Ιπποκράτης -“όπου υπάρχει αγάπη για τον άνθρωπο υπάρχει αγάπη και για την τέχνη”
Ιπποκράτης -Ην γαρ παρή φιλανθρωπίη πάρεστι και φιλοτεχνίη
-Μία θεμελιώδης αρχή του Ιπποκράτη ήταν το αξίωμα:
Ο ιατρός πρέπει να ωφελεί τον άρρωστο ή τουλάχιστον να μην τον βλάπτει.
«Aσκέειν, περί τα νοσήματα δύο, ωφελέειν ή μη βλάπτειν».
-Οι απόψεις του για την νοσολογία στηρίζονταν στην διασύνδεση των τριών:
Ο άρρωστος (νοσέων), ο οποίος αποτελεί μία ενιαία σωματοψυχική ενότητα και η οποία πρέπει να ερευνάται στο σύνολο της – ολιστική ιατρική.
Η αρρώστια (νούσημα), η οποία διέπεται από φυσικούς νόμους,
και
ο ιατρός (ιητρός) ο οποίος βοηθάει τη φύση.
-Ο Ιπποκράτης ως γνωστόν πίστευε στην ιαματική δύναμη της φύσης.
Στα γραπτά του υπάρχουν αναφορές για περίπου 237 είδη βοτάνων από ένα σύνολο 254 που χρησιμοποιούσε.
Αρκετά δε από αυτά αποτέλεσαν τη βάση για πολλά φάρμακα του σήμερα.
Τα πιο γνωστά βότανα που χρησιμοποιούσε ο Ιπποκράτης είναι:
• Η Ματζουράνα, την οποία χρησιμοποιούσε ως αναλγητικό σε μυϊκούς πόνους, σε διαστρέμματα και σε στραμπουλίγματα.
• Το δίκταμο, το οποίο χρησιμοποιούσε για τις παθήσεις του στομάχου, για ρευματικές παθήσεις και ως επουλωτικό.
• Το κρίταμο, το οποίο χρησιμοποιούσε ως διουρητικό και για αποτοξινωτικό του αίματος.
• Ο μάραθος, τον οποίο χρησιμοποιούσε για τους πόνους της μήτρας, των ματιών, και σαν ασπίδα προστασίας και ίασης της γρίπης, του βήχα και της ναυτία.
• Το ριζάρι, ως αλοιφή για την επούλωση τραυμάτων.
– Ο Ιπποκράτης γνώριζε ότι πολλά από τα “οξέα νοσήματα”, όπως τα χαρακτήριζε, αυτοϊώνται και ακολουθούσε άλλοτε τις αρχές της εναντιοθεραπείας και άλλοτε της ομοιοθεραπείας.
-εκτός από τα φάρμακα και την χειρουργική θεραπεία απέδιδε ιδιαίτερη σημασία στην υγιεινοδιαιτητική αγωγή…
Ο Ιπποκράτης τα φάρμακα τα χορηγούσε πάντα με φειδώ επειδή γνώριζε τους κινδύνους της πολυφαρμακίας και είναι γνωστή η ρήση του :
“ενίοτε το καλύτερο φάρμακο είναι κανένα φάρμακο”.
“Aγαθον γαρ φάρμακον εστίν ενίοτε και το μηδέν προσφέρειν”
Ο Ιπποκράτης ποτέ δεν ξεχνούσε να υπενθυμίζει ότι όποιος θέλει να θεραπεύσει έναν άρρωστο, πρέπει να γνωρίζει όχι μόνο τον οργανισμό του αρρώστου, αλλά και το οικογενειακό, το εργασιακό και το κοινωνικό του περιβάλλον.
Ο Κώος σοφός ήταν αυτός που θεμελίωσε την περιβαλλοντική υγιεινή.
Που ασχολήθηκε με την οικολογική επιστήμη.
Που διέβλεψε την σημασία της προληπτικής ιατρικής.
Ήταν αυτός που πρώτος επεσήμανε τον πρωτεύοντα ρόλο που θα έπαιζε στο μέλλον η προβλεπτική ιατρική.
Ο Ιπποκράτης ήταν αυτός που συνόψισε της ουμανιστικές αρχές της ιατρικής τέχνης μέσα στην περίφημη φράση του:
Ην γαρ παρή φιλανθρωπίη πέρεστι και φιλοτεχνίη.
Όπου υπάρχει αγάπη για τον άνθρωπο υπάρχει αγάπη και για την τέχνη!
Κείμενο επιμέλεια:thalia-botanologia.gr
Όλοι μπορούμε να είμαστε υγιείς.
