντιδράσουμε ανεξάρτητα από το πόσο δυνατοί είμαστε!
Όταν είμαστε νέοι, αν είμαστε άρρωστοι μας λένε ότι πρέπει να πάμε στο γιατρό για να θεραπευτούμε... αυτό είναι ένα πρόγραμμα που θα κάνει το υποσυνείδητο μυαλό να κλείσει κάθε μηχανισμό αυτοθεραπείας μέχρι να επισκεφτεί κανείς το γιατρό – έχει παρατηρηθεί το παράδοξο, άνθρωποι να γίνονται καλά ακόμα και στο δρόμο τους για το γιατρό!
Οι επίκτητοι φόβοι και οι πεποιθήσεις μας για την ευθραυστότητα και την ευπάθειά μας “προγραμματίζουν” τη βιολογία μας να εκφράζει συμπεριφορές που συνάδουν με αυτούς τους περιορισμούς.
Αυτό υπογραμμίζει τη σημασία της συνειδητοποίησης του “εαυτού” και του επαναπρογραμματισμού του υποσυνείδητου σκληρού μας δίσκου.
-. Ξαναρωτώ λοιπόν και πάλι – πώς έχετε χρησιμοποιήσει τις θεραπευτικές σας δυνάμεις;
~~~~~~~~~~~~
μετάφραση και επιμέλεια κειμένου:ntina/thalia-botanologia.gr